Ο ΠΑΤΟΣ ΤΟΥ ΒΑΡΕΛΙΟΥ: Δύο Σκάνδαλα, Ένας Εξευτελισμός και Κανένας Ένοχος (του Λάζαρου Λαβασίδη, πολιτευτή ΠΑΣΟΚ Φλώρινα)

Τις τελευταίες δύο ημέρες είμαστε μάρτυρες ανεκδιήγητων στιγμών στον πολιτικό μας βίο, που εξευτελίζουν κάθε έννοια κοινοβουλευτισμού και θα ήταν αξιοπρόσεκτα επιθεωρησιακά νούμερα, αν δεν απεικόνιζαν τη θλιβερή κυβερνητική εκδοχή της ομαλότητας. Στις 29 Ιουλίου, η κυρίαρχη κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας υπερψήφισε την πρόταση, που η ίδια είχε καταθέσει, περί σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής για το σούπερ σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Συνεπικουρήθηκε από πέντε ανεξάρτητους βουλευτές, που είτε προέρχονται από αυτή, είτε φλερτάρουν με αυτή, αλλά και, άκουσον-άκουσον, από τη δήθεν “αντισυστημική” Πλεύση (μια χαρά συμπλέουν οι επίγονοι, ακολουθώντας το λαμπρό παράδειγμα που έδωσαν οι πατεράδες τους το 1989…). Η απόφαση περί σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής αποτέλεσε ταυτόχρονα άρνηση στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ περί σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής.
Ο καλόπιστος παρατηρητής εύκολα διαπιστώνει ότι είναι η σύσταση Προανακριτικής (και όχι η Εξεταστικής) Επιτροπής η επιλογή που ακολουθεί την επιταγή της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και παρέχει την ευκαιρία για ουσιαστική διερεύνηση πιθανών ποινικών ευθυνών των εμπλεκόμενων πολιτικών προσώπων. Μάλιστα, η απόφαση για τρίμηνη διάρκεια λειτουργίας της Εξεταστικής Επιτροπής αποτελεί πραγματικό εμπαιγμό των Θεσμών, καθώς δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο για ουσιαστική συζήτηση σχετικά με τις δυνητικές επιπτώσεις στον πρώην υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων από την ενδεχόμενη επαλήθευση των πιθανών ευθυνών του, παραδίδοντας τις πράξεις ή τις παραλείψεις του στη λήθη των προθύμων και στη χλεύη της Μεταπολιτευτικής μας Ιστορίας.
Ο σουρρεαλιστικός διαγωνισμός αλαζονείας ξεκίνησε όταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της πλειοψηφίας ενημέρωσε την Εθνική Αντιπροσωπεία ότι είναι περιττό να ασχοληθεί με την ποινική διάσταση του σκανδάλου. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίστηκε ότι δεν αξίζει τον κόπο να διερευνηθεί ποινικά το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Για να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά, αυτό το σκάνδαλο αναδείχθηκε από τη σοβαρή έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κυβέρνησης να το αποσιωπήσει. Η δικογραφία του αναδεικνύει την πιθανή ποινική ευθύνη Υπουργών της κυβέρνησης και πλήθους στελεχών της κυβερνητικής παράταξης τόσο στο στήσιμο της πολυετούς (από το 2019…) διασπάθισης των ευρωπαϊκών κονδυλίων, όσο και στην κάλυψη των συμμετεχόντων, καθώς και στις δωροδοκίες και διευκολύνσεις των εκμαυλισμένων, με στόχο την αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος. Σκαλίζοντας στη Μεταπολιτευτική μας Ιστορία, η οικονομική διάσταση του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι, προς το παρόν, μόνο περίπου πέντε φορές μεγαλύτερη από αυτή του σκανδάλου Κοσκωτά, που, σας θυμίζω, έριξε μία κυβέρνηση (η πολιτική συνωμοσία του 1989 ήταν η χρυσή ευκαιρία να τακιμιάσουν οι προαναφερόμενοι πατεράδες…). Όταν δημοσιοποιηθούν τα δεδομένα της διερεύνησης των Ευρωπαίων και για το χρονικό διάστημα μετά το 2023, υποθέτω ότι θα ντραπεί και η ίδια η αριθμητική πράξη του πολλαπλασιασμού….
Επαληθεύοντας κάθε προφητική λέξη του συντοπίτη μας υπουργού του, που, πολύ πρόσφατα, μας σόκαρε με την κυνικότητα της σκέψης ότι “από τη στιγμή που είναι πλειοψηφία η Νέα Δημοκρατία δε θα ψηφίσει ποτέ αυτό που δεν τη συμφέρει πολιτικά, ακόμη και αν το απαιτεί η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία”, δηλαδή δε θα στηρίξει σε καμία περίπτωση τη διερεύνηση πιθανών ποινικών ευθυνών, ο πρωθυπουργός αποδύθηκε σε ρεσιτάλ αλαζονείας, αμετροέπειας και ψευδολογίας: Απευθυνόμενος στην Εθνική Αντιπροσωπεία κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι δήθεν “αρνείται” την Εξεταστική Επιτροπή, ισχυρίστηκε ότι στο Μυλοπόταμο της Κρήτης, το 2023, η δράση του κυκλώματος του ΟΠΕΚΕΠΕ ευνόησε το ΠΑΣΟΚ, καθιστώντας το πρώτο κόμμα στις επερχόμενες Εθνικές Εκλογές, άρα ο μηχανισμός εξαγοράς ψήφων και εκμαυλισμού συνειδήσεων ήταν ΠΑΣΟΚικής έμπνευσης και εκτέλεσης, ενώ προσπάθησε να φορτώσει στο ΠΑΣΟΚ τη νεοδημοκρατική εκδοχή της περιβόητης “τεχνικής λύσης”. Τέλος, προσπάθησε να μας παρασύρει να αποδεχθούμε τη διαστροφή ότι η κατάργηση του ΟΠΕΚΕΠΕ και η ένταξή του στην ΑΑΔΕ είναι βήμα προς την κάθαρση και τη διαφάνεια, ενώ αυτό που επιχειρείται είναι να εξαφανιστούν τα πειστήρια του εγκλήματος μέσα από μία τερατογένεση: όπως αποφάσισε ο πρωθυπουργός, από εδώ και πέρα ο ελεγχόμενος (ΟΠΕΚΕΠΕ) και ο ελεγκτής (ΑΑΔΕ) θα είναι το ίδιο νομικό πρόσωπο, δηλαδή Φραπές κερνάει και Πιτσιλής λερώνεται…
Και ενώ ο πλέον δύσπιστος παρακολουθητής των εξελίξεων θα θεωρούσε ότι ο προχθεσινός τραγέλαφος ήταν το έσχατο όριο του κυβερνητικού αίσχους, διαψεύστηκε οικτρά από τη χθεσινοβραδινή παράσταση της πλειοψηφίας στη Βουλή, κατά τη διεξαγωγή των ψηφοφοριών επί των προτάσεων ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ-Νέας Αριστεράς για τη συγκρότηση Προανακριτικών Επιτροπών για τους δύο πρώην υπουργούς: Συνειδητοποιώντας ότι η “δεδηλωμένη” δε θα ήταν καθόλου δεδομένη σε μια μυστική ψηφοφορία, ο πρωθυπουργός επέλεξε να εξευτελίσει ακόμη περισσότερο τη διαδικασία και τους θεσμούς: Με την ενεργό συνενοχή του Προεδρείου (που συνεχίζει να μας απογοητεύει), εκφόβισε, σαν παιδονόμος της κακιάς ώρας, τους βουλευτές του και τους έδιωξε εκτός Βουλής Τη φυσική τους παρουσία την αντικατέστησε με δύο χαρτόκουτα γεμάτα με επιστολικές ψήφους, οι οποίες, όπως δημοσιεύτηκε, ίσως και να προέρχονταν από το ίδιο επιτελικό γραφείο…. Δεν αντέχω στην ιδέα ότι οι συνειδήσεις των συμπολιτευόμενων βουλευτών στοιβάζονται σε δύο χαρτόκουτα-είμαι σίγουρος ότι και στη Νέα Δημοκρατία υπάρχουν άνθρωποι αξιοπρεπείς και αυτόβουλοι, που όμως εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα στο ακροατήριό τους από τις στρατηγικές επιλογές των “άριστων” που κυβερνούν. Είμαι βέβαιος ότι είναι τώρα οργισμένοι. Είμαι βεβαιότατος ότι αυτή η οργή δε θα αργήσει να εκδηλωθεί στο εσωτερικό της κυβερνητικής παράταξης, αποτελώντας έναν από τους καταλύτες για την επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων.
Εν αναμονή αυτών των εξελίξεων, δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι το πλήγμα στον κοινοβουλευτισμό ήταν καίριο. Δυστυχώς, η συμπεριφορά της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας υπολείπεται δραματικά των περιστάσεων και στιγματίζεται ανεξίτηλα από την αδιανόητα ανεπαρκή διαχείριση των δύο πρόσφατων τεράστιων σκανδάλων στη Ζωή του Τόπου μας: Η πρώτη κηλίδα της πλειοψηφίας είναι το σκάνδαλο της διερεύνησης των κυβερνητικών ευθυνών στην τραγωδία των Τεμπών. Ενώ αναδείχθηκε και αυτό από τη σοβαρή διερεύνηση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, μπαζώθηκε από την αγχωμένη λειτουργία μίας Εξεταστικής Επιτροπής που, προκειμένου να ξελασπώσει “δικά της παιδιά”, εξελίχθηκε σε μελανό σημείο αναφοράς για τη λειτουργία τέτοιου τύπου Επιτροπών ως προς τη χειραγώγηση, τις αποσιωπήσεις και τις παραλείψεις. Άλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε δημοσίως να παραδεχθεί πως αυτή η Εξεταστική Επιτροπή “δεν ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής”. Τα Τέμπη αποτελούν πλέον μόνιμη πληγή στο συλλογικό μας θυμικό, καθώς ένα ολόκληρο έθνος θρηνεί τους νεκρούς του και απαιτεί Αλήθεια και Δικαίωση.
Τις τελευταίες ημέρες σχηματίστηκε μία δεύτερη κηλίδα, δηλαδή η άρνηση της ουσιαστικής διερεύνησης ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών για πολιτικά πρόσωπα στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ: αυτό δεν είναι τίποτε λιγότερο από μία εκκωφαντική ακύρωση κάθε έννοιας Δικαίου στη χώρα, καθώς δίνεται στον οποιονδήποτε, εντός και εκτός της χώρας, η μοναδική ευκαιρία να λοιδωρήσει τα υπολείμματα των Θεσμών που ακόμη λειτουργούν και να ακυρώσει την αξιοπρέπειά τους. Κατεδαφίζει τη διεθνή αξιοπιστία μας και καταβυθίζει κάθε προσπάθεια ανασύνταξης του πρωτογενούς τομέα. Η εγκληματική κουτοπονηριά με την οποία διαχειρίζεται η κυβέρνηση τα Τέμπη και τον ΟΠΕΚΕΠΕ καταφέρνει ένα ανεπανόρθωτο ηθικό και πολιτικό τραύμα στη συνοχή μιας άρρυθμης Κοινωνίας που ψάχνει το σφυγμό της και στην καρδιά μιας Δημοκρατίας που, ασθμαίνοντας, πασχίζει να αποδείξει ότι είναι ακόμη ζωντανή: αυτό που ζήσαμε στη Βουλή των Ελλήνων μοιάζει να είναι η όψη του πάτου στο βαρέλι της παρακμής μας. Δε γίνεται χειρότερα.