Κατ’ αρχάς θα ήθελα να ευχηθώ εκ προοιμίου σε όλους «καλές γιορτές».
Θέλω και εγώ με τη σειρά μου να καταδικάσω την τοποθέτηση βόμβας στον ΣΚΑΙ. Είναι ένα πλήγμα στη δημοσιογραφία, στη δημοκρατία, στην ενημέρωση. Βεβαίως να προσθέσω ότι είναι ένα πλήγμα στην εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, όπου δημιουργείται η εντύπωση της συμβίωσης με μια κατάσταση τρομοκρατίας, ανομίας κ.λπ., πράγμα που δεν τιμάει κανέναν.
Θέλω, επίσης, να επισημάνω ότι τη στιγμή που η Κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζουν το συγκεκριμένο γεγονός, την ίδια στιγμή εξακολουθούν να στοχοποιούν. Αυτό είναι απαράδεκτο και θυμίζει το λαϊκό ρητό «με τον λύκο τρώνε το αρνί και με τον νοικοκύρη πάνε και το μοιρολογούν».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε να συζητήσουμε τον πρώτο μεταμνημονιακό προϋπολογισμό, σύμφωνα με την Κυβέρνηση, με μείωση αφορολόγητου το 2020, με τα αιματοβαμμένα υπερπλεονάσματα μέχρι το 2023 και το 2060, με δέσμευση της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου για εκατό χρόνια, με έναν «κόφτη» που δεν κόψατε. Και διερωτώμαι: Εάν δεν ήταν μεταμνημονιακός αυτός ο προϋπολογισμός, τι περισσότερο κακό θα μας είχε βρει;
Μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης, ακόμα κάνετε αντιπολίτευση στη Νέα Δημοκρατία. Μήπως, προφανώς, δεν έχετε καταλάβει πως εσείς είστε η Κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια;
Ειλικρινά δεν ξέρω πόση αξία έχει για τον ελληνικό λαό η αντιπαράθεση στοιχείων που ουσιαστικά δεν έχουν κανένα αντίκρισμα στην πραγματική οικονομία. Γιατί η πραγματική οικονομία δοκιμάζεται από capital controls, από τράπεζες κουφάρια, από υψηλή ανεργία και μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό για τα προς το ζην. Επιχειρήσεις και αγρότες κινούνται σε τεντωμένο σκοινί, είμαστε πρώτοι στους φόρους και τελευταίοι στις επενδύσεις, κανένα έργο δεν γίνεται στη χώρα, όλη η Ελλάδα μια έρημος πολιτεία.
Αντί να συζητάμε για την ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας, για τη διασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για όλους τους Έλληνες, επί τρία χρόνια συζητάμε για ενδεχόμενη βοήθεια μέσω επιδομάτων μια φορά τον χρόνο, για το αν θα δοθούν κάποια αναδρομικά ή κάποιες αυξομειώσεις 10 ή 20 ευρώ σε μισθούς και συντάξεις. Είναι θέματα σοβαρά πλην, όμως, είναι ασπιρίνες και όχι το φάρμακο για την καταπολέμηση της κρίσης. Και, βεβαίως, αυτή η κατάσταση δεν τιμά κανέναν.
Επί τρία χρόνια συστηματικά κατατρομοκρατείται ο ελληνικός λαός μέσα από απειλές και δηλώσεις Τούρκων πολιτικών και αξιωματούχων, που αναπαράγονται απ’ όλα τα ΜΜΕ πρωί-μεσημέρι-βράδυ, για έναν γίγαντα τον οποίο δεν πρέπει να ξυπνήσουμε με την πολιτική εξευμενισμού. Είναι όντως η Τουρκία γίγαντας, αλλά με πήλινα πόδια, που επί δεκάδες χρόνια δεν μπορεί να νικήσει μια χούφτα Κούρδων μαχητών. Πλην, όμως, γιατί γίνεται αυτό; Μήπως ετοιμάζετε σε πρώτο και σε τρίτο πρόσωπο κάτι στο Αιγαίο υπό την καθοδήγηση ξένων κέντρων και δεν μας το λέτε;
Στο Μακεδονικό είναι τυχαίο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η Συμφωνία των Πρεσπών πέρασε από τη Σκοπιανή Βουλή με ογδόντα ψήφους ακριβώς; Εάν ήταν ωφέλιμη και σωστή, σύμφωνα με τον κ. Ζάεφ, γιατί δεν τη στήριξαν περισσότεροι, δηλαδή ογδόντα πέντε, ογδόντα επτά ή ενενήντα Βουλευτές; Και εάν πάλι δεν ήταν ωφέλιμη ή σωστή, γιατί δεν την ψήφισαν λιγότεροι, δηλαδή εβδομήντα πέντε ή εξήντα πέντε; Αυτή η σκηνοθεσία στο Μακεδονικό προς προβληματισμό όλων.
Επίσης, είναι πρωτοφανές στην ελληνική πολιτική ιστορία να παρακαλούν οι Έλληνες τους Αμερικάνους για νέες βάσεις παντού χωρίς ουσιαστικά ανταποδοτικά. Μόνο τα σπίτια μας δεν προτείναμε για βάσεις. Και εδώ να διαχωρίσω ότι άλλο οι κοινές ασκήσεις και άλλο η συμμαχία και η προστασία σε περίπτωση που δεχθεί ένα από αυτά τα κράτη επίθεση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Κυβέρνησης, μετά τα τόσα ναυάγια έχετε μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε νεκροταφείο πλοίων. Επιχειρήσατε τον έλεγχο των ΜΜΕ με έναν νόμο-ναυάγιο. Επιχειρήσατε την ψήφιση της απλής αναλογικής με διακόσιες ψήφους για επικράτηση του απόλυτου χάους. Ναυάγιο. Προσπαθήσατε τη διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας με το σκοπιανό θέμα. Ναυάγιο. Μιλήσατε για ιστορική συμφωνία με την Εκκλησία. Ναυάγιο. Με τη NOVARTIS διαλαλούσατε το σκάνδαλο των σκανδάλων. Ναυάγιο. Προσπαθήσατε να ενισχύσετε τη δημιουργία δεξιών κομμάτων στις παρυφές της Νέας Δημοκρατίας για να μην πάρει αυτοδυναμία. Ναυάγιο και αυτό. Μέχρι και το τελευταίο με τον γνωστό ενεχυροδανειστή, που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός στη Βουλή, και πλέον σας κουνάει ελεύθερος το μαντήλι.
Το μεγαλύτερό σας, όμως, ναυάγιο, και κλείνω με αυτό, αποτελεί η βροντερή ομολογία του ίδιου του Πρωθυπουργού μέσα στη Βουλή ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ ο πολιτικός χρόνος μετράει μετά την 21η Αυγούστου. Πρώτη φορά ακούγονται αυτά από χείλη εν ενεργεία πολιτικού και δη Πρωθυπουργού να διαγράφει τα τριάμισι χρόνια διακυβέρνησης του τόπου από τον ίδιο, τα οποία ομολογουμένως είναι γεμάτα από αποτυχίες, πειράματα και αρνητικά αποτελέσματα, σύμφωνα πάντα με την ομολογία του Έλληνα Πρωθυπουργού.
Από την άλλη, οι εκατό λαμπερές ημέρες που ευαγγελίζεται η Κυβέρνηση αφορούν σε ψίχουλα μέσω βοηθημάτων και επιδομάτων και αναδρομικών μια φορά τον χρόνο.
Δυστυχώς, η Κυβέρνηση αντί να συγκρουστεί και να εξαφανίσει τα προβλήματα επέλεξε να συγκρουστεί και να εξαφανίσει την αλήθεια. Επέλεξε τον διχασμό της ελληνικής κοινωνίας ως κεντρικό πολιτικό δόγμα, για να καλύψει τα τραγικά της λάθη, τις αδυναμίες και εν τέλει την ανικανότητά της. Και όλα αυτά με το καθαρό μυαλό του Πρωθυπουργού. Δεν θέλω να σκέπτομαι τι θα είχε αποφασίσει εάν δεν είχε καθαρό μυαλό.
Έχουμε έναν προϋπολογισμό ο οποίος προβλέπει τα αντίθετα, δηλαδή ανάπτυξη 2% και πλεόνασμα 4%, όταν έπρεπε να στοχεύει σε ανάπτυξη 4% και πλεόνασμα 2%. Έχουμε έναν προϋπολογισμό στον οποία κόβονται από ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες αντίμετρα καθαρής αξίας 1,3 δισεκατομμυρίων, δηλαδή 200 εκατομμύρια από σχολικά γεύματα, 150 εκατομμύρια από προσχολική εκπαίδευση, 300 εκατομμύρια από υποδομές, 260 εκατομμύρια από ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, 200 και πλέον εκατομμύρια από φαρμακευτική συνοχή, 200 εκατομμύρια από επιδοτήσεις και άλλα πολλά.
Να αναφέρω εδώ μόνο το πολύ σημαντικό που είναι η μείωση του επιδόματος θέρμανσης, η οποία πλήττει κυρίως τη Βόρεια Ελλάδα, από τα 210 εκατομμύρια στα 60 εκατομμύρια και τη μείωση, βεβαίως, του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Είναι χρήματα τα οποία στερούνται από την πραγματική οικονομία. Επίσης, θα ήθελα να αναφέρω και τη μεγάλη αδικία η οποία συντελείται με τον νόμο Κατρούγκαλου από τον Μάιο του 2016 και μετά για τις ίδιες κατηγορίες συνταξιούχων οι οποίοι παίρνουν 30% λιγότερη σύνταξη.
Ολοκληρώνοντας, θέλατε να αλλάξετε την Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά τελικά προτιμήσατε να αλλάξετε εσείς οι ίδιοι γιατί ήταν πιο εύκολο. Γίνατε το μεγαλύτερο γρανάζι του κατεστημένου. Δυστυχώς πρόκειται για έναν προϋπολογισμό αντιαναπτυξιακό, επιδοματικό, έναν προϋπολογισμό που θέλει οι Έλληνες να μοιράζονται τα ψίχουλα της φτώχειας χωρίς προοπτική και μέλλον και γι’ αυτό τον καταψηφίζουμε.
Καλές γιορτές σε όλους!
