Ήρθε λοιπόν η ώρα να γράψω και εγώ τη δική μου ιστορία.
Ονομάζομαι Θεοδότα και είμαι 37 χρονών…
Όλα ξεκίνησαν μετά από μία άτυχη εγκυμοσύνη όταν άρχισα να πιάνω κάτι στον αριστερό μου μαστό. Φυσικά δε μου περνούσε από το μυαλό ότι μπορεί να είναι κάτι κακό αλλά βαθιά μέσα μου κάτι με έτρωγε.
Έτσι ξεκίνησαν οι υπέρηχοι οι οποίοι δεν έδειχναν κάτι και με καθησύχασαν για λίγο, όμως εγώ το μυαλό μου και το χέρι μου το είχα πάλι εκεί. Συνέχιζα να το ψάχνω.
Πήγα στον γυναικολόγο μου, μεγαλογιατρός, ο οποίος μου έλεγε «άστο, δεν είναι τίποτα, μικρό κορίτσι είσαι».
Εγώ αφού χαιρόμουν για λίγο πάλι εκεί. Πήγα σε μαστολόγο χειρουργό, ο οποίος με υπογραφή και σφραγίδα με διαβεβαίωσε ότι δεν έχω τίποτα.
Για να μη τα πολυλογώ πέρασε σχεδόν ένας χρόνος και ήρθε πάλι η ώρα να κάνω τον καθιερωμένο υπέρηχο. Μου το χαρακτήρισαν ινωαδένωμα αλλά μου είπαν να το προσέξω. Να το δείξω και κάπου αλλού.
Έτσι και εγώ πήγα στον κουμπάρο μου τον Παναγιώτη, γενικός χειρουργός με ειδίκευση στο μαστό. Από τις εικόνες μου λέει δε φαίνεται κάτι σοβαρό αλλά για να ηρεμήσεις θέλεις να πάμε να το βγάλουμε;
Θέλω του λέω, αύριο κιόλας. Το βράδυ μου λέει θα είμαστε πίσω και θα πίνουμε μπύρες, δε θα πονέσεις, μη φοβάσαι!
Μπήκα λοιπόν στο χειρουργείο. Όταν ξύπνησα καθόταν δίπλα μου και με δάκρυα στα μάτια μου είπε: «Θεοδότα είναι καρκίνος…»
Το ήξερα, το ένιωθα…
Αφού συνήλθα από τη νάρκωση και με πήγαν στο δωμάτιο ήταν όλοι εκεί. Ο άντρας μου, η μητέρα μου, ο πατέρας μου, η αδερφή μου…
Ζωγραφισμένη η αγωνία στα πρόσωπά τους! Έφτασαν με ταχύτητα φωτός αφού έμαθαν τα κακά νέα. Εγώ πιο ήρεμη από ποτέ!
Την επόμενη το πρωί μπήκα πάλι στο χειρουργείο για να κάνω μαστεκτομή. Αυτό θεώρησε ο Παναγιώτης ότι είναι το σωστό.¨ Αυτό θα έκανα και στη μάνα μου¨ μου είπε.
Σε τρεις μέρες βγήκαν τα αποτελέσματα: Στάδιο 1.
Οι λεμφαδένες δεν είχαν πειραχτεί. Ήταν στην αρχή. Ήμουν πολύ χαρούμενη. Δόξα τον Θεό λέγαμε αγκαλιασμένες με τη μαμά μου!
Το στήθος μου θα το φτιάξω. Θα είναι και πολύ καλύτερο από πριν έλεγα…
Όμως δεν περίμενα αυτό που θα ακολουθούσε. Μετά από σύσκεψη της ομάδας των ογκολόγων της κλινικής μου ανακοινώθηκε ότι προληπτικά έπρεπε να υποβληθώ σε κάποιες θεραπείες.
Για το λόγο ότι ήμουν μικρή σε ηλικία και γιατί ήταν επιθετικός ο καρκίνος.
«Δηλαδή…» τους ρωτάω.
«Χημειοθεραπείες. Οχτώ κύκλοι. Κάθε είκοσι μία μέρες θα έρχεσαι εδώ,και μετά για πέντε χρόνια ορμονοθεραπεία, ένα χάπι κάθε μέρα» απαντούν…
«Θα μου πέσουν τα μαλλιά?»
«Όλα…» ήταν η απάντησή τους.
Εκεί δεν κρατήθηκα. Δε μπορούσα να το φανταστώ!
Εγώ που λάτρευα τα μαλλιά μου, που τα έκοβα ένα πόντο και αγχωνόμουν!
Την επόμενη μέρα πήγα και τα κούρεψα. Έκανα ένα κοντό μοντέρνο κούρεμα. Όλοι τρελάθηκαν. Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα μου πήγαινε τόσο πολύ!
Μετά πήγα να διαλέξω περούκα. Ένιωθα καρναβάλι…
Και που την πήρα δεν πίστευα ότι θα τη βάλω.
Στην πρώτη χημειοθεραπεία έκλαιγα. Ήξερα ότι στη δεύτερη δε θα έχω μαλλιά. Κάθε μέρα τα τραβούσα και δεν έβγαινε τρίχα. Έλεγα ότι ίσως σε μένα δε θα πέσουν. Μέχρι που κάποια στιγμή ότι τραβούσα έμενε στο χέρι μου.
Το βράδυ έβαλα τον άντρα μου να μου τα ξυρίσει. Πήρα μια βαθιά ανάσα και είπα στον εαυτό μου…υπομονή, πες πως είσαι ηθοποιός και παίζεις ένα ρόλο! Και έτσι ήταν, έτσι ένιωθα. Εγώ η ανυπόμονη και υπομονή έκανα και καλά το ρόλο μου έπαιξα!
Και μετά από πολλά γέλια και κλάματα, μετά από πολλές προσευχές γνωστών και αγνώστων, φίλων και μη, μετά από πολύ πόνο και κούραση έφτασα στην τελευταία χημειοθεραπεία που πραγματικά θα μου μείνει αξέχαστη.
Κάναμε πάρτι!
Συγκίνηση και γέλια με τους γιατρούς μου και τις νοσοκόμες και φυσικά με τους φύλακες άγγελούς μου,τον άντρα μου και την αδερφή μου, που ήταν πάντα στο πλάι μου, από την αρχή μέχρι το τέλος! Σας λατρεύω !!!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη μητέρα μου που ξέρω ότι για ένα χρόνο δε ζούσε, όσο άνετη ήθελε να μου δείχνει ότι είναι.Σε λατρεύω!
Τώρα έχω μπει στο στάδιο της αποκατάστασης του στήθους μου και είμαι πολύ χαρούμενη που θα κάνω το μπούστο που ονειρευόμουν!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου στο γιατρό μου και κουμπάρο μου Παναγιώτη, στον ογκολόγο μου Βαγγέλη που είναι εκεί για να μου απαντάει στην κάθε μου φοβία, που αν και συνομήλικός μου ξέρω ότι θα φτάσει πολύ ψηλά.
Δε θα ξεχάσω τα λόγια σου Βαγγέλη πόσο μου ανέβασαν το ηθικό όταν μου είπες ότι και με το μαντήλι είσαι όμορφη, μην ανησυχείς. Ήθελα να το ακούσω!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους μου που ήταν δίπλα μου και παρέμειναν δίπλα μου,στους καινούργιους και σε αυτούς που έφυγαν από δίπλα μου γιατί κάποια στιγμή στη ζωή μου έπρεπε να γίνει ένα ξεκαθάρισμα.
Τέλος θα ήθελα να αφιερώσω την ιστορία μου στον υπέροχο πατέρα μου, που τον έχασα μέσα σε τρεις μήνες, αφού τελείωσα εγώ με την περιπέτειά μου, από καρκίνο του πνεύμονα.
Μου λείπεις και πάντα θα μου λείπεις.Το ξέρω ότι είσαι δίπλα μου.Το νιώθω!
Ονομάζομαι Θεοδότα, επιζούσα από καρκίνο του μαστού και ΜΕΝΩ ΔΥΝΑΤΗ!
Πηγή: wincancer.gr
To eείδαμε στο svouranews.gr
Την ελπιδα σου μην χάνεις είναι όμορφη η ζωή κι αν σου κλέψει ένα δάκρυ Σου χρωστάει μια γιορτη. Το στιχακι είναι γραμμένο σε κάποιο σημείο του ΕΛΠΙΔΑ από ένα παιδί…ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΕΟΔΟΤΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΜΟΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ…
1. Τι παει να πει νικάω τον Καρκίνο? Ο καρκίνος είναι σαν την Κύπρο: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. ¨Αρα μόνο όταν φύγεις από κάτι άλλο και όχι απο καρκίνο νίκησες, όλα τα άλλα ειναι προσωρινά και μια φορά καρκίνος για πάντα καρκίνος ήγουν το έχουμε πάντα στο μυαλό μας.
2. Αν κάτι δεν σου κάθεται καλά, κάνεις όλες τις απεικονιστικές, όχι αντε έναν υπέρηχο. Μαστογραφία, μαγνητική? Αυτά γιατι δεν τα έκανες?
3. Αν και πάλι δεν έχεις σαφή εικόνα το ποιό απλό και εύκολο είναι ένα τρύπημα ήγουν βιοψία με βελόνα και τα δέοντα.
4. Υπάρχουν και κάσκες που παγώνουν τα μαλλιά και ίσως δεν πέσουν
Στο φινάλε, το τελευταίο που πρέπει να σε απασχολεί.
ΥΓ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.
Το “μια φορά καρκίνος πάντα καρκίνος” πώς το λες? Είσαι γιατρός? Έχεις προσωπική εμπειρία? Γνωρίζεις τι πάει να πει απειραχτοι λεμφαδένες? Γνωρίζεις αν ήταν της κοπέλας μεταστατικός ή όχι? Έχεις φάει ώρες να διαβάζεις μελέτες για καρκινο του μαστού.
Ελπίζω να εννοείς κάτιδιαφορετικό από αυτό που καταλαβαίνω αλλοιως τον Νο 1 σχόλιό είναι εντελώς άστοχο, άκυρο, απαισιόδοξο και αποθαρρυντικό.
Εισαι πολυ ωμος,σκληρος κι αναισθητος. Λυπαμαι.
Μόνο ωμός σκληρός και κυνικός? Χ1000. Πείτε ότι θέλετε, τα δέχομαι όλα. Δικαίωμα σας να κλείνετε τα μάτια Σας αλλά η αλήθεια είναι αλήθεια όσο σκληρή και εάν είναι. Γιατί και οι γιατροί που την έβλεπαν ένα χρόνο μέχρι την διάγνωση χρησιμοποιούσαν τον νόμο των πιθανοτήτων Και σόρρυ αλλά στα 37 η πιθανότητα να εμφανίσεις καρκίνο του μαστού δεν είναι μηδέν. Δεν είναι τόσο όση στα 55 αλλά δεν είναι μηδέν. Και εγώ αυτό λέω. Ότι εξαίρεσες τον όγκο πριν δώσει λεμφαδένες, σαφώς και σε κατατάσσει σε καλύτερη μοίρα αλλά οι πιθανότητες για μεταστάσεις δεν είναι μηδέν. Αρα, λέω προσοχή, follow up και πάντα στο μυαλό σου και των γιατρών σου να υπάρχει η υποψία ότι μπορεί να υπάρχουν μεταστάσεις.
Προσωπικά, είμαι ευγνώμων στον Κοζανίτη παθολόγο μου που πήγα να τον δω για κρυολόγημα και ψηλαφώντας την κοιλιά μου !!! διέγνωσε κάποια ανωμαλία και με έστειλε σφαίρα για εξετάσεις. Δεν είπε είσαι 33, δεν υπάρχει περίπτωση να είναι καρκίνος. Και ναι, μετά την εγχείριση δεν είχα λεμφαδένες πειραγμένους, είχα όλες τις καλές προγνώσεις αλλά φευ, η μετάσταση μετά από χρόνια ήρθε. Και προετοιμασμένος ήμουν και ας άκουγα ότι οι πιθανότητες είναι απειροελάχιστες….Αλλά όχι μηδέν…. Και εάν ζώ σήμερα με καρκίνο είναι α) γιατί θέλει ο θεός β) γιατί είμαι τυχερός γ) γιατί ποτέ δεν κλείνω τα μάτια.
Οποια/οποιος θέλει να κλείνει τα μάτια του εγώ πάντως δεν θα του δώσω το μαντήλι….
Ευχομαι περαστικα αλλα εισαι πολυ θυμωμενος και ωμος λογω ολων των παραπανω. Δεν κραταμε μαστιγιο οι χριστιανοι για κανεναν. Λυπαμαι.
Εύχομαι να είσαι πάντα καλά και τυχερός. Αλλά θα μπορούσες με ωραίο τρόπο να περάσεις μηνύματα υπέρ της πρόληψης και μη εφησυχασμού. Το να λες όμως μια φορά καρκίνος πάντα καρκίνος περνά το μήνυμα ότι θα σου ξαναχτυπήσει την πόρτα σίγουρα. Το 5% πιθανότητα της επανεμφάνισης δηλαδή το ανάγεις σε 100%.
Σου εύχομαι για πάντα υγεία και χαρά !! Ο Θεός να σου δίνει δύναμη !! Συγκινήθηκα …
Εύχομαι Θεοδότα να μην σου τύχει ξανά τίποτε άλλο. Θεράπευσες το σύμπτωμα με ότι έκανες αλλά ποια ήταν η αιτία που συντέλεσε να εμφανιστεί η ασθένεια; Αν δεν γνωρίζουμε την αιτία και δεν θεραπεύσουμε την αιτία τότε ποιος μας λέει ότι δεν θα προκύψει ξανά; Οι γιατροί θεράπευσαν το σύμπτωμα, όχι την αιτία. Εσύ θα πρέπει να βρεις την αιτία και να τη θεραπεύσεις μόνη σου. Να έχεις πάντα υγεία.
Εσυ ξερεις κανενα να βρηκε την αιτια;γιατι αν την ειχαν βρει θα ειχε σωθει η σνθρωποτητα.
Αν το κακό το προλάβεις και το χτυπήσεις στην ρίζα του έχεις ελπίδες για τα πάντα. Μπράβο κορίτσι σου εύχομαι υγεία να έχεις κ να μην το βάζεις κάτω. Κ ευχαριστούμε για την ενημερώσει άλλωστε η πρόληψη παντα είναι η καλύτερη λύση.
ΘΕΟΔΟΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!ΛΙΓΕΣ ΕΧΟΥΝΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΒΓΟΥΝΕ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΝΕ!Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ!Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ!!!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.