Η Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης σας προσκαλεί την Τετάρτη 14 Μαρτίου 2017, στην παρουσίαση του βιβλίου «Γρα-Γρου» των : Γιάννη Παλαβού, Τάσο Ζαφειριάδη, Θανάση Πέτρου, στο Ιστορικό – Λαογραφικό και Φυσικής Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης, ώρα 19:00. Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Δήμητρα Καραγιάννη, φιλόλογος-συγγραφέας, και οι δημιουργοί του “Γρα-Γρου”. Η έκδοση συνοδεύεται από πρωτότυπη μουσική που συνέθεσε ο Μιχάλης Σιγανίδης”. Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών Ν. Κοζάνης, και των εκδόσεων Ίκαρος, στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων Ιανουαρίου – Απριλίου 2018, της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού του Δήμου Κοζάνης.
Υπόθεση του βιβλίου: “Στο Βέρμιο, έξω από το χωριό Καστανιά, το εστιατόριο “Γρα-Γρου” ορίζει το πέρασμα από την Κεντρική στη Δυτική Μακεδονία. Πολλοί περνούν απο κεί, λίγοι όμως προσέχουν, χαμένο στην ομίχλη, ένα τοξωτό γεφύρι στην άκρη του δρόμου. Κανένας δεν ξέρει πού οδηγεί. Όσοι το βλέπουν, έχουν τον λόγο τους. Ένα πρωί μια κοπέλα φτάνει στο “Γρα-Γρου” με σκοπό να περάσει το γεφύρι. Καθώς διστάζει να το διασχίσει, ενώ περιμένει στο εστιατόριο, γνωρίζεται με τους θαμώνες και ακούει τις αφηγήσεις τους. Οι μήνες περνούν. Στο μεταξύ ο νέος δρόμος που παρακάμπτει την Καστανιά ετοιμάζεται να ανοίξει. Η ηρωίδα πρέπει να πάρει την απόφασή της. Το graphic novel των Τάσου Ζαφειριάδη, Γιάννη Παλαβού και Θανάση Πέτρου ξετυλίγει μια ατμοσφαιρική ιστορία, όπου η παράδοση τέμνεται με το σήμερα και η ρεαλιστική αφήγηση υπονομεύεται από στοιχεία του φανταστικού. Με φόντο το ομώνυμο εστιατόριο, σημείο αναφοράς για τη Βόρεια Ελλάδα επί μια ολόκληρη εποχή, το “Γρα-Γρου” φιλοτεχνεί μια γοητευτική πινακοθήκη χαρακτήρων λίγο πριν ο καθένας τους διαλέξει το “μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι”.
Το “Γρα – Γρου” χτίστηκε το 1925 από Σανταίους πρόσφυγες έξω από την Καστανιά Ημαθίας, στο δρόμο που οδηγούσε από την κεντρική στη Δυτ. Μακεδονία. Στην αρχή λειτούργησε ως χάνι και κατόπιν ως εστιατόριο, περίφημο σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Πήρε το όνομά του από το μούγκρισμα που έβγαζαν οι μηχανές των αυτοκινήτων στην ανηφόρα του Βερμίου. Ήταν κάτι σαν καταφύγιο. Έκλεισε λίγες ημέρες αφότου άνοιξε η Εγνατία Οδός, το 2004, και σύντομα κατεδαφίστηκε».
Δεν ηξερα πως δεν υπαρχει πια. Ηταν υπεροχο στεκι. Αισθανοσουν τισο οικεια. Το ριζογαλο τελειο