Οι κάτοικοι της πόλης μας, μια γερή δόση σιουρδαμάρας, όσο και να είναι, την έχουν, τώρα σε πιο βαθμό, μένει να αποδειχθεί. Για τα παλιότερα χρόνια η αναφορά. Επειδή λείπω αρκετά χρόνια δεν γνωρίζω αν αυξήθηκε ή ελαττώθηκε. Άλλωστε, ο Κυριάκος* φρόντισε να σπάσει το σιουρδόμετρο! Δεν εξηγείται διαφορετικά, αυτό που έκανε μεγάλη εντύπωση και το έγραψε στο χρονογράφημά του στο “ΒΗΜΑ”, ο μέτρ του χρονογραφήματος, εξαιρετικός δημοσιογράφος, Παύλος Παλαιολόγου. Να το θυμίσουμε στους νεότερους, πριν πολλά χρόνια σε μία επίσκεψή του στην πόλη μας, καθόταν στο φουαγέ του ξενοδοχείου “Μητρόπολις” στην τότε διαδόχου Κων/νου, νυν Ειρήνης (πεζόδρομος) και πίνοντας τον καφέ του παρακολουθούσε με μεγάλη έκπληξη τους συμπολίτες μας να κάνουν βόλτα με ομπρέλες στη δυνατή βροχή.Κάτι ανάλογο βεβαίως έγινε και στην απελευθέρωση της πόλης, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος μαζί με τους επίσημους στεκόταν σε μπαλκόνι και από κάτω περνούσε ό κόσμος για να τον δεί και να τον χαιρετίσει. Περνούσε η ώρα περνούσε και πολύς κόσμος, οπότε σε κάποια στιγμή ρώτησε πόσο πληθυσμό έχει η πόλη. Τι είχε συμβεί, ο κόσμος περνούσε δυο και τρείς φορές από μπροστά του, κάνοντας το γύρο του τετραγώνου.
Πέραν όμως από την καλή αυτή σιουρδαμάρα, οι άνθρωποι της πόλης είναι έξω καρδιά, φιλόξενοι, γλεντζέδες, καλοφαγάδες, χορευταράδες, τραγουδιστάδες και παν΄από όλα ξικλιαστιάϊδις, βεβαίως φιλόμουσοι και θεατρόφιλοι. Δεν εξηγείται διαφορετικά το ότι γέμιζαν τα χορευτικά κέντρα, χειμερινά και καλοκαιρινά. Γέμιζαν τους χώρους για να χορέψουν, να ακούσουν και να δούν. Βεβαίως εκείνα τα χρόνια οι τραγουδιστές και τραγουδίστριες δεν πήγαιναν εύκολα στην περιφέρεια, όπως συμβαίνει σήμερα που ο κάθε καλλιτέχνης και τα διάφορα συγκροτήματα επισκέπτονται με μεγάλη ευκολία την επαρχία και μάλιστα περισσότερο από μία φορά, μέσα στο χρόνο.
Τα θέατρα για να ξεκινήσουν την περιοδεία τους έπρεπε να προγραμματίσουν ποιές πόλεις θα επισκεφθούν. Η πόλη μας δεν έλειπε από αυτόν τον προγραμματισμό.
Από τότε που δημιουργήθηκε το κινηματοθέατρο “Κένταυρος”, ερχόταν θίασοι με εξαιρετικά έργα και καλούς ηθοποιούς. Πρόχειρα θυμάμαι σε αυτό το θέατρο το θίασο που συμμετείχαν η Λέλα Πατρικίου και ο Στέφανος Στρατηγός, το έργο μάλλον το “Έλα στο Θείο”. και ο θίασος του Μάνου Φιλιππίδη. Τούς ηθοποιούς τους γνωρίζαμε από τη συμμετοχή τους σε κινηματογραφικά έργα. Μπουλούκια, περνούσαν από την πόλη αλλά παραστάσεις δεν τολμούσαν να δώσουν γιατί γνώριζαν ότι η πόλη έχει και καλό και αυστηρό κοινό, τις παραστάσεις τους τις έδιναν στην περιφέρεια. Στο κινηματοθέατρο “Ολύμπιον”, που λίγα χρόνια πριν άνοιξε τις πύλες του, μιλάμε για τα μέσα τις δεκαετίας του΄50, ερχόταν θίασοι πρόζας και θίασοι επιθεωρήσεων
Θυμάμαι το θίασο της Κατερίνας (Ανδρεάδη), με το αντιρατσιστικό έργο “Βαθιές είναι οι ρίζες” των θεατρικών συγγραφέων Άρνουτ Ντ΄ Υσσώ και Τζέιμς Γκάου, συμμετείχαν η Κατερίνα, ο Ηλίας Σταματίου, η Ελεάνα Απέργη κ.α. Το Θίασο της Καλής Καλό ( Καλλιόπη Καλοχριστιανάκη), αυτή είχε προτίμηση την πόλη μας και είχε έρθει αρκετές φορές. Μεταξύ των ηθοποιών συμμετείχαν ο Κώστας Βουτσάς και ο Πέτρος Πανταζής οι οποίοι ως νέοι ηθοποιοί άνοιγαν το πρόγραμμα με παρλάτες, αυτά γύρω στο ΄56. ‘Αλλοι ηθοποιοί ήταν η Σπεράντζα Βρανά, ο Γιώργος Νάκος, ο Άλκης Προβελέγγιος, ο Κούλης Στολίγκας, ο ζέν πρεμιέ Ανδρέας Μπάρκουλης, τα ντουέτα των τραγουδιστών Νάσου Πατέτσου και Κούλας Νικολαΐδου, του τενόρου Ραφαήλ Ντενόγια και της υψιφώνου Λέλας Πασσαλή, και τόσα άλλα γνωστά ονόματα του θεάτρου. Όταν πέρασε από την πόλη μας ο θίασος Αλέκου Αλεξανδράκη, Αλίκης Γεωργούλη, γύρω στο ΄57. Έγινε χαμός από τη νεολαία της εποχής. Όταν δε, έτρωγαν μεσημέρι στο εστιατόριο του Δραγατσίκα, είχε κλείσει ο δρόμος από τις θαυμάστριες και θαυμαστές του ζευγαριού, για να μην το περιορίσω στον Αλεξανδράκη.
*Κυριάκος Λαβαντσιώτης, είχε κατασκευάσει τις απόκριες, πριν πολλά-πολλά χρόνια, άρμα με θέμα το σιουρδόμετρο.
