Έφυγε από τη ζωή, η Άννα, πλήρης ημερών με μια πλούσια δράση και κοινωνική προσφορά, ιδιαίτερα στα πλέον δύσκολα χρόνια της μετακατοχικής και μετεμφυλιοπολεμικής ρημαγμένης χώρας, η οποία μετρούσε τις πληγές της.
Η Άννα ήταν το πρόσωπο που μαζί με τον Παπαπόστολο, όπως τον λέγαμε τότε, τη Θωμαή Γκιάτα, τη Μιχαηλίδου και πολλούς άλλους που δεν μπορώ να θυμηθώ, αλλά και τη συνέργεια δύο νέων Θεολόγων, του π. Γεωργίου Μπετσάκου, του Βασιλείου Μπλάνα (Πειραιώτες και οι δύο) του γιατρού Παπαζάχου Γεωργίου και του Αρχιμανδρίτη π. Ανάργυρου Αφθονίδη, δημιούργησαν και λειτούργησαν δύο σημαντικές δομές: Τη Στέγη φιλοξενίας για παιδιά φτωχών οικογενειών, κυρίως από τα γύρω χωριά, κάτω από το χώρο του Ξενία (όπου δίπλα εκτρέφονταν γουρούνια για τις ανάγκες της σίτισης). Τη στέγη της ΓΕΧΑ όπου βρίσκαμε μια στοργική αγκαλιά και θαλπωρή, όσοι δεν ήμασταν οικότροφοι. Εκεί πήραμε τα πρώτα εφόδια της ζωής μας, πέραν των γονιών μας και των σχολείων, καθώς και τις πρώτες διδαχές στο Κατηχητικό, που διακονούσαν τα πρώτα χρόνια οι δύο προαναφερόμενοι νέοι Θεολόγοι και ο Παπαπόστολος, συνδράμοντας ουσιαστικώς στο πολύπλευρο έργο της Στέγης. Εκεί μάθαμε τα πρώτα, άλλου είδους παιγνίδια όπως το πιγκ-πογκ, το σκάκι και πολλά άλλα, μαζί με τη ζεστή θαλπωρή και λειτουργία των κατηχητικών. Οι κατασκηνώσεις αρχικά στο Βελβεντό, πάνω στη Αγία Τριάδα και αργότερα στο Φτελιό, φιλοξένησαν και διαπαιδαγώγησαν σειρές και σειρές μαθητών που οι μεγαλύτεροι λειτουργούσαν ως ομαδάρχες (Μιχαηλίδης Δημ., Παπαπάνος Λευκοπηγής, Γούλας Χρήστος και ο αδελφός μου ο Ζήσης) καθώς και πολλοί άλλοι.
Άννα, ένα μεγάλο ευχαριστώ, γι αυτά που ζήσαμε και πήραμε από σένα και ευχές για καλό παράδεισο.
Ένα μαθητούδι του 1958-1960
Πάσχος Ι. Μητλιάγκας
Υ.Γ.) Δεν θα ήθελα με κανένα τρόπο να υποβαθμίσω δύο αντίστοιχες πρωτοβουλίες και λειτουργίες της περιόδου εκείνης, τη ΧΕΝ της Ιεράς Μητροπόλεως και των «Σαράντα μαρτύρων». Όμως σήμερα αποχαιρετούμε την Άννα, με τη μεγάλη καρδιά και τη μεγάλη προσφορά της.
συγχαρητήρια Αγαπητέ Πασχάλη που αναφέρεσθε στο σημαντικό έργο της Αννας Καραγκούνη τα δύσκολα χρόνια της εποχής εκείνης. Ο Δήμος Κοζάνης πρέπει να λάβει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες και να τιμήσει το έργο της.
ΠΑΣΧΑΛΗ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ Κ.ΑΝΝΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ.
Μπράβο στον κύριο Μητλιαγκα, πάντα εύστοχος και αξιοπρεπής ο λόγος του. Το έργο και η προσφορά της κυρίας Α. Καραγκούνη θα πρέπει να τιμηθεί με κάποιο τρόπο από την πόλη.