Την ημέρα αυτή στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος στο ποδόσφαιρο , που έγινε στη Νέα Φιλαδέλφεια-γήπεδο της Α.Ε.Κ.- ο Βασίλης Χατζηπαναγής, ο «Νουρέγεφ» του ποδοσφαίρου μας, με μια ανεπανάπληπτη εμφάνιση οδήγησε τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης σε μεγάλη νίκη επί του Ολυμπιακού Πειραιώς με 6-5 στα πέναλτι. Ο κανονικός αγώνας και η παράταση έληξαν 4-4. Ο ίδιος είχε πετύχει δυο γκολ, αλλά είχε χάσει πέναλτι με απόκρουση του Κελεσίδη.. Το κύπελλο αυτό ήταν μοναδικό που πήρε ο Ηρακλής. Έτσι μέσα σε επτά χρόνια οι ομάδες της Θεσσαλονίκης είχαν πάρει τέσσερα κύπελλα ( Άρης 1970 και ΠΑΟΚ 1972-1974).
Παρότι Ολυμπιακών αισθημάτων , λόγω γνωριμίας μου με τον Χατζηπαναγή-μου τον είχε γνωρίσει ο θείος μου ο Κώστας ο Τζέλλος τον Μάιο του 1976 , πολιτικοί πρόσφυγες από την Τασκένδη και οι δυο είχαν επιστρέψει το 1975 και 1976 αντίστοιχα – πανηγύρισα και εγώ με τους φίλους μου συμφοιτητές- όλοι τους αντιολυμπιακοί – που είχαμε πάει να παρακολουθήσουμε τον αγώνα. ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΒΡΑΔΙΑ!!!!!!
Για την ιστορία οι συνθέσεις των δυο ομάδων ήταν:
ΗΡΑΚΛΗΣ: Φανάρας, Σεντελίδης, Ξανθόπουλος, Χριστοφορίδης, Καλαϊτζίδης, Τουμπόγλου, Κουσουλάκης, Αντονίεβιτς, Χατζηπαναγής, Γκέσιος* (113′ Ποντίκης), Πανταζής (80′ Ματσουκατίδης)
*Ο Γκέσιος προέρχονταν από την Ομάδα της Κοζάνης
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Κελεσίδης, Κυράστας, Σιώκος, Γκλέζος, Αγγελής, Καραβίτης, Βιέρα (91′ Βασιλόπουλος), Δαβουρλής, Κρητικόπουλος (46′ Συνετόπουλος), Γαλάκος, Σταυρόπουλος.
Ο Βασίλης Χατζηπαναγής , ήταν ο πιο θεαματικός παίκτης τότε και κατά τη γνώμη μου ήταν από τους πέντε καλύτερους Ευρωπαίους της εποχής του. Κρόιφ, Μπεστ, Μπλαχίν, Ρέζεμπριγκ ……..
Καλύτερος Έλληνας Ποδοσφαιριστής των Τελευταίων 50 Ετών, στο πλαίσιο των εορτασμών για το Ιωβηλαίο της UEFA: 2003.
Εξίσου σπουδαίοι την ίδια εποχή ο Γιώργος Δεληκάρης και ο Γιώργος Κούδας.
Σε έναν αγώνα με τον Παναθηναϊκό το 1978 (6-0 υπέρ του Ηρακλή) ο Βασίλης Κωνσταντίνου, ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, στο τέλος του ημιχρόνου πήγε στον πάγκο του Ηρακλή και είπε στον προπονητή Μιχάλη Μπέλλη: “Ή θα τον βγάλεις από το παιχνίδι αυτόν τον Ρώσο ή θα τον δείρω εγώ”.
Είχε την ατυχία να μη μπορέσει να παίξει στην Εθνική Ελλάδος , επειδή είχε παίξει νέος στην Εθνική νέων και στην Ολυμπιακή ομάδα της Ε.Σ.Σ.Δ.Το απαγόρευε η τότε UEFA……… Αγωνίστηκε μόνο σε ένα φιλικό αγώνα με την Εθνική Ανδρών Ελλάδος στις 6 Μαΐου 1976 με την Εθνική Πολωνίας (του Τομασέφκι του Λάτο, και άλλων αστεριών) στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας ,1-0 το γκολ ο Κούδας. Τον αγώνα είχα παρακολουθήσει με τον φίλο μου Βαγγέλη Φτάκα με δωρεάν προσκλήσεις που μας είχε δώσει ο Γιούρκας Σειταρίδης, παππούς του νεότερου Γιούρκα…Στο ματς αυτό ο Β.Χ.είχε τρελάνει κόσμο.Λίγο καιρό νωρίτερα, είχε παίξει και στον αγώνα της Εθνικής Ελπίδων Ελλάδος με τη Βουλγαρία στο Βόλο (3-2).
Για την ιστορία η σύνθεση της Εθνικής Ελλάδος στον αγώνα με την Πολωνία
ΕΛΛΑΔΑ (Αλκέτας Παναγούλιας): Κωνσταντίνου, Κυράστας (46’ Ιωσηφίδης), Καψής, Φοιρός, Πάλλας, Σαράφης (74’ Αναστασιάδης), Κούδας, Δαβουρλής, Χατζηπαναγής, Γαλάκος (62’ Αποστολίδης), Παπαϊωάννου.
ΕΊΝΑΙ ΓΝΩΣΤΉ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΓΆΠΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ Β.Χ.
Όταν ο Β.Χ ήταν πενήντα ετών είχε δηλώσει:«Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις ότι δεν σ’ έχουν ξεχάσει, ότι η συμβολή σου είναι ευπρόσδεκτη, ακόμη και μετά από τόσα χρόνια.»
και πρόσθεσε …
«Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να φορέσω την ελληνική εθνική φανέλα περισσότερες από μία φορές και επίσης, λυπάμαι που δεν έχω κάνει μια καριέρα στο εξωτερικό! Θα ήθελα να παίξω σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα, να απολαύσω το ποδόσφαιρο σε αυτό το επίπεδο. Αν θα μπορούσα να γυρίσω πίσω το ρολόι, θα ήθελα να κάνω κάποια πράγματα διαφορετικά!»
ΤΖΕΛΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
