Η μακροσκελής ανάλυση εφ᾽ όλης της ύλης που έκανε χθες ενώπιον των μετόχων ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Μ. Παναγιωτάκης, σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έκαναν λόγο για “απολογισμό θητείας” ή άσκησαν κριτική ότι έγιναν υποδείξεις “από καθέδρας” προερχόμενες από τον καθ᾽ ύλην αρμόδιο για τις τύχες και τις επιλογές της επιχείρησης τα τελευταία χρόνια.
Ανεξάρτητα από τα κίνητρα ή τη σκοπιμότητα των παρεμβάσεων Παναγιωτάκη, ιδιαίτερα μάλιστα όταν σήμερα αναμένεται η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων πρώτου τριμήνου της ΔΕΗ που εν πολλοίς θα επιβεβαιώσουν το περιεχόμενο του email της ΓΔ Οικονομικών Α. Κόνιδα, που διέρρευσε προ ημερών, η ομιλία Παναγιωτάκη έθεσε εκ νέου τους άξονες των προβλημάτων που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η επιχείρηση, εάν θέλει να παραμείνει κεντρικός πυλώνας του ενεργειακού συστήματος.
Και οι άξονες αυτοί αφορούν: τα θεσμικά που σχετίζονται με την απελευθέρωση, τα λειτουργικά που σχετίζονται με τον εκσυγχρονισμό της ίδιας της ΔΕΗ και τα δομικά που σχετίζονται με τις σχέσεις της επιχείρησης με το Δημόσιο και το χαρακτήρα της ίδιας της εταιρείας ως ΔΕΚΟ.
Διότι μπορεί ο κ. Παναγιωτάκης να ζήτησε να ξεκαθαριστούν οι σχέσεις με το Δημόσιο και να πρότεινε ως μία από τις δύο λύσεις τη θέσπιση νόμου που θα απελευθερώνει τη ΔΕΗ από το στενό εναγκαλισμό του κρατικού ελέγχου, γνωρίζει όμως και ο ίδιος ότι δεν μπορούν αντικειμενικά να παρακαμφθούν το ΑΣΕΠ ή ο κανονισμός προμηθειών της εταιρείας όσο σε αυτήν το Δημόσιο ελέγχει το 51%.
Ακόμη και ο επικεφαλής της εταιρείας, χθες παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς ότι αποτελεί μονόδρομο σωτηρίας για τη ΔΕΗ, η λύση του στρατηγικού επενδυτή. Γιατί; Διότι με απλά λόγια, δεν μπορεί να καταργηθεί το ΑΣΕΠ για χάρη της ΔΕΗ, ούτε μπορούν να γίνουν προμήθειες και αναθέσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ χωρίς να ακολουθηθούν οι διαδικασίες προμηθειών του Δημοσίου. Και τα δύο θα συνιστούσαν σκάνδαλα με ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες.
Επομένως όταν μιλά για δύο επιλογές, ο κ. Παναγιωτάκης στην πραγματικότητα η μία από αυτές είναι “μη επιλογή” και δεν υπάρχει στο τραπέζι. Επί της ουσίας η μοναδική λύση που πρότεινε – και αυτό έχει την αξία του λόγω της διαδρομής του κ. Παναγιωτάκη στη ΔΕΗ – είναι η είσοδος στρατηγικού και η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Το γεγονός ότι ο ίδιος προσπάθησε να θέσει συγκεκριμένους όρους, δηλαδή το placement να γίνει γρήγορα και χωρίς να έχουν πουληθεί μονάδες, μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμη και unfair ιδιαίτερα όταν ο ίδιος δεν υπήρξε συμμέτοχος στην αμφιλεγόμενη λύση που προωθήθηκε επί διοικήσεώς του για τον ΑΔΜΗΕ. Πως μπορεί τώρα να ζητεί από την επόμενη κυβέρνηση να μην εφαρμόσει πλάνο πώλησης, όταν είναι σαφές ότι για την όποια βιώσιμη λύση για τη ΔΕΗ απαιτούνται σημαντικότατες ενέσεις κεφαλαίου, τις οποίες η εταιρεία δεν μπορεί να βρει ούτε από την αγορά ούτε από τους μετόχους της, αυτό είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσει ο κ. Παναγιωτάκης. Ενέσεις κεφαλαίου που θα μπορούσαν να έχουν εξασφαλιστεί από μια πιο αποδοτική για τη ΔΕΗ μέθοδο πώλησης του ΑΔΜΗΕ και δεν ήρθαν ποτέ λόγω των επιλογών που προκρίθηκαν για καθαρά ιδεοληπτικούς λόγους.
Για να υπάρχει μια σαφής εικόνα των αναγκών, η Standard and Poors που και ο κ. Παναγιωτάκης επικαλείται, αναφέρει στην έκθεσή της ότι η ΔΕΗ χρειάζεται κεφάλαια ύψους 2,2 δισ. ευρώ για να μπει σε τροχιά μετασχηματισμού και μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας. Ποιος, που και υπό ποιους όρους θα τα βάλει αυτά τα χρήματα, ο κ. Παναγιωτάκης δεν απάντησε, παρά μόνο ζήτησε να μην πουληθούν υδροηλεκτρικά.
Και εδώ έρχεται και η ευθύνη των ίδιων των ανθρώπων της ΔΕΗ, τόσο της διοίκησης όσο και των συνδικαλιστών, που έχουν αναγάγει σε ιερή αγελάδα τα υδροηλεκτρικά. Είναι σαφές ότι τα υδροηλεκτρικά είναι πάγια που παράγουν κέρδη. Όμως για αυτόν ακριβώς το λόγο, μπορεί η πώληση μέρους αυτών, μπορεί να φέρει και σημαντικά έσοδα και αναγκαία κεφάλαια για τον μετασχηματισμό της εταιρείας. Η ΔΕΗ διαθέτει 3GW υδροηλεκτρικά, μπορεί να ζήσει και με λιγότερη υδροηλεκτρική ισχύ, δεν έχει μέλλον όμως εάν δε βρει κεφάλαια για το μετασχηματισμό της. Το αντίθετο μάλιστα, η εμμονή με την οποία προσεγγίζονται τα υδροηλεκτρικά, όπως μέχρι πριν λίγα χρόνια αντιμετωπίζονταν και οι λιγνίτες, δείχνει αδυναμία προσαρμογής στα νέα δεδομένα.
Στα θεσμικά που σχετίζονται με την απελευθέρωση της αγοράς, είναι σαφές ότι τα ΝΟΜΕ αποτελούν ακόμη μια ανοιχτή πληγή, από την οποία οι απώλειες φέτος είναι ακόμη μεγαλύτερες όπως και η ζημιά για τη ΔΕΗ. Εκ των πραγμάτων βεβαίως η όποια αλλαγή στις δημοπρασίες, σχετίζεται άμεσα με την υπόθεση της απελευθέρωσης της αγοράς συνολικά και την από μηδενική βάση επαναδιαπραγμάτευση με την Κομισιόν, που σαφώς έχει τις δικές της ευθύνες για τις εξελίξεις. Και εδώ πάντως, η όποια συζήτηση ανοίγει το κουτί της Πανδώρας ακόμη και για θέματα ταμπού για τη ΔΕΗ. Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι το Σεπτέμβριο θα πρέπει να γίνει εκ του μηδενός διαπραγμάτευση και αλλαγή του μοντέλου απελευθέρωσης της αγοράς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ΔΕΗ και τον κλάδο συνολικά.
Για τα λειτουργικά και τα οικονομικά της ΔΕΗ, πάντως, σήμερα η εικόνα θα γίνει πιο ξεκάθαρη με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων α τριμήνου. Είναι σαφές πάντως, ότι ο κ. Παναγιωτάκης προειδοποίησε ότι οι αντοχές της ΔΕΗ εξαντλήθηκαν και ότι χρειάζεται άμεση αύξηση των τιμολογίων. Η δήλωση Παναγιωτάκη ότι δεν μπορεί άλλον η ΔΕΗ να απορροφά τις αυξήσεις στα κόστη και επομένως χρειάζεται αυξήσεις στα τιμολόγια ακύρωσε στην πράξη το πολιτικό προεκλογικό επιχείρημα του υπουργού ενέργειας Γ. Σταθάκη, ότι η Νέα Δημοκρατία σχεδιάζει αυξήσεις. Η πραγματικότητα είναι ότι τις αυξήσεις τις επιβάλει η πραγματικότητα της ΔΕΗ. Απλώς μέχρι σήμερα η σκόνη μπορούσε να κρυφτεί κάτω από το χαλί. Κατά τον διοικητή της ΔΕΗ, πλέον το χαλί δεν είναι αρκετό…
energypress.gr
καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς