Φωτεινη Λαμπρίδη: Καλησπέρα σας κ. Μουμουλίδη. Το θέμα της ΑΕΠΙ, είναι το θέμα των ημερών στο χώρο του πολιτισμού. Η δημοσιοποίηση του πορίσματος, της έρευνας δηλ. που είχε διατάξει το Υπ. Πολιτισμού για την ΑΕΠΙ από ορκωτούς λογιστές. Να μην ξαναλέμε τι έφερε στο φως αυτό το πόρισμα, να επισημάνουμε μόνο εδώ, τα υπέρογκα ποσά των αμοιβών των μελών του ΔΣ, που είναι ποσά που στην πραγματικότητα ανήκουν στους δημιουργούς, ας πάμε λίγο στο δια ταύτα, στην επόμενη μέρα. Κάνατε μια παρέμβαση με μία δήλωσή σας, στην οποία μεταξύ άλλων ζητάτε την επαναφορά του θεσμού του επιτρόπου ,του κρατικού επιτρόπου που υπήρχε .
Θέμης Μουμουλίδης:Το προέβλεπε το πρώτο νομοσχέδιο Μπαλτά. Στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε πέρσι τον Ιανουάριο και μετά για κάποιο λόγο αποσύρθηκε και στη συνέχεια τροποποιήθηκε και προτάθηκε η ύπαρξη εποπτικού συμβουλίου , προβλέπεται και ορισμός Επιτρόπου « σε περίπτωση που…» Εκτιμώ ότι η ΑΕΠΙ αυτή τη στιγμή βρίσκεται ακριβώς στο σημείο που πιθανά να επιβάλλεται η ύπαρξη επιτρόπου. Το πρόβλημα της ΑΕΠΙ δεν είναι σημερινό, είναι γνωστό για περισσότερα από τριάντα χρόνια. Είναι γνωστό πως έχει απασχολήσει χιλιάδες Ελλήνων δημιουργών, αλλά και χιλιάδες Ελλήνων επαγγελματιών, γιατί νομίζω πως η ΑΕΠΙ , με την ανοχή κάποιων έχει λειτουργήσει αυθαίρετα , αυταρχικά και ως «κράτος εν κράτει» και είναι προς τιμήν αυτής της κυβέρνησης και του τέως Υπουργού Πολιτισμού Νίκου Ξυδάκη που επανέφερε το θέμα και το οδήγησε στον έλεγχο των ορκωτών λογιστών. Είναι κοινός τόπος πως δεν μπορεί να γίνει ανεκτό αυτό το καθεστώς αυθαιρεσίας, για κανένα χρονικό διάστημα και είναι χρέος της Πολιτείας να παρέμβει.
Ορθά η Υπουργός Πολιτισμού παρέπεμψε το θέμα στην ελληνική δικαιοσύνη. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι -αν θέλουμε να μιλάμε και να υπερασπιζόμαστε κάθε έννοια διαφάνειας- οφείλουμε να βάλουμε το δάκτυλο επί «των τύπων των ήλων». Και στην περίπτωση αυτή και σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση.
Δεν μπορεί όλοι οι παρηκούντες την Ιερουσαλήμ, και εγώ και εσείς, να γνωρίζουμε τι συμβαίνει επί δεκαετίες από έναν Οργανισμό που λειτουργεί με τρόπο όπως βλέπετε αυτοκρατορικό και να σιωπούμε. Δεν γίνεται τα πνευματικά δικαιώματα του Τσιτσάνη να γίνονται ιδιωτική «επένδυση»!
Έχουμε υποχρέωση όλοι να δώσουμε λύσεις.
Βεβαίως την επόμενη εβδομάδα απ’ όσο γνωρίζω έρχεται το νομοσχέδιο για τα πνευματικά δικαιώματα , στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και σε αυτό προβλέπονται άρθρα τα οποία αντιμετωπίζουν το πρόβλημα. Ωστόσο το πρόβλημα του να μην χαθούν χρήματα για τους Έλληνες δημιουργούς παραμένει καθοριστικό και αυτό οφείλουμε να το υπερασπιστούμε.
Φωτεινή Λαμπρίδη: Σε σχέση με τη συνέχεια της εταιρείας εννοείτε;
Θέμης Μουμουλίδης: Βεβαίως.
Φωτεινη Λαμπρίδη: Κύριε Μουμουλίδη σήμερα έβγαλε μια νέα ανακοίνωση, τη διαβάσατε;
Θέμης Μουμουλίδης: Κυρία Λαμπρίδη, η εταιρεία έχει αναπτύξει μία δική της «τεχνική» και επικοινωνιακή πολιτική. Πριν κάποιους μήνες εκβιάζοντας προσπάθησε να μεταφέρει την έδρα της στην Κύπρο και όταν συνάντησε αντιδράσεις, ανακάλεσε την επιλογή της αυτή. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως σκέφτονται άνθρωποι οι οποίοι με τα χρήματα των Ελλήνων δημιουργών παίρνουνε επισήμως περίπου 550 – 600 χιλιάδες ετήσιες αποδοχές σε στενό οικογενειακό περιβάλλον.
Ώστε λοιπόν η υπόθεση των πνευματικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα είναι μια «οικογενειακή υπόθεση»;
Mε τα χρήματα των Ελλήνων δημιουργών, δηλαδή πάνω στη σκέψη και το δημιουργικό ταλέντο των άλλων, αλλά και των υπολοίπων Ελλήνων μεγαλουργούν και χτίζουν το μέλλον τους;
Eπιτρέψτε μου να είμαι εξαιρετικά δύσπιστος σε σχέση με τις προθέσεις επανόρθωσης από την πλευρά της ΑΕΠΙ. Υπάρχει ένα ταμειακό έλλειμμα το οποίο αγγίζει τα 20 εκατομμύρια και επομένως δεν έχει παρά να καταβληθεί άμεσα και όχι μέσω ανάπτυξης νέων «τεχνικών».
Φωτεινή Λαμπρίδη: Μόνο στην περίοδο 2011-2014 αφορά η έρευνα…δεν θα πρέπει να διαταχθεί έρευνα και για τα προηγούμενα έτη;
Θέμης Μουμουλίδης: Πιστεύω πως δίκαιο είναι να γίνει μία σαφής εκκαθάριση της θέσης της ΑΕΠΙ και να δοθεί μια οριστική και δίκαιη για τους έλληνες δημιουργούς λύση στο κεφάλαιο ΑΕΠΙ .
και να δοθεΥπάρχει και κάτι άλλο -το οποίο μπορεί να είναι μικρότερης οικονομικής αξίας- , αλλά είναι μεγαλύτερης πολιτισμικής σημασίας.
Πρόκειται για το ζήτημα της διαχείρισης της πνευματικής ιδιοκτησίας του συνόλου του έργου των Ελλήνων δημιουργών από μία ιδιωτική Ανώνυμη Εταιρεία, από τρεις ιδιώτες. Αυτό είναι αδιανόητο.
Εδώ λοιπόν το Υπ. Πολιτισμού οφείλει να παρέμβει και να διεκδικήσει για λογαριασμό των Ελλήνων δημιουργών αλλά και της ελληνικής κοινωνίας, την επιστροφή αυτού του αρχείου στο ελληνικό δημόσιο καθώς πρόκειται για εθνική πολιτιστική κληρονομιά.
Επίσης, τα αδιανέμητα ποσά, δηλαδή αυτά, των οποίων δεν βρίσκεται ο δικαιούχος είτε γιατί έχει πεθάνει είτε γιατί δεν τα ζητάει, και είναι ένα σοβαρό ποσό ετησίως, να νομοθετηθεί ώστε να διανέμονται για εθνικούς πολιτιστικούς σκοπούς με την αποκλειστική ευθύνη των δημιουργών.
Σε περιόδους μάλιστα κρίσης αυτά ακριβώς τα ποσά μπορούν να δώσουν σωτήριες λύσεις.
Σήμερα αυτά τα ποσά διαχειρίζεται αποκλειστικά η ΑΕΠΙ. Φαίνεται και στο πόρισμα, ότι 1.200.000 ευρώ δόθηκε για να πραγματοποιηθούν εργασίες εντός της ΑΕΠΙ, από το έμμισθο προσωπικό της ΑΕΠΙ!!!
Βλέπετε λοιπόν υπάρχει ένα μεγαλείο αυθαιρεσίας και είναι αδιανόητο. Αυτή είναι μια Ελλάδα αδιανόητη.
Δυστυχώς διαπιστώνουμε ένα κυνισμό, σε μία εποχή που στην κυριολεξία πένονται οι Έλληνες δημιουργοί, σε μία εποχή που ο ΦΠΑ στις συναυλίες είναι 24%, γεγονός που οφείλουμε να διορθώσουμε άμεσα, ως κυβέρνηση.
Αναζητώντας λοιπόν το ισοδύναμο για την επαναφορά του ΦΠΑ σε λογικά επίπεδα, ας σκεφτούμε το αυτονόητο, πως η αντιμετώπιση παρόμοιων φαινομένων, μπορεί να δημιουργήσει πολλαπλά και αναπτυξιακά ισοδύναμα.
Φωτεινή Λαμπρίδη: Ευχαριστούμε πολύ κ. Μουμουλίδη, παρακολουθούμε το θέμα και τις δικές σας παρεμβάσεις και θα μιλήσουμε ξανά. Έχω την αίσθηση ότι θα έχει δρόμο αυτή η ιστορία της ΑΕΠΙ
Θέμης Μουμουλίδης: Το ελπίζω, για το καλό κατ’ αρχάς των Ελλήνων δημιουργών, τους οποίους πρωτίστως οφείλουμε να υπερασπιστούμε , αλλά και για την αποκατάσταση ενός προκλητικού και αδιανόητου σκανδάλου, το οποίο μπορεί να μην απασχολεί την ελληνική κοινωνία ,διότι αυτή τη στιγμή το μείζον δεν είναι αυτό, όπως είπατε στην εισαγωγή σας πολύ εύστοχα, είναι όμως το πρόβλημα του χώρου του πολιτισμού αυτές τις μέρες.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμη Μουμουλίδη – σκηνοθέτη
Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Π.Ε.Κοζάνης
Άλλες 1000 τέτοιες μούφες έχει η χώρα, κάτι σαν την ψώρα δηλαδή…
Με το αρχείο της ΕΡΤ τι γίνεται;