Τα Πετρανά Κοζάνης, από ψηλά – Χθεσινή (10/3) λήψη με drone (Βίντεο)

Τα Πετρανά Κοζάνης, από ψηλά. Χθεσινή (10/3) λήψη με drone. Το βίντεο είναι του Σωκράτη Χωλόπουλου

Λίγα Λόγια για τα Πετρανά Κοζάνης

Βρίσκεται στο 8,5ο χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού Κοζάνης – Λάρισας. Κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας υπάγονταν στην Τοπαρχία του Τσιαρτσιαμπά, με διοικητικό κέντρο ανά διαστήματα, την Καισαριά, την Βάντζα και από το 1774 και εντεύθεν το Βελβενδό. Σύμφωνα με τα χειρόγραφα του Χαρίσιου Μεγδάνη καλλιεργούσαν σιτηρά, καπνά και βαμβάκι. Επί τουρκοκρατίας ονομάζονταν Τζιτζελέρ. Είναι ένα προσφυγικό χωριό στην πλειοψηφία του, που ιδρύθηκε το 1920. Αποτελείται από: Μικρασιάτες Καπαδόκες, περιοχής Αδάνων, πρώτη εγκατάσταση το 1924. Θρακιώτες από Ανατολική Θράκη, πρώτη εγκατάσταση το 1920. Μικρασιάτες περιοχή Προύσας, πρώτη εγκατάσταση το 1924. Κροκιώτες από την κοινότητα Κρόκου, πρώτη εγκατάσταση το 1931. Βλάχους από την Σαμαρίνα, πρώτη εγκατάσταση το 1938. Το χειμώνα του 1941, ιταλικό αεροπλάνο προσπαθώντας να βομβαρδίσει στόχους στο αεροδρόμιο, βομβάρδισαν από αστοχία στα περίγυρα του χωριού, ευτυχώς δίχως θύματα. Τον ίδιο χρόνο τον Απρίλιο, γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στο χωριό όπου έστησαν τα πολυβόλα και βομβάρδιζαν στον Αλιάκμονα τα οχυρά των συμμάχων. Το Φθινόπωρο του 1944 στην περιοχή σημειώθηκαν σφοδρές και φονικές μάχες μεταξύ ΕΛΑΣΙΤΩΝ και ΠΑΟΤΖΗΔΩΝ. Πρώτος μετανάστης του χωριού ήταν ο Σάββας Καραγκιόζης το 1954. Ιερός ναός της Γεννήσεως της Θεοτόκου που κτίστηκε το 1947. Ιερέας το 2000 ήταν ο Μάστορας Θωμάς. Το 1924 έως το 1956 εφημέρευσε ο Κοσμάς Παυλίδης ο οποίος ήρθε πρόσφυγας, χειροτονημένος κληρικός, από την περιοχή της Καισάρειας.

Κοντά στο χωριό, προς την Κοζάνη, υπάρχει το γυναικείο μοναστήρι της Αναλήψεως και στην άλλη πλευρά, προς τα Σέρβια υπάρχει η σχολή του ΟΑΕΔ. Στο χωριό βρέθηκε πλάκα με την επιγραφή « ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΟΤΑΜΩΝΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΕΠΟΗΣΑ / ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΘΕΛΗΣΑΝΤΟΣ ΑΜΥΝΤΟΥ ΤΟΥ / ΑΜΥΝΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΕΞ ΙΔΙΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ». Διανομή κλήρου έγινε το 1931 με 6563 στρέμματα και διανομή οικοπέδων έγινε το 1958 με 142 στρέμματα. Το 1882 εγκαινιάστηκε ο δρόμος Κοζάνης – Λάρισας, ο οποίος διέρχονταν μέσα από το χωριό. Την δεκαετία του 60 ο δρόμος μεταφέρθηκε έξω από το χωριό, προς την βόρεια πλευρά του. Ο Γουναρόπουλος αναφέρει ότι στο χωριό υπήρχαν 50 τουρκικά σπίτια και δέκα ελληνικά. Από τα λίγα δηλαδή χωριά όπου συμβίωναν τούρκοι και έλληνες. Εκκλησία και ιερέας όμως δεν υπήρχε. Το 1920 είχε 449 κατοίκους και το 1928 είχε 346.

Σήμερα ο πληθυσμός με βάση την τελευταία απογραφή είναι περίπου 700 κάτοικοι. Το χωριό έχει τακτική αστική συγκοινωνία με την πόλη της Κοζάνης. Στο κέντρο του υπάρχει σύγχρονο κτίριο πολλαπλών χρήσεων για την στέγαση της κοινότητας, συλλόγων, ιατρείου κλπ. Ήσυχος και όμορφος οικισμός με καλαίσθητο πάρκο και αναψυκτήριο στην πλατεία του χωριού. Λειτουργεί διθέσιο νηπιαγωγείο και πενταθέσιο δημοτικό. Δραστηριοποιούνται μορφωτικός πολιτιστικός σύλλογος, αθλητικός σύλλογος, εξωραιστικός φυσιολατρικός σύλλογος, ενώ στο χωριό βρίσκονται και οι εγκαταστάσεις του ιππικού συλλόγου.