Με κόπο και στοχαστική αγάπη για ό,τι σημαίνει τόπος και πολιτισμός ολοκλήρωσε τις εργασίες του το δεύτερο συμπόσιο λογοτεχνίας στην Κοζάνη. Τριανταπέντε εισηγήσεις (κοζανίτικη γραμματολογία, Νίκος Καζαντζάκης και Βασίλης Βασιλικός) αποτέλεσαν το επίκεντρο και την καρδιά του τριημέρου μαζί με τις εννοείται απαραίτητες καλλιτεχνικές και εικαστικές παράλληλες συνεισφορές (Ντιος, Παφίλης).
Ενισχυμένη η τριήμερη πανδαισία από τη στήριξη τοπικών αυτοδιοικητικών και συλλογικών σχημάτων (Δήμος, Περιφέρεια, Φίλοι της Βιβλιοθήκης κ.ά.) και με κεντρικό επιτελικό νου το περιοδικό «Παρέμβαση» έφερε εις πέρας ένα σπουδαίο έργο για τα δεδομένα της δυτικομακεδονικής πραγματικότητας.
Πολλά βεβαίως οφείλονται στον ενορχηστρωτή και άγρυπνο υπερασπιστή της πνευματικής Κοζάνης, στο περιοδικό «Παρέμβαση» δηλαδή και στον ακούραστο Βασίλη Καραγιάννη. Με την ευκαιρία αξίζει να θυμήσουμε πως η «Παρέμβαση» ξεκίνησε πριν από 30 περίπου χρόνια σαν περιοδικό (εφημερίδα καλύτερα) πολιτικής και πολιτισμικής ευρύτερα παρέμβασης στα κοζανίτικα συμφραζόμενα, λίγα χρόνια μετά την μεταπολίτευση. Εξετάζοντας τη διαδρομή της «Παρέμβασης» δεν μπορεί κανείς παρά να μείνει θαμπωμένος από αυτό το μικρό θαύμα που συντελέστηκε από το πείσμα και το πάθος μιας ομάδας ανθρώπων οι οποίοι στοιχήθηκαν στην υπόθεση της υπεράσπισης του καλού γούστου (αισθητικού και πολιτικού).
Τι μετρά αυτή η περίοδος και η παραγωγή 185 τευχών; Μόνιμες στήλες κριτικής αποτίμησης των ιθαγενών συμπεριφορών στο χώρο του πολιτισμού αλλά και της τρέχουσας τοπικοαυτοδιοικητικής συγκυρίας, προσωπικές καραγιάννειες περιδιαβάσεις (Ενδόδημα και αποικιακά), δοκίμια και κριτικές για βιβλία μικρά και μεγάλα, συγκριτολογικές και φιλολογικές μελέτες από κοζανίτικα χέρια, άφθονη κοζανίτικη γραμματεία με εκπροσώπους από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, ποιητές, πεζογράφους και καλλιεργημένους λόγιους από τον μακεδονικό χώρο αλλά και από την όλη επαρχία που ενίοτε συνιστά το νεοελληνικό πνευματικό πράττειν. Το περιοδικό φιλοξένησε και φιλοξενεί ακόμη δραστήριους ιστορικούς, ευπατρίδηδες ιστοριοδίφες και φιλίστορες οι οποίοι αναδιφούν στα της πόλεως και της περιοχής της κεντροδυτικής Μακεδονίας εδάφη, φιλολόγους νεοελληνιστές που αγαπούν και αναλύουν πλευρές της μακεδονικής και νεοελληνικής ταυτότητας κλπ.
Το κλείσιμο του συμποσίου στους συνέδρους και τον τιμώμενο Βασίλη Βασιλικό επεφύλασσε μία ωραία έκπληξη: η ξενάγηση από τον αντιδήμαρχο πολιτισμού και εκλεκτό μουσικό Παναγιώτη Δημόπουλο (παρακολουθούσε ανελλιπώς όλες τις εργασίες του τριημέρου) στο χώρο της νέας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης. Εξαίρετο κτίριο, λειτουργικοί χώροι, γόνιμος μοντερνισμός και υποδομές ικανές να απογειώσουν την πόλη και να μετατρέψουν την Κοζάνη σε εστία μείζονος πολιτισμού στον μακεδονικό χώρο. Αυτό σημαίνει πως το τρίτο συμπόσιο λογοτεχνίας οφείλει να διεξαχθεί—επιτέλους—σε αυτόν τον σημαίνοντα τόπο με ένα θέμα (τολμώ να προτείνω) που θα συνοψίζει όλες τις κατακτήσεις της κοζανίτικης γραμματολογίας: την εικόνα δηλαδή της Κοζάνης στην νεοελληνική λογοτεχνία, από τον 18ο αιώνα μέχρι τις μέρες μας!
