Μια φορά κι έναν καιρό, “Ο Κουκουμπέσης”, ένα μικρό μικρούτσικο σα φακή παιδάκι, στο ομώνυμο παλιό κοζανίτικο παραμύθι, κουβάλησε με πολύ κόπο πάνω στο κάρο με τα βόδια μια πίτα μέχρι το χωράφι που όργωνε ο γερο-πατέρας του για να τη φάει.
-Πατέρα, πατέρα από πού ναρθώ; τον ρώτησε ο Κουκουμπέσης φθάνοντας στο χωράφι.
-Από άκρη…άκρη του αποκρίθηκε ο γέρος, εννοώντας την άκρη του χωραφιού . Μόλις τ’ άκουσε ο Κουκουμπέσης άρχισε να τρώει την πίτα από την άκρη. Οταν τέλειωσε τον κόθαρο ξαναφώναξε τον πάτερά του.
-Πατερα…πατέρα από πού ναρθώ; Από τη μέση …μέση του απάντησε ο γέρος εννοώντας τη μέση του χωραφιού..Μόλις τον άκουσε πάλι ο Κουκουμπέσης άρχισε να τρώει την μέση τη πίτας κι ώσπου να φτάσει κοντά στον πατερα του κόντεψε να φάει όλο το σνί. . Μα η πίτα ήταν μεγάλη και όχι μόνο χόρτασε ο γέρος αλλά περίσσεψε κιόλας.
Τέτοια ήταν μια ζωή η Αη Βασιλιάτικη Κοζανίτικη Πίτα. Αλμυρή, κρεατόπιτα συνήθως, μεγάλη και χορταστική για όλα τα μέλη της οικογενείας, συγκεντρωμένα γύρω της από τον μεγαλύτερο μέχρι το μικρότερο. Ευλογημένη από τους θεούς και δαίμονες του Άδη στην αρχή, τους Ολύμπιους θεούς Δήμητρα και Απόλλωνα αργότερα και τον Άγιο Βασίλειο στα χριστιανικά χρόνια κόβεται μέχρι σήμερα τελετουργικά σε κάθε κοζανίτικο σπίτι ανήμερα της Πρωτοχρονιάς επιδιώκοντας με μαγικολατρευτικό τρόπο να εξασφαλίσει την υγεία, την ευτυχία, την καλοσύνη, τη δύναμη, τον πλούτο και την αφθονία για όλη την οικογένεια και το βιό με τα ζωντανά, τα πράματα και τα χωράφια.
Εμείς, από τις πέντε πίτες της φωτο (κρεατόπιτα, σπανακόπιτα, κιχί, γλυκές βασιλόπιτες ), ξεχωρίζουμε τις δυο γλυκές βασιλόπιτες κ, όχι γιατί είναι γλυκιές και στάζουν μέλι με όλα τα μπερεκέτια του κόσμου μέσα τους αλλά γιατί είναι φτιαγμένες από λατρευτά χέρια, λουσμένα από τα φιλιά και τα χάδια των αγαπημένων μας ξενιτεμένων από την Αγγλία.!
Καλή και Βλογημένη Χρονιά , Free Covid ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ με πολλά ανταμώματα το 2021!
