Ο Ηλίας του 16ου και όχι μόνο, του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης (του Γιώργου Τριανταφύλλου)

Όπως και κάθε χρόνο στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος , Χώροι πολιτισμού στο χθές και στο σήμερα, φέτος , οι μαθητές και δύο καθηγήτριες του 3^ου ΓΕΛ Κοζάνης οι κυρίες Βλάχου Κρύστα και Παγκάκου Άννα , ανέβασαν το θεατρικό κωμικού τύπου ο Ηλίας του 16^ου και όχι μόνο, πολλοί θα απορήσατε που οφείλεται το και όχι μόνο , οι κυρίες αυτές ώστε να μην στερήσουν από κανένα παιδί την χαρά να συμμετέχει καθώς προσφέρονταν πολλοί μαθητές να συμμετέχουν αποφάσισαν να προσθέσουν επιπλέον σκηνές και ρόλους με αποτέλεσμα η παράσταση να γίνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, και για αυτό κατά την δική μου άποψη κανείς δεν βαρέθηκε και όλοι την απόλαυσαν. Το πιο εκπληκτικό όμως είναι ότι οι δύο αυτές γυναίκες με την βοήθεια των μαθητών ανέλαβαν αποκλειστικά την όλη επιμέλεια , ενδυμασίες, σκηνοθεσία, ρόλους, ροή , σκηνικά ότι μπορεί κανείς να φανταστεί, χωρίς την εμπλοκή ουδενός θεατρολόγου. Με πρόβες μία φορά την εβδομάδα εκτός του εκπαιδευτικού ωραρίου , από τον Οκτώβριο μέχρι και τον Απρίλιο, συχνότερα όμως από τον Απρίλιο μέχρι και την ημέρα της παράστασης, με τη συμμετοχή 21 μαθητών σε 26 ρόλους, και με τη βοήθεια 31 παιδιών ανέβηκε μια παράσταση που ήταν αδιανόητο να φανταστεί κανείς ότι ήταν δημιούργημα που προέκυψε από τη προσπάθεια ενός σχολείου, αυτό που με κάνει να το πιστεύω αυτό είναι η ροή του έργου , παρόλο που το να ανεβάσει κανείς ένα τέτοιο έργο είναι κουραστικό και έχει κάποιες δυσκολίες , δεν έδειχνε κανείς κούραση και ανυπομονησία για το τέλος επάνω στη σκηνή , η ψυχολογία των ηθοποιών ήταν πολύ καλή , και θέλει πολύ δουλειά ώστε να το καταφέρεις αυτό σε κάτι που χρειάζεται τόση συγκέντρωση και τελειότητα, επίσης πολύ καλή ήταν η δουλειά των καθηγητριών στην επιλογή των ηθοποιών , τους πέρασαν από audition και εκεί δώσανε στο κάθε μαθητή το ρόλο που του ταιριάζει , και μπράβο τους γιατί στον κάθε ένα ο ρόλος του ταίριαζε γάντι!. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπήρχε έτοιμο σενάριο για την παράσταση , και έτσι οι μαθητές παρακολούθησαν το πρωτότυπο έργο και συγχρόνως απομαγνητοφωνούσαν μία μία την κάθε ατάκα, έτσι δημιουργήσανε οι ίδιοι το γραπτό σενάριο, από όσο έμαθα βέβαια οι καθηγήτριες και οι μαθητές μέσα από την κούραση νιώθανε τη δημιουργικότητα τους, οι καθηγήτριες βέβαια δηλώνουν πως η συνεργασία τους με τους μαθητές τους προσέφερε την αίσθηση χαράς, και ας υπήρχε πίεση. Η είσοδος στην παράσταση κοστολογούνταν στα 2 ευρώ , και πιστεύω πως άξιζε και με το παραπάνω , καθώς το νόημα σε μια παράσταση είναι το πόσα θα πάρεις, εγώ μπορώ να πω πως για 3 ημέρες αφού τους παρακολούθησα είχα θετική ενέργεια που μου την προσέφεραν τα παιδιά με τον τρόπο που παίζανε, καθώς πιάσανε απόλυτα το νόημα και αυτό που θέλει ο θεατής και ας μην είναι επαγγελματίες , έχουν μέλλον είναι το μόνο σίγουρο που μπορώ να πω , αλλά όλα ξεκινάν από την σκηνοθεσία πιστεύω , αυτές οι δύο υπέροχες κυρίες με το έργο αυτό κατάφεραν να βοηθήσουν τους μαθητές να ανακαλύψουν να γνωρίσουν και να δείξουν τον ηθοποιό που κρύβουν μέσα τους , κατάφεραν να εισπράξουν πολύ μεγάλη αγάπη και να φέρουν εμάς τους υπόλοιπους πιο κοντά με το 3^ο ΓΕΛ Κοζάνης, από την φετινή παράσταση τα έξοδα θα διατεθούν για τον τεχνολογικό εξοπλισμό του σχολείου, η παράσταση αυτήν αγαπήθηκε και στηρίχθηκε από την προσέλευση του κόσμου, αλλά και από την στήριξη των χορηγών. Αυτό όλο έγινε και για να εξοπλιστεί το σχολείο αλλά κυρίως από τη διάθεση των παιδιών και μαθητών να γίνει κάτι δημιουργικό, και το σχολείο να χώρος πολιτισμού και να ανοιχθεί στη κοινωνία.

Ευχαριστώ πολύ την κυρία Άννα Παγκάκου για το χρόνο που μου αφιέρωσε στις ερωτήσεις που τις έκανα ώστε να αναπτύξω το άρθρο μου , και επίσης ευχαριστώ και τις 2 καθηγήτριες κα Βλάχου Κρύστα και Παγκάκου Άννα που με την πρωτοβουλία τους αυτή έδειξαν σε εμάς το πόσο νόημα και πόσο ωραίο είναι το να δημιουργεί κανείς, μπράβο τους γιατί δάσκαλος δεν είσαι μόνο στα γράμματα αλλά και στη ζωή. Η παράσταση αυτήν για μένα ήταν ένα μάθημα ότι όταν έχεις ελεύθερο χρόνο και τον αξιοποιείς δημιουργικά μόνο τότε νιώθεις κερδισμένος.

Γιώργος Τριανταφύλλου