Κατατοπισμένος σε όλα τα θέματα που αφορούν την οικονομική κατάσταση και τη λειτουργία της ΔΕΗ, θα είναι ο νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης με την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του στις 22 Αυγούστου, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα έχει ξεκινήσει να ενημερώνεται από τους επικεφαλής των Γενικών Διευθύνσεων της εταιρείας.
Σε αυτό τον «κύκλο» ενημερώσεων, η Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών ήταν από τις πρώτες που συναντήθηκε με τον κ. Στάσση, με δεδομένο άλλωστε τον επείγοντα χαρακτήρα που έχουν η έλλειψη ρευστότητα της ΔΕΗ. Ακολούθησε η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης, η οποία αναμένεται να παίξει βασικό ρόλο στην αναδιάρθρωση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της ΔΕΗ, ενώ τη «σκυτάλη» πήρε αυτή την εβδομάδα η Γενική Διεύθυνση Εμπορίας.
www.worldenergynews.gr
Το πρόβλημα σήμερα είναι απλό, τόσο απλό όσο όταν το 1950 περίπου αγοράσαμε κάπου 200 χρεοκοπημένες ιδιωτικές επιχειρήσεις ενεργιας και τις κάναμε ΔΕΗ.
Η αγελάδα ΔΕΗ (κομματικό φέουδο από την ήμερα που δημιουργήθηκε) εκτός από το σπουδαίο έργο του εξηλεκτρισμού και του τελευταίου κεραμιδιού της Ελληνικής επικράτειας, ήταν και χώρος εξυπηρέτησης μεγάλων και μικρών συμφερόντων που τις στράγγισαν και την τελευταία σταγόνα λίπους.
Η Αγελάδα έφτασε στα όρια της και από τον μαστό περνούμε μόνο αίμα.
Το ερώτημα που μπαίνει σήμερα είναι.
Α) Εάν σταματήσουμε να αρμέγουμε την αγελάδα χωρείς να την ταΐζουμε, ζητήσουμε από αυτούς που την στράγγισαν να πληρώσουν τουλάχιστον την τροφή που τις στέρησαν, την ξαναστήσω στα πόδια της και την αρμέγουμε, με βάση το κοινό όφελος ή.
Β) Να αφήσουμε τους ρομαντισμούς και τις κρατιτιστικες αηδίες, «να σώσουμε το καημένο το ζώο»,» για το κοινό συμφέρον» και άλλους αναχρονισμούς. Ήμαστε ρεαλιστές, και πάνω από όλα Αρίστοι, (ταιριάζει και με το Άριστοι) και ακλουθούμε την «Αγορά», όχι την θεια Αγώρα, και το κέρδος.
Μην το ψάχνουμε λοιπόν.
Τεμαχίζουμε την αγελάδα, το ψαχνό στον χονδρέμπορο, τον κατιμά στην μηχανή του κιμά για μπιφτέκια στα ταχυφαγεια.
Σφαχτικά, εντόσθια κόκαλα, τομάρι, σε αυτόν που πληρώνει πάντα το μάρμαρο.
Και αφού τελειώσουμε όμορφα και ωραία την δαυλιά, παίρνουμε τα μπόνους, «πλουτίζουμε» το βιογραφικό μας, και πάμε παρακάτω.
Όσο για την δημοκρατία μας;
Εκπαιδεύει την επόμενη γενιά των πορφυρογέννητων που θα «πάρουν πίσω ότι έμεινε από το πτώμα» που θα το πληρώσουν σαν το χρυσόμαλλο δέρας .
Το θέατρο παίζεται αιώνες τώρα αετόπουλα μου