Tοποθέτηση του Μίμη Δημητριάδη, στην Ολομέλεια της Βουλής για τις Γερμανικές Οφειλές (Βίντεο)

Κύριε Πρόεδρε,Αγαπητές/οί συνάδελφοι

Η απόδοση των επανορθωτικών οφειλών του Γερμανικού κράτους συνιστά νομική και ηθική αναγκαιότητα και μπορεί να αποτελέσει την καλύτερη βάση για να στηριχτεί μια εγκάρδια και ανέφελη σχέση ανάμεσα στο γερμανικό και τον ελληνικό λαό.

«Η φιλία που στηρίζεται στη δικαιοσύνη και την ηθική συνέπεια είναι κοινή μας υπόθεση για την οποία αξίζει ν’ αγωνιζόμαστε», τονίζουν στη «ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ» (1998) το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (Ε.Σ.Δ.Ο.Γ.Ε.) και η «Κίνηση Ενωμένη Εθνική Αντίσταση». Είναι ανεκτίμητη η συμβολή στην εθνική αυτή προσπάθεια, του Ε.Σ.Δ.Ο.Γ.Ε., του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών 1941-1945, της Πανελλήνιας Ένωσης Δικηγόρων (Π.Ε.Δ.) για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις, των Ενώσεων Θυμάτων, των Γερμανών δικηγόρων και αγωνιστών της ομάδας «Α.Κ. Δίστομο» του Αμβούργου.

Γενικά μιλώντας όλη η προσπάθεια θα πρέπει να κατατείνει σε μια δημιουργική σχέση των δυο λαών βασισμένη στη στέρεη βάση της ιστορικής αναγνώρισης των εγκλημάτων αλλά, από την άλλη, να αποφύγει κάποια ηθικοποίηση της πολιτικής επεκτείνοντς τις απαιτήσεις σε κάθε είδους ιστορικά τραύματα.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ζητήματα σχετικά με τις γερμανικές οφειλές από τους δύο πολέμους αποτέλεσαν αντικείμενο πολυμερών ή διμερών, με την Ελλάδα, συμφωνιών.

Οι κρατικές αξιώσεις, των οποίων φορέας είναι το Ελληνικό Δημόσιο, περιλαμβάνουν τις αξιώσεις για 1) τις επανορθώσεις, που προέρχονται από τον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και 2) το επονομαζόμενο «Κατοχικό Δάνειο».

Ειδικότερα οι αξιώσεις των επανορθώσεων, αφορούν σε ζημιές από υλικές βλάβες, κυρίως σε ζημιές στις υποδομές, σε πολιτιστικά αγαθά, στις προερχόμενες από τη μετατροπή νομισμάτων σε χρυσό και ασήμι, στην αρπαγή του νομισματικού χρυσού κλπ.

Αυτές αφορούν τέσσερις βασικές ενότητες:

α. Πολεμικές αποζημιώσεις για τις υλικές καταστροφές και διαρπαγές,

β. πολεμικές επανορθώσεις των θυμάτων και των συγγενών των θυμάτων,

γ. αποπληρωμή του κατοχικού δανείου.

δ. Επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών και εκκλησιαστικών κειμηλίων.

Βάσει του αρχειακού υλικού, η Επιτροπή του Γ.Λ.Κ. καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η συνολική απαίτηση της Ελλάδας έναντι της Γερμανίας ανέρχεται την 31-12-2014 σε 269.547.005.854 ευρώ.

Σημειωτέον, σε αυτόν τον προσδιορισμό , δεν συμπεριλαμβάνονται οι απαιτήσεις για αποζημιώσεις από την απώλεια ανθρωπίνων ζωών ή αναπηριών κ.λπ.

Επιπρόσθετα των αμιγώς στρατιωτικών ενόπλων συγκρούσεων είχαμε και τα αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού , είχαμε το άδικο αίμα των αθώων.

Οι Έλληνες πολίτες, που υπήρξαν θύματα του πολέμου και της κατοχής, μνημονεύονται σε αναλυτικές ονομαστικές καταστάσεις τηρούμενες στα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών (εκτελεσθέντες από τις αρχές κατοχής σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, καθώς και σε διάφορα στρατόπεδα, εγκλεισθέντες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Πολωνία κ.λπ.. Προερχόμενοι από όλες τις περιοχές της Ελλάδας, όμηροι των αρχών κατοχής, συλληφθέντες και απαχθέντες, που υποχρεώθηκαν σε καταναγκαστική εργασία στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης).

Ολόκληρες πόλεις και χωριά έπεσαν θύματα του ναζισμού και του φασισμού σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Σημειώνεται ότι (κατ’ εφαρμογή της διάταξης της παρ. 5 του άρθρου 18 του Ν. 2503/97) έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα σειρά Προεδρικών Διαταγμάτων, που αναγνωρίζουν πάνω από 100 πόλεις και χωριά ως μαρτυρικά, συνεπεία των καταστροφών που υπέστησαν οι κάτοικοι και οι περιουσίες τους κατά την κατοχική περίοδο.

Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των Κρατών που θρήνησαν θύματα εκ του Πολέμου. Η αναλογία των θυμάτων επί του συνολικού πληθυσμού των 7.335.000 (έτους 1939) ανέρχεται σε ποσοστό 19,70%. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 558.000 θανόντες και σε 880.000 αναπήρους, ήτοι συνολικώς 1.438.000 θύματα.

ΠΟΡΙΣΜΑ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ωστόσο, σύμφωνα με την κρατούσα αντίληψη του δημοσίου διεθνούς δικαίου, το Κράτος είναι ο αποκλειστικός φορέας των αξιώσεων αποζημίωσης, που συντρέχουν στο πρόσωπο των μεμονωμένων προσώπων-πολιτών για ζημιές, που έχουν υποστεί από αδικοπραξίες, αντίθετες στο δημόσιο διεθνές δίκαιο.

Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η Ελληνική Δημοκρατία με την ιδιότητα του εκπροσώπου των υπηκόων της διατηρεί το δικαίωμα να διεκδικήσει την πλήρη ικανοποίηση των αξιώσεων των υπηκόων της.

Η διεκδίκηση επίσης των ιδιωτικών αξιώσεων δύναται να αποτελέσει μέρος μιας συνολικής διεκδίκησης από την ελληνική πλευρά των προαναφερομένων κρατικών και ιδιωτικών απαιτήσεών της ενώπιον των προαναφερομένων δικαιοδοτικών οργάνων.