Πρός
τό Εὐλογημένον Πλήρωμα
τῆς κατά Σισάνιον καί Σιάτισταν Ἐκκλησίας
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας καί πάλι σήμερα καί ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει. Ἑορτάζει τήν νίκη τῆς ἀληθινῆς πίστεως ἀπέναντι στήν πλάνη καί στήν αἵρεση. Ἑορτάζει δηλαδή τή νίκη τῆς ζωῆς ἀπέναντι στόν θάνατο.
Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας καί μαζευτήκαμε στούς ναούς μας γιά νά ἀποδώσουμε στόν Τριαδικό Θεό μας τήν εὐχαριστία, ὅπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα συνηθίζουμε, γιά νά γιορτάσουμε τή χαρά πού σάν σήμερα πρίν ἀπό χρόνια πολλά πήραμε σάν δῶρο μέσα στά χέρια μας, τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ ὅλη τήν ἀλήθειά Της.
Ἀκολουθώντας τά προφητικά λόγια, μέ ὑπακοή στίς παραινέσεις τῶν Ἀποστόλων, εὐθυγραμμιζόμενοι μέ τίς διηγήσεις τῶν Εὐαγγελίων, πανηγυρίζουμε καί σήμερα τήν ἀναστήλωση τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων διά τῶν ὁποίων ἐκφράζεται τό μέγα τῆς εὐσεβείας Μυστήριον, ὅτι δηλαδή ὁ Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί.
Λιτανεύοντες τήν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ βεβαιωνόμαστε ὅτι ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος καί δι’ αὐτό μπορεῖ νά περιγραφεῖ καί νά εἰκονισθεῖ. Βεβαιωνόμαστε ὅτι στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἑνώθηκε ἡ Θεία καί ἡ ἀνθρώπινη φύση, ὁ Θεός καί ὁ ἄνθρωπος. Βεβαιωνόμαστε ὅτι ὁ Θεός μπῆκε στόν κόσμο τόν δικό μας γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τήν δουλεία τοῦ θανάτου. Ἡ Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι εἰκόνα καί βεβαιότητα τῆς δικῆς μας ἀναστάσεως. Ἀφοῦ ὁ Θεός ἑνώθηκε μέ τόν ἄνθρωπο στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ὁ θάνατός μας νικήθηκε.
Λιτανεύοντες τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας καί τίς Εἰκόνες τῶν Ἁγίων βεβαιωνόμαστε ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά θεωθεῖ, νά νικήσει δηλαδή τόν θάνατο καί νά γίνει κοινωνός θείας φύσεως. Ἡ Παναγία καί οἱ Ἅγιοι εἶναι οἱ θεωμένοι ἄνθρωποι, ἐκεῖνοι πού βεβαιώνουν καί πιστοποιοῦν ὅτι ὁ δρόμος γιά τήν νίκη ἀπέναντι στό θάνατο καί τήν θέωση εἶναι ἀνοικτός καί γιά μᾶς.
Λιτανεύοντες τίς Ἱερές Εἰκόνες θυμόμαστε ὅτι καί ἐμεῖς εἴμαστε πλασμένοι κατ’ εἰκόνα Θεοῦ καί στόχος μας εἶναι ἡ θέωσή μας. Βεβαιωνόμαστε ὅτι ἡ ζωή μας ἔχει νόημα τό ὁποῖο δέν ἐξαντλεῖται στά ὅρια αὐτοῦ τοῦ κόσμου.
Εἶναι ἐκπληκτικό ἀλλά ἀληθινό. Μιά εἰκόνα μέ τόν πιό ἁπλό, ἀλλά καί μέ τόν πιό πλήρη τρόπο φανερώνει τίς πιό μεγάλες ἀλήθειες γιά τόν Θεό, γιά τόν ἄνθρωπο καί γιά τόν κόσμο.
Μιά εἰκόνα, δέν εἶναι μιά φωτογραφία. Ἡ φωτογραφία ἀποτυπώνει μόνο τήν ἐξωτερική ἐμφάνιση καί σέ μιά μόνο χρονική στιγμή. Μιά εἰκόνα δέν σταματᾶ στήν ἐξωτερική ἐμφάνιση ἀποκαλύπτει τόν πλοῦτο καί τό κάλλος, καί τόν ἀγῶνα τοῦ εἰκονιζομένου. Μιά εἰκόνα φανερώνει ὁλόκληρη τήν ζωή τοῦ ἁγιασμένου ἀνθρώπου καί τήν εὐλογημένη τελείωσή του στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μιά εἰκόνα εἶναι εἰκόνα τῆς Βασιλείας, φανέρωση ἑνός ἄλλου κόσμου.
Βλέποντας κανείς μιά ὀρθόδοξη εἰκόνα, παρατηρεῖ τήν ἔλλειψη τρίτης διάστασης, τήν ἀπαλλαγή ἀπό τόν φόρτο περιγραφικῶν λεπτομερειῶν, πού ἀντιστοιχοῦν στά φθαρτά στοιχεῖα τοῦ ἐγκόσμιου κάλλους, τήν σχεδόν ἀποκλειστική χρησιμοποίηση τῆς κατά μέτωπο παρουσίασης τῶν ἁγίων μορφῶν. Ἔχει σαφῆ ἀντίληψη, ὅτι αὐτό πού βλέπει στήν εἰκόνα, ἔρχεται πολύ κοντά του καί παράλληλα τόν ἐξάγει ἀπό τόν κόσμο. Παρατηρεῖ ἀκόμη, μέ λίγη ἐμβάθυνση, ὅτι οἱ λεπτομέρειες στήν σύνθεση ἀνταποκρίνονται σέ ἱστορικά ἤ δογματικά δεδομένα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ὅπως ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι μιά κένωση τῆς Θεότητος καί παράλληλα ἕνα ἀνέβασμα τοῦ ἀνθρώπου πρὀς τήν δόξα τῆς Θεότητος, ἔτσι ἀκριβῶς εἶναι ἡ εἰκόνα. Τήν νιώθεις πολύ κοντά σου, τήν προσκυνᾶς, τήν ἀσπάζεσαι καί παράλληλα σοῦ δείχνει ἕναν ἄλλο κόσμο. Ἕνα παράδειγμα: Ἡ ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως ποτέ δέν παρουσιάζει τόν Χριστό νά ἐξέρχεται ἀπό τό μνημεῖο, οὔτε τόν Ἄγγελο νά ἀποτραβᾶ τόν λίθο. Γιατί; Γιατί ἡ Γραφή ἀφήνει νά ἐννοηθεῖ ὅτι ὁ Χριστός βγῆκε ἀπό τόν τάφο ἐνῶ ὁ λίθος βρισκόταν στήν θέση του. «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος ἡ ζωή ἐκ τάφου ἀνέτειλε» ψάλλει τό σχετικό τροπάριο. Οἱ ὀρθόδοξες παραστάσεις τῆς Ἀναστάσεως δείχνουν τόν Χριστό ἤδη ἀναστημένο, νά ἀπελευθερώνει τούς Προπάτορες καί ὅλο τό γένος τῶν ἀνθρώπων.
Τιμώντας, λοιπόν, τίς Ἅγιες Εἰκόνες τιμᾶμε τά πρόσωπα πού εἰκονίζουν. Αὐτή ἡ ἴδια ἡ τιμή εἶναι μιά σχἐση μέ τό εἰκονιζόμενο πρόσωπο.
Στήν Ἐκκλησία μας ζοῦμε μαζί μέ τούς Ἁγίους μας. Οἱ Ἱερές Εἰκόνες τους στολίζουν τά σπίτια μας. Τοποθετημένες στό προσκυνητάρι κάνουν τό σπίτι μας κατ’ οἶκον Ἐκκλησία. Μέ τό καντήλι πού ἀνάβουμε μπροστά στίς Ἅγιες Εἰκόνες, τό κερί πού ἀνάβουμε ἤ τό θυμίαμα μέ τό ὁποῖο τίς θυμιατίζουμε ἐκφράζουμε τή σχέση μας μαζί τους καί ζητᾶμε τήν εὐλογία τους.
Εὐλογημένα τά σπίτια ἐκεῖνα πού τό καντήλι ἀναμμένο μπροστά στίς Ἅγιες Εἰκόνες ἀποκαλύπτει σέ μικρούς καί μεγάλους τήν πραγματικότητα ἑνός ἄλλου κόσμου καί τήν ἀλήθεια ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι πλασμένος γιά τήν φθορά καί τόν θάνατο.
Ζοῦμε σήμερα σέ μιά νέα ἐποχή εἰκονομαχίας. Σήμερα καταβάλλεται προσπάθεια νά εὐτελισθεῖ καί νά κατακρημνισθεῖ ἡ εἰκόνα τοῦ ζῶντος Θεοῦ, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἀπό τό εἰκονοστάσι τῆς ἀνθρώπινης καρδίας καί ὁ κατ’ εἰκόνα Θεοῦ δημιουργηθείς ἄνθρωπος. Σήμερα δέν θέλουμε τόν ἄνθρωπο εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά εἰκόνα τῶν δαιμονίων. Προσπαθοῦμε νά ἀποδομήσουμε τήν ἔμφυλη διαφορετικότητα τοῦ ἀνθρώπου, ἔργο τῆς σοφίας καί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, προκειμένου ὁ ἄνθρωπος νά καταστεῖ συνδημιουργός τοῦ Θεοῦ καί ἐπιχειροῦμε νά κατασκευάσουμε ἕνα ἄνοστο, ἀπρόσωπο, χυδαῖο ἄνθρωπο. Ἄνθρωπο ἐνστικτώδη χωρίς προσωπικότητα, ἀνίκανο νά ἀγαπήσει. Γιατί ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος θά εἶναι εὐκολομεταχείριστος, γλοιώδης, ἀνελεύθερος, δουλικός.
Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα, λιτανεύοντας τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, λιτανεύει καί φανερώνει τόν ἀληθινό ἄνθρωπο, ἀναδεικνύει τό μοναδικό μέτρο καί κριτήριο τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου πού εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ.
Αὐτόν τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεόν, τόν Κύριο μας Ἰησοῦν Χριστόν καλούμεθα νά ἐμπιστευθοῦμε. Νά ἐμπιστευθοῦμε τό Πρόσωπό Του, νά ἐμπιστευθοῦμε τόν λόγο Του, νά ζήσουμε στήν Ἐκκλησία Του ἑνωμἐνοι μαζί Του, νά κοινωνοῦμε τό Σῶμα καί τό Αἷμα καί νά Τόν ἔχουμε κατοικοῦντα στήν καρδιά μας, νά τηροῦμε τίς ἐντολές καί τό θέλημα Του. Νά μήν προτιμήσουμε τίποτα παραπάνω ἀπό τόν Χριστό, νά Τόν ἀγαπήσουμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά, ὅπως μᾶς συνιστοῦσε ὁ Ἅγιος Πορφύριος.
Κοιτᾶχτε, ἀδελφοί γύρω σας. Δέν ὑπάρχει τίποτα στό ὁποῖο μπορεῖτε νά ἐλπίσετε. Ὅλοι μᾶς γέλασαν φοβερά, μᾶς σπάσαν τῆς ψυχῆς τά φτερά, μᾶς ἄφησαν μισοπεθαμένους νά σερνόμαστε χωρίς ἀξιοπρέπεια μέσα στόν κόσμο. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Πατέρας, ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή μάννα τοῦ λαοῦ μας. Γι’ αὐτό τήν πολεμοῦν, γιατί ἔχουν στόχο ἐσᾶς, τήν φτωχοποίησή σας, τόν ἐξανδραποδισμό σας, τήν παραχάραξη τῆς ὑπόστασής σας. Δέστε, τήν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μας, δέστε τίς εἰκόνες τῆς Παναγίας καί τῶν Ἁγίων μας, δέστε καί καταλάβετε ποιοί πραγματικά εἶστε, πόσο πολύ ἀξίζετε, κοιτᾶχτε τά παιδιά σας μέ τά μάτια τοῦ Χριστοῦ καί ἐγερθῆτε. Ζῆστε τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας σάν ἐγερτήριο σάλπισμα. Ὁ Χριστός δέν μᾶς ἔδωσε πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως καί ἀγάπης καί σωφρονισμοῦ. Τό νά ζεῖς στήν Ἐκκλησία, τό νά ζεῖς μέ τόν τρόπο Της εἶναι μιά ἀντίσταση στή φθορά καί στήν ἀπαξίωσή σου, εἶναι μιά διαμαρτυρία γιά τήν ὑποτίμηση σου.
Ἀδελφοί! Στῶμεν καλῶς!
Εὐχόμενος σταυροαναστάσιμη πορεία διατελῶ
Μετά πατρικῶν εὐχῶν
Ὁ Ἐπίσκοπός Σας
ὁ Σισανίου καί Σιατίστης Παῦλος
