Ο περιφερειακός σύμβουλος Γ. Κωτσίδης σχετικά με τις εξελίξεις στη ΔΕΗ

Σήμερα, Τετάρτη, 25 Απριλίου 2018 είναι μία ξεχωριστή ημέρα για το μέλλον της Δυτικής Μακεδονίας και της Πελοποννήσου. Επίκειται η ψήφιση του νομοσχεδίου για την αποεπένδηση της ΑΕ ΔΕΗ.

Γιατί;

Αποεπένδηση, με όρους αγοράς, συνεπάγεται αναδίπλωση των δραστηριοτήτων και επικέντρωση στις πιο βασικές λειτουργίες, στο βαθμό που η επιχείρηση ανταπεξέρχεται τη δύσκολη οικονομική κατάσταση και επιτυγχάνει να επιβιώσει, αποφεύγοντας έτσι την πτώχευση.

Ερώτημα: Το ξεπούλημα λιγνιτικών μονάδων πρώτης γραμμής της ΑΕ ΔΕΗ,  τι μέλλον προδικάζει για την επιχείρηση, με γενικότητες και απουσία εγγυήσεων; Σίγουρα,  απαισιόδοξο, μη ανταγωνιστικό, έως μη βιώσιμο. ΖΟΦΕΡΟ.

Είναι σκόπιμο να εξετάσουμε, αν η παραπάνω αποεπένδηση, για τη Δυτική Μακεδονία, την Πελοπόννησο και την Πατρίδα μας,  θα είναι χρήσιμη και ωφέλιμη:

Το πλασματικό ΑΕΠ, που κατατάσσει τις περιοχές λιγνίτη σε θέσεις πλουσιότερες των πραγματικών τους, έχει σαν αποτέλεσμα  τα ποσοστά επιδοτήσεων να είναι μικρότερα από αντίστοιχες “φτωχότερες” περιφέρειες.

Φανταζόμαστε πως θα εξελιχθεί με την εκμετάλλευση των εργαζομένων και μάλιστα εργαζομένων από άλλες περιοχές; 

Φανταζόμαστε στην περίπτωση αυτή τι θα σημαίνει η αποστολή εμβασμάτων, εκτός των υπόψη περιοχών, για την αγορά της και τις θέσεις εργασίας.

Οι καθυστερήσεις και τα προβλήματα των μετεγκαταστάσεων είναι τεράστια. Ποιος θεσμικός επενδυτής θα αναλάβει τέτοιες δεσμεύσεις;

Τα υδροηλεκτρικά, η καθαρή και φθηνή παραγωγή ενέργειας, θα αποτελέσει άλλοθι της συμπλήρωσης του μίγματος, της έλλειψης ενδιαφέροντος επενδυτών στο λιγνίτη και επιχείρημα στη μόδα των ΑΠΕ.

Η έλλειψη Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας των εργαζομένων, θα γίνει πρόσχημα και εφαλτήριο αυθαιρεσιών εκμετάλλευσής τους.

Το καθεστώς παραχώρησης των ορυχείων στην ΑΕ ΔΕΗ, ίσως, αποτελέσει πρακτική και … “δεδικασμένο”, ιδιαίτερα στις υποχρεώσεις προστασίας και αποκατάστασης του περιβάλλοντος.

Η προκλητική και άδικη μεταβίβαση των εκτάσεων των ορυχείων, το 2001, στην ΑΕ ΔΕΗ, σχηματοποιεί τις μακροπρόθεσμες προθέσεις και σχεδιασμούς των εμπλεκομένων, αφού ούτε υπεραξία προσέδωσε στον ενεργειακό τομέα, αλλά ούτε και κάποια προσπάθεια έγινε για αποκατάστασή τους. 

Επιπλέον, η στέρηση, ίσως και, 200.000 στρεμμάτων από τις τοπικές κοινωνίες, μόνο εγκληματική θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί.

Η πολιτική του πουλάω φθηνά και αγοράζω ακριβά την ενέργεια, ούτε και από πρωτοετή Δημοτικού και όχι Οικονομικού Πανεπιστημίου θα μπορούσε να αφομοιωθεί.

Η λήψη μέτρων αποδόμησης της δεσπόζουσας θέσης της ΑΕ ΔΕΗ στην ενεργειακή αγορά, σήμερα, ούτε κατ’ ευφημισμό ανεκδότου της ράτσας μου δεν μπορεί να  χρεωθεί.

Οι περιορισμοί εκπομπής ρίπων, για την προστασία του περιβάλλοντος, λόγω μη διαπραγμάτευσης από θέση ισχύος με τους επενδυτές,, τουλάχιστον για σειρά ετών, μόνο στη φαντασία των πιο αισιόδοξων μπορεί να σχηματοποιηθεί.

Τυχόν περιορισμοί, μελλοντικά, στη χρήση των νερών, με τη στρόφιγγα των προσλήψεων να κλείνει ερμητικά, καθιστά ζοφερό το μέλλον των περιοχών λιγνίτη, θα ενισχύσουν αρνητικά το δημογραφικό και βεβαίως, θα εκτινάξουν τη μετανάστευση σε ανεξέλεγκτα και επικίνδυνα μεγέθη.

Η κότα με το χρυσό αυγό, τα απορρίμματα, αλλά και το μέγα θέμα των τοξικών, στα ανοικτά και αποδιοπομπαία ορυχεία, δύσκολα μπορεί να πείσει κάποιος ότι αποκλείεται να μη μας απασχολήσουν στο μέλλον, ακόμη και, με τη μη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών.

Η λειτουργία του τομέα ενέργειας, ενός κατ’ εξοχήν κοινωνικού αγαθού, με αυστηρά χρηματοοικονομικά κριτήρια κέρδους, σε περιβάλλον μη αυστηρά ελεγχόμενων πρωτοβουλιών, δεν επιτρέπει αισιοδοξία στον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Χώρα που δεν ελέγχει το βασικό και απαραίτητο εθνικά κομμάτι ενέργειας, βασισμένο στη στερεά καύσιμη ύλη της, κινδυνεύει να αντιμετωπίσει απρόβλεπτες και εθνικά επικίνδυνες εκπλήξεις.

Το μεγάλο κοινωνικό αγαθό της περιοχής, η τηλεθέρμανση, που γίνεται ευλογία, ιδιαίτερα, τις περιόδους της οικονομικής κρίσης, απαιτεί αξιοπιστία, αδιάλειπτη λειτουργία και κοινωνική ευαισθησία, αποστασιοποιημένη από τους σκληρούς κανόνες της αγοράς.

Είναι βέβαιο, πως, ακόμη και αν, κάποιος Δυτικομακεδόνας, Πελοποννήσιος ή μη δεν έχει ανακαλύψει κάτι κοινό με τα παραπάνω, επιβάλλεται να δείξει αλληλεγγύη και ομοψυχία στους αγώνες για ανατροπή της προσπάθειας άλωσης της Πατρίδας μας, γιατί τα κοινωνικά προβλήματα είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

Προσωπικά, ως Περιφερειακός Σύμβουλος της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, δήλωσα παρών στις πρωτοβουλίες της Περιφέρειας για απόσυρση του υπόψη νομοσχεδίου, στο ΠΣ της Κυριακής, έθεσα την παραίτησή μου στη διάθεση του κ. Περιφερειάρχη, στο πνεύμα της δέσμευσής μας προς τους Συντοπίτες μας και τάχθηκα αλληλέγγυος στους αγώνες των εργαζομένων για το δημόσιο χαρακτήρα της ΑΕ ΔΕΗ, για το μέλλον της Πατρίδας μας και του Τόπου μου.