Προχθές υπογράφηκε η σύμβαση με την οποία θα ξεκινήσει η κατασκευή του νέου κτηρίου του Κέντρου υγείας Σιάτιστας.
Το κόστος κατασκευής θα καλυφτεί εν μέρει από την δωρεά που έκανε μέσω της διαθήκης του ο Αντώνιος Σκούλιος. Η δωρεά αυτή ήταν και ο λόγος που ξεκίνησε η προσπάθεια που κατέληξε θετικά προχθές.
Ποιος ήταν όμως ο Αντώνιος Σκούλιος; Ένα μικρό αφιέρωμα σε αυτόν είχε αναρτήσει η ομάδα του siatistanews, με την οποία είχε συνεργαστεί, όταν είχε γίνει γνωστός ο θάνατος του το 2006.
O Αντώνιος Σκούλιος γεννήθηκε στη Σιάτιστα στις 23 Απριλίου 1926 και αποφοίτησε από το Τραμπάντζειο Γυμνάσιο τη σχολική χρονιά 1943-1944. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης , από όπου και έλαβε το πτυχίο τον Απρίλιο του 1954. Διορίστηκε αγροτικός γιατρός στο Κηπουριό και μετά στη Σαρακίνα Γρεβενών το 1955. Το 1964 πήγε στη Γερμανία, όπου έλαβε την ειδικότητα Μαιευτικής -Γυναικολογίας στο Βερολίνο. Εκεί γνώρισε και τη γυναίκα του Ζίγκριντ. Eργάστηκε στα Γρεβενά και στην Κοζάνη. Πέθανε στην Κοζάνη το 2007.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, συνταξιούχος, ζούσε μόνιμα στην Κοζάνη και συχνά μοιραζόταν μαζί μας τις αναμνήσεις του από τη Σιάτιστα των παιδικών του χρόνων, γράφοντας στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο της Σιάτιστας.
Η ομάδα του siatistanews κλείνει το αφιέρωμα της με ένα συγκινητικό μήνυμα για τον ευεργέτη Αντώνιο Σκούλιο.
«Οι φίλοι και συνεργάτες του στο siatistanews τον αποχαιρετάμε σήμερα με το μικρό τούτο αφιέρωμα. Αποχαιρετάμε τον Αντώνη της παρέας, της προσφοράς, της επιστήμης. Τον Αντώνη, που στα 80 του χρόνια με καθαρό μυαλό, έχοντας επίγνωση του σύντομου επίγειου βίου, φρόντισε ώστε ο θάνατος να μη ματαιώσει τα σχέδιά του για την προσφορά του στην πατρίδα του τη Σιάτιστα.»
[SIATISTANEWS: «Μνήμη Αντώνη Σκούλιου»]
Του Λ. Κώτσικα
Μπράβο!
Τέτοιοι άνθρωποι λείπουν σήμερα από τον τόπο μας.
ΣΩΣΤΑ.
ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΑ …ΗΤΑΝ Ο ΠΙΟ ΕΥΓΕΝΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Εξαιρετος ανθρωπος ,ευγενης, με πολιτισμο και παιδεια σπανια συναντωμενα. Υπηρξε ενας απο τους κτιτορες του Ιερου Ναου του Αγιου Λουκα του νοσοκομειου Κοζανης. Συνηθως στον εσπερινο της γιορτης καθε Αγιου γινεται κτιτορικο μνημοσυνο,κατι που εδω δεν τελειται. Θυμαμαι να συνομιλει με ηλικιωμενη γειτονισα του και κοιτωντας την αυλη της να καμαρωνει την αρμαροριζα της και να αναπολει την πατρικη του αυλη και την αρμαροριζα της μητερας του. Οταν “εφυγε” η ηλικιωμενη γειτονισα εκανε μπουκετο την αρμπαροριζα της και του την πηγε να τον συνοδευει μαζι του. Ανθρωποι που εφυγαν αφηνοντας κενο αναντικαταστατο πολιτισμικα και παιδαγωγικα. Καλλιεργεια και ευγενια δεν εχουν σχεση με σπουδες αλλα με ανατροφη.
Ο γιατρος που εφερε στον κοσμο εμενα και τον αδερφο μου. Να ειναι καλα εκει που ειναι, αν και πιστευω οτι η γενετειρα του δεν τον τιμησε, ουτε θα τον τιμησει οπως του αρμοζει.
Για μερικους μερικους, ειναι αλλο ενα “κορόιδο” που αφησε αλλο ενα κληροδότημα το οποίο ευτυχως (ισως) δεν προλαβαν να το καρπωθουν.
Ευχομαι να βγω ψευτης παντως.
Πιστευω να δωσουν το ονομα του στο κεντρο υγειας(κι οχι με καταληξη ..-ειον… αλλα ολοκληρο το ονοματεπωνυμο συμπεριλαμβανομενης και της Ινγκριτ),οχι οσο εδωσαν και στο παλιο τα ονοματα των δωρητων και δωρητριων (τα αδερφια Θεοδωρα και Μαριος Χλιχλιας ειχαν δωσει πολυ μεγαλα ποσα και μαλιστα για γηροκομειο αλλα κατεληξε κεντρο υγειας κι εδω να πουμε πως ο Μαριος ηταν αδερφικος φιλος του Ωναση)