“Αστραπιαία” αντέδρασε ο υφυπουργός Παιδείας, αρμόδιος για τα ΑΕΙ, Νίκος Παπαϊωάννου, μετά τη δημοσιοποίηση σήμερα το πρωί , στο esos, επιστολής του φοιτητή του ΑΠΘ Γιώργου Τριανταφύλλου σχετικά με την υποστήριξη ατόμων με αναπηρία, τόσο στο ΑΠΘ, όσο και σε όλα τα πανεπιστήμια.
Ο υφυπουργός Παιδείας, αμέσως μετά τη δημοσίευση της επιστολής στο esos, επικοινώνησε με τον φοιτητή από τον οποίο ζήτησε να τον συναντήσει το επόμενο Σάββατο, στη Θεσσαλονίκη.
Ακολουθεί η επιστολή του φοιτητή Γιώργου Τριανταφύλλου – Φοιτητή 8ου εξαμήνου στη Θεάτρου του ΑΠΘ:
Γράφω αυτήν την επιστολή για να εκφράσω το πόσο έχω απαυδήσει απ’ το γεγονός ότι το να ανήκεις σε οιαδήποτε ευάλωτη κοινωνική ομάδα, είτε είναι αυτήν των χαμηλότερων οικονομικών στρωμάτων, είτε αυτήν των ΑΜΕΑ και να είσαι φοιτητής είναι εξαιρετικά επώδυνο. Ειδικά δε, όταν ανήκεις και στις δύο.
Έχω σκεφτεί να παρατήσω την σχολή μου, ουκ ολίγες φορές, και αυτό διότι είμαι άνθρωπος που όντας στο φάσμα του αυτισμού, η ψυχική μου υγεία είναι εύθραυστη – επικίνδυνα – και η υποδομή στο τμήμα που σπουδάζω ανύπαρκτη, σε σημείο να νιώθω πως έχω αποτύχει παταγωδώς, όχι επειδή εγώ κάνω κάτι λάθος, αλλά επειδή το πανεπιστήμιο δεν είναι σε θέση να με υποστηρίξει όσο θα έπρεπε – όσο και αν κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες οι καθηγητές και Πρόεδρος του τμήματος μου .
Φανταστείτε τώρα, πως είναι να διαγιγνώσκεσαι με asperger, και να αντιμετωπίζεις ζητήματα υπερευαισθησίας στο αισθητηριακό σου κέντρο, κάτι που σημαίνει ότι το παραμικρό ερέθισμα μπορεί να σου προκαλέσει σωματικό πόνο και αλλαγή διάθεσης. Λ.χ ήχος, φως, εκφράσεις προσώπου των άλλων ατόμων.
Και πως είναι να αναγκάζεσαι – σε ένα τμήμα που δεν είναι όπως αυτό της ιατρικής- να υποχρεούσαι να βρίσκεσαι σε μια αίθουσα με 50 άτομα, για θεωρητικά μαθήματα – τα λεγόμενα σεμινάρια – επειδή υποτίθεται ότι θα πρέπει να μάθεις να δουλεύεις ομαδικά. Έλα όμως που ως αυτιστικός , έχεις αυτό το ζήτημα – ότι δυσκολεύεσαι σε αυτό – και νιώθεις πως το διάβασμα των πανελληνίων, η προσπάθεια χρόνων, με καθηγητές όπως αυτοί της παράλληλης στήριξης στο σχολείο πήγε στράφι.
Πήγε στράφι γιατί αναγκάζομαι να εξηγώ σε πέντε καθηγητές ανά εξάμηνο τι μου συμβαίνει, να προσπαθούνε να με καταλάβουνε, αλλά να αναρωτιέμαι, γιατί να πρέπει να δώσω αναφορά καθώς το πανεπιστήμιο θα έπρεπε να μου δώσει την λύση.
Έχω ανάγκη από ατομική συμπερίληψη, κατανόηση, και υποστήριξη στην ύπαρξη ενός πλαισίου το οποίο θα δίνει οδηγίες σε όλους τους καθηγητές για το πώς θα συμπεριφέρονται στα αυτιστικά άτομα. Οι προφορικές εξετάσεις δεν αρκούνε, και δυστυχώς υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για άτομα σαν εμένα ώστε να μπορούνε και να έχουν διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας και εκπαίδευσης.
Και γιατί όχι, να μην υπάρξει και ένα σύστημα σαν αυτό της παράλληλης στήριξης στα πανεπιστήμια. Η οικονομική μου κατάσταση δεν μου επιτρέπει να πληρώσω κάποιον έξτρα άνθρωπο ώστε να με βοηθάει στην σχολή, για αυτό ζητάω από εσάς κύριε Υφυπουργέ και κύριε Πρύτανη να με βοηθήσετε ώστε να μην είναι η πάθηση μου και το οικονομικό μου υπόβαθρο λόγοι για να αφήσω την σχολή. Κάντε με σας παρακαλώ σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα να νιώσω ότι δεν είμαι μόνος.
Ζητώ λοιπόν:
1.Την συγκρότηση ενός τμήματος υποστήριξης ατόμων με αναπηρία, τόσο στο ΑΠΘ, όσο και σε όλα τα πανεπιστήμια.
2.Την κατάργηση των υποχρεωτικών παρουσιών για άτομα με αναπηρίες, ειδικά σε θεωρητικές κατευθύνσεις όπως αυτήν της Δραματολογίας, στη Θεάτρου ΑΠΘ, όπου και βρίσκομαι.
3.Την επίσης διαμόρφωση ενός πλαισίου για την εξεταστική, καθώς τα άτομα με αυτισμό συνήθως νοσούν και με άλλες ψυχιατρικές παθήσεις , όπως αγχώδης διαταραχή ή καταθλιπτικά συμπτώματα και το άγχος αυτό είναι επικίνδυνο για την υγεία τους.
4.Την θέσπιση παράλληλης στήριξης ή παράλληλου τμήματος που θα βρίσκεται κοντά σε άτομα με αναπτυξιακές αναπηρίες – αυτισμός κλπ – όπως η δική μου.
5. Μια αναλυτική συζήτηση με τον Πρύτανη ή τον Υφυπουργό , ώστε να εξηγήσω την κατάσταση και να βρούμε λύση.
Ευχαριστώ για την ανάγνωση
Συγχαρητήρια στον φοιτητή για το κείμενο και για το ότι βρήκε τη δύναμη να το θέσει επιτέλους στους αρμόδιους, ώστε να λάβουν υπ υπόψιν όχι μόνο όλες τις ομάδες, αλλά και τις μονάδες ανθρώπων και να μιλάμε για πραγματική συμπερίληψη! Ήμουν σίγουρη ότι θα ήτανε φοιτητής καλλιτεχνικών και μάλιστα είναι μελλοντικός συνάδελφος θεατρολόγος! Συγχαρητήρια γιατί είναι από εκείνους που κάνουν τον δρόμο καλύτερο και για άλλους ανθρώπους!
Είσαι λεβέντης. Συνέχισε να αγωνίζεσαι.
Και όταν οι άλλοι σου λένε σταμάτα, εσύ να συνεχίζεις!
Μαζί σου.
Είσαι κι εσύ ένας από τους ανθρώπους με δυσκολίες και ιδιαιτερότητες, αλλά και με εξαιρετικές ικανότητες, που δυστυχώς είχατε την ατυχία να γεννηθείτε στην Ελλάδα. Εκ μέρους μιας οικογένειας που βιώνει αυτό που περιγράφεις σε ευχαριστούμε, που τουλάχιστον το κάνεις γνωστό και βοηθάς στο χτίσιμο του σεβασμού. Είστε ήρωες της ζωής, τα καλύτερα πρότυπα.