«Χάρτινο το φεγγαράκι…» (Της Βιολέττας Μπούσιου)

«Χάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη ακρογιαλιά, αν με πίστευες λιγάκι θα ‘σαν όλα αληθινά…»

Αυτοί οι στίχοι του Νίκου Γκάτσου, που ο λυρισμός τους είναι απόλυτα εναρμονισμένος με την μελωδία του Μάνου Χατζιδάκι, επιλέχθηκαν για να πει ο Μανώλης Μητσιάς και η Καριοφυλλιά Καραμπέτη «τη μισή καληνύχτα» στο κοινό που παρακολούθησε χθες- στην Αίθουσα Τέχνης του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης- τη συναυλία με τίτλο «Ο Γκάτσος που αγάπησα».

Το τραγούδι, Χάρτινο το φεγγαράκι, ηχογραφήθηκε στην Αθήνα το 1959 αφού ο ποιητής είχε εν τω μεταξύ ενδώσει στη γοητεία της μουσικής του Μάνου Χατζιδάκι, γράφοντας τους πρώτους του στίχους.

Η άλλη μισή καληνύχτα ειπώθηκε με το τραγούδι «Αθήνα Αθήνα, χαρά της γης και της αυγής μικρό γαλάζιο κρίνο …» από την κινηματογραφική ταινία ”Ελλάς η χώρα των ονείρων” με χρόνο παραγωγής το 1961.

Και τα δύο τραγούδια ερμηνεύτηκαν για πρώτη φορά από την Νάνα Μούσχουρη, για την οποία ο Νίκος Γκάτσος είχε γράψει: «”Αυτό το κορίτσι είναι ένα καράβι που ταξιδεύει…»

Ένα καράβι που μας ταξίδεψε στη χώρα των ονείρων του ποιητή -και όχι μόνο- ήταν και η χθεσινή «παράσταση» της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη και του Μανώλη Μητσιά, με την συνοδεία των ταλαντούχων μουσικών της.

Ο Μανώλης Μητσιάς είχε τη γενναιοδωρία να στρέψει τους προβολείς στην Καριοφυλλιά Καραμπέτη, η οποία έδωσε μια εξαιρετική παράσταση ως ηθοποιός, απαγγέλλοντας ποίηση που εμπεριείχε μουσική, αλλά και ως ερμηνεύτρια τραγουδιών στάθηκε -επίσης- επάξια δίπλα στον Μανώλη Μητσιά.

Απ’ την άλλη μεριά, η φωνή του Μανώλη Μητσιά μας γύρισε όλους στα χρόνια της νεότητας, ενώ η στάση του πάνω στη σκηνή μας δίδαξε το «μέτρο» με τη αρχαιοελληνική έννοια του όρου και το «γνώθι σ’ αυτόν».

Τα κείμενα επίσης, που επιμελήθηκε η Αγαθή Δημητρούκα, καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης συνέδεαν άρρηκτα τον Νίκο Γκάτσο με τους ανθρώπους που εκείνος θαύμασε και αγάπησε.

Βάσιμα, λοιπόν, έχω τη βεβαιότητα ό,τι απ’ όπου κι αν είδαν αυτήν την παράσταση ο Νίκος Γκάτσος, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Γκαρθία Λόρκα -καθώς και όσοι συμπορεύθηκαν μαζί τους και ταξιδεύουν στ’ αστέρια – χαμογέλασαν με ικανοποίηση και χειροκρότησαν με την καρδιά τους, το θαυμάσιο αποτέλεσμα.

Κλείνοντας, ευχαριστούμε από καρδιάς όλους τους συντελεστές αυτής της καταπληκτικής διαδρομής στο όνειρο και, παράλληλα, ευχόμαστε ολόψυχα στη χώρα που γέννησε τόσα ελεύθερα πνεύματα στο χώρο της τέχνης, να γεννήσει επιτέλους και χαρισματικούς πολιτικούς για να μη μείνει “ες αεί», μόνο, ως « Ελλάς η χώρα των ονείρων!”