Καταλήψεις νέου τύπου; (Του Απόστολου Παπαδημητρίου)

Τονίζω εξ αρχής ότι είμαι κατά των καταλήψεων σχολείων για οποιονδήποτε λόγο. Πιστεύω ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Οι μαθητές οφείλουν να ακολουθήσουν το ρηθέν από τους σοφούς προγόνους μας: «Άρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει». Δυστυχώς όμως στην κοινωνία της παρακμής, στην οποία βιώνουμε, οι μαθητές γίνονται υποχείρια των δημαγωγών, οι οποίοι επωφελούνται από την ανωριμότητά τους και, κολακεύοντάς τους κυρίως με τον υπερτονισμό της κριτικής τους ικανότητας, τους καθιστούν όργανα φθηνών επιδιώξεων.

Οι καταλήψεις έχουν γίνει στη χώρα μας θεσμός, για να χρησιμοποιήσω όρο του συρμού, καθώς λαμβάνουν χώρα κατ’ έτος σε πολλά σχολεία επί δεκαετίες. Στο παρελθόν οι καταληψίες πρόβαλαν κατά κανόνα φθηνά επιχειρήματα για τις καταλήψεις. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος εχέφρων ότι η μεγάλη πλειοψηφία έναν μόνο στόχο είχε: Την αποφυγή του μαθήματος. Και δεν είναι εκπληκτικό αυτό. Σε χώρα, η οποία διασαλπίζει την αρχή της ήσσονος προσπαθείας, η οποία έχει αναγάγει σε θεσμό την αναξιοκρατία, η οποία προσφέρει τίτλους χωρίς αντίκρισμα στην εγχώρια αγορά, η οποία θεωρεί αρετή τη διαπλοκή και τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, ο έφηβος παύει να έχει οράματα. Με εξαίρεση μειοψηφία, η οποία καθοδηγείται από το οικογενειακό περιβάλλον, ώστε να αναλάβει αγωνιστική δράση, οι πολλοί έκαναν μέχρι τώρα κατάληψη της καφετερίας, όπως είχα γράψει σε παλαιότερο άρθρο μου. Μάλιστα η περίοδος των καταλήψεων ήταν γεμάτη από χρυσές ευκαιρίες για «περίεργους τύπους», οι οποίοι αναζητούν θύματα μεταξύ των μαθητών. Δεν θεωρώ παντελώς άδικες τις κατηγορίες ότι τις καταλήψεις υποκινούσαν κάποιοι «στρατευμένοι» εκπαιδευτικοί υπό τα αδιάφορα βλέμματα των πολλών, που ίσως ενθουσιάζονται, όταν «χάνεται» το μάθημα, περισσότερο απ’ ότι οι μαθητές! Σπεύδω να τονίσω ότι δεν στρέφομαι μονομερώς κατά των εκπαιδευτικών. Όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι εκδηλώνουν σοβαρή νοσηρότητα. Όμως στην εκπαίδευση (ας μη γράψουμε για παιδεία, που είναι ανύπαρκτη) γίνεται συνήθως η θερμομέτρηση του κοινωνικού σώματος.

Οι εφετινές καταλήψεις εμφάνισαν ιδιαιτερότητα. Σε αρκετά σχολεία, και όχι μόνο της Μακεδονίας, οι καταληψίες μαθητές διατράνωσαν την αντίθεσή τους προς τη συμφωνία των Πρεσπών! Αυτό είχε ως συνέπεια την έντονη αντίδραση συνδικαλιστικών φορέων, οι οποίοι στοχοποιούν το σύνολο των διαμαρτυρομένων μαθητών καταγγέλλοντάς τους ως φερέφωνα φασιστικών κύκλων, οι οποίοι επιδιώκουν την αντιπαλότητα μεταξύ των λαών και γι’ αυτό αναστατώνουν τα σχολεία παρασύροντας τους μαθητές. Όπως ευστόχως τονίστηκε, αυτούς που ο νομοθέτης θεωρεί ώριμους να ζητήσουν την αλλαγή φύλλου, οι εκπαιδευτικοί θεωρούν ανώριμους να διατρανώσουν την αντίθεσή τους σε μία μειοδοτική, επιεικώς δυνάμενη να χαρακτηριστεί, συμφωνία! Σπεύδω να αποφύγω μία ακόμη παρεξήγηση. Δεν αμφιβάλλω διόλου ότι κύκλοι του ολοκληρωτισμού επιχειρούν να επωφεληθούν από τις κινητοποιήσεις. Είναι κι αυτοί «στρατευμένοι», όπως και οι αντίπαλοί τους. Οι με πάθος όμως αντεπιτιθέμενοι εκπαιδευτικοί, οι αμύντορες της δημοκρατικότητας του σχολείου χαρακτηρίζουν συλλήβδην τους επιδοκιμάζοντες τις κινητοποιήσεις εθνικιστές. Με τη λογική των εκπροσώπων του «δημοκρατικού τόξου» όλοι οι ψηφοφόροι της παράταξης του ολοκληρωτισμού στη βουλή είναι φασίστες. Και όμως γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι φασίστες στη χώρα μας δεν υπερβαίνουν το 1%. Θεωρούν όλους τους αντιτιθέμενους στην επαίσχυντη συμφωνία, δηλαδή το 70% του λαού μας, εθνικιστές. ΟΙ πατριώτες έχουν αφανιστεί από το προσκήνιο ή εκπροσωπούνται από τους ενδοτικούς, τους υπέρμαχους του ΝΑΙ σε όλα! Πότε δίδαξαν οι επικρίνοντες τη θυσία της Λιλής Σταθοπούλου της ΕΠΟΝ, που σκοτώθηκε από ριπές Γερμανών διαδηλώνουσα στην Αθήνα (22.7.1943) κατά της προσάρτησης Μακεδονίας και Θράκης στη Βουλγαρία; Πρέπει να μας επιβληθεί ζυγός σκλαβιάς για να θυμηθούμε την έρμη πατρίδα μας;

Παραθέτω, για να σχολιάσω, κάποια αποσπάσματα από ψηφίσματα φορέων εκπαιδευτικών. Το πρώτο είναι από ψήφισμα της ΟΛΜΕ, της μονίμως αντιεκκλησιαστικώς και αντεθνικώς δρώσας: «Έχουμε υποχρέωση να μιλήσουμε στους μαθητές μας για τη φιλία, την αλληλεγγύη και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, για το κοινό τους συμφέρον απέναντι στον ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ, στα μεγάλα πολυεθνικά μονοπώλια, που, προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους και την επιρροή τους στήνουν εθνικούς πολέμους και εμφύλιους σπαραγμούς σπέρνοντας τον θάνατο και εξωθώντας τους λαούς στην προσφυγιά και τη μετανάστευση». Προσυπογράφω τα πάντα, ερωτώ όμως τους συντάκτες του ψηφίσματος: Ποιος πίεσε τους κυβερνώντες τη χώρα μας να υπογράψουν τη συμφωνία των Πρεσπών; Δεν είναι το ΝΑΤΟ και κάποιοι κερδοσκόποι δισεκατομμυριούχοι, που αναστατώνουν τη Βαλκανική; Αν σας υποβάλουν την ερώτηση αυτή οι μαθητές σας, τι θα απαντήσετε; Αναφέρεται το ψήφισμα και στη δολοφονία του Π. Φύσσα. Αλλοίμονο στις μάνες, που θρηνούν τον θάνατο των παιδιών, που οι ελαφρόμυαλοι γράφουν στους τοίχους ότι ζουν! Άραγε ρώτησε κάποιος τη μάνα του Σ. Πέτρουλα ή του Γρηγορόπουλου; Όμως υπήρξαν και δύο ακόμη θύματα, οπαδοί του ολοκληρωτισμού αυτοί. Οι δολοφόνοι έφεραν κουκούλες και δεν συνελήφθησαν. Αυτά τα παιδιά δεν τα γέννησαν μάνες; Γράφουν για διαιρετικό μίσος! Πώς άραγε αντιλαμβάνονται την ενότητα; Με την υποταγή στην pax Americana της νέας τάξης πραγμάτων, η οποία στοχεύει στον αφανισμό της ιδιοπροσωπείας των λαών; Και κάτι τελευταίο: Ο ολοκληρωτισμός είναι χρησιμότατος στο σύστημα. Τον προβάλλει αυτό ως μπαμπούλα, για να μένει η πλειοψηφία των πολιτών εγκλωβισμένη στα κόμματα της παρακμής. Όλοι είναι υπηρέτες του ίδιου αφεντικού!

Στο ίδιο πνεύμα είναι συνταγμένο και το ψήφισμα της «Προοδευτικής ενότητας καθηγητών»! Καλούν τους συναδέλφους να ανταποκριθούν στην υποχρέωση για διαπαιδαγώγηση των μαθητών μας στα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της αδελφοσύνης! Δηλαδή μέχρι τώρα αυτοί δεν ανταποκρίνονταν στην υποχρέωσή τους αυτή; Γι’ αυτό και οι μαθητές μας έπεσαν θύματα των οπαδών του ολοκληρωτισμού; Άραγε δεν γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί τί γίνεται σήμερα στο σχολείο, και όχι μόνο το ελληνικό; Για ποια ελευθερία και ποια δικαιοσύνη μας ομιλούν οι υποταγμένοι στο σύστημα ενός αγρίου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, το οποίο κατά καιρούς υπηρετούν, όταν στην εξουσία βρίσκεται η παράταξή τους;

Τα ίδια επαναλαμβάνει στο ψήφισμά της και η «Αγωνιστική συσπείρωση εκπαιδευτικών» (ΠΑΜΕ) παρέχοντας αμέριστη τη στήριξη στους άκρως αντιπαθείς αντιπάλους της, οι οποίοι «έξυπνα» φερόμενοι απέβαλαν και το φύλλο μαρξιστικής συκής και το σύστημα τους άμειψε με την παραχώρηση της εξουσίας!
Οι εκπαιδευτικοί του χώρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης στηρίζουν τις κινητοποιήσεις των μαθητών! Αντιδρούν, πολύ ορθά, στην κατασυκοφάντηση των μαθητών συλλήβδην ως φασιστών ή εθνικιστών. Άραγε οι εκπρόσωποί τους συμφωνούν με την παράγραφο της ΟΛΜΕ που παρέθεσα ή μήπως εκθειάζουν ακόμη το ΝΑΤΟ και το τραπεζικό κεφάλαιο; Δεν είναι λίγες οι ενδείξεις ότι πολλά στελέχη της παράταξής τους έχουν αποδεχθεί τη συμφωνία. Μήπως μοναδικός στόχος είναι η άγρευση μελών για την κομματική νεολαία;
Ας λάβουν όλα αυτά σοβαρά υπ’ όψη οι πατριώτες. Ας συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει σε κάθε περίπτωση να διαχωρίζουν ρητά και κατηγορηματικά τη θέση τους από τους οπαδούς του ολοκληρωτισμού, οι οποίοι απόμειναν ως οι τελευταίοι «προασπιστές» των δικαίων του έθνους. Ας αποδεχθούν και τη σκληρή πραγματικότητα ότι αρκετοί μαθητές έχουν και τώρα, όπως και στο παρελθόν, ως σκοπό τον «χαβαλέ», όπως εκφράζεται χαρακτηριστικότατα η διάθεσή τους με την τουρκική αυτή λέξη. Βέβαια υπάρχουν και οι άλλοι, τους οποίους ακούσαμε να τραγουδούν στην παρέλαση τη «Μακεδονία ξακουστή», που ενόχλησε Σκοπιανούς αξιωματούχους, και αψήφησαν τις απειλές για αποβολή. Σε όσους δεν είναι υποχείρια «στρατευμένων» γονέων ή άλλων, υποκλίνομαι. Είναι η ελπίδα του έθνους!
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»