Ενημερωτική εκδήλωση με θέμα: «Πρόγραμμα Απινίδωσης Δημόσιας Πρόσβασης της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας», πραγματοποιήθηκε σήμερα Τετάρτη 21 Αυγούστου στο Αμφιθέατρο του κτηρίου της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, στη ΖΕΠ Κοζάνης. Σε δηλώσεις του ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρος Καρυπίδης τόνισε: “Έχουμε την ολοκλήρωση μιας μακράς διαδικασίας, η οποία κράτησε πάνω από δύο χρόνια. Είναι πολλαπλά τα οφέλη. Είναι μια πολύ σημαντική δράση.Πρόκειται για 120 απινιδωτές οι οποίοι έχουν χωροθετηθεί με μελέτη του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, λαμβάνοντας υπόψη κάποια ζητήματα για το που πρέπει να βρίσκονται”.
Μιλήσατε για εθελοντές που θα τους χειρίζονται αλλά τους εθελοντές που γνωρίζουν ήδη να τους χειρίζονται δε τους καλέσατε στην παρουσίαση σας..
Μιλήσατε για ειδικά μέταλλα και μελέτη για κάτι που δεν ανακαλύψατε εσείς αλλά σε όλη την Ευρώπη είναι κοινή πρακτική να υπάρχουν αυτόματοι απινιδωτές σε τέτοιες θέσεις-ερμάρια, σιγά δηλαδή την πρωτοπορία, δε συνεργαστήκατε με τη ΝΑΣΑ ανακαλύπτοντας κάποιο ιδιαίτερο μέταλλο, εκτός αν βολεύει να παρουσιαστεί έτσι στους αδαείς με το αντικείμενο..
Για το μόνο που δεν μπορεί κανείς να σας αμφισβητήσει είναι για τη μελέτη των σημείων τοποθέτησης των απινιδωτών που είναι και το μόνο που όντως έγινε στην πραγματικότητα αφού απαιτεί προσεκτική επιλογή θέσεων.
Τώρα το μόνο που απομένει είναι να δούμε τον τύπο του απινιδωτή που επιλέχθηκε για να καταλάβουμε αν και το κόστος ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Όσο για τους εθελοντές εσείς μιλάτε για εκπαίδευση νέων, ενώ υπάρχουν ομάδες μερικών δεκάδων ειδικευμένων εθελοντών που λειτουργούν στα πλαίσια της Πολιτικής Προστασίας αλλά δε φαίνεται ούτε να καλέστηκαν ούτε να τους θυμηθήκατε καθώς λόγω της γνώσης επί του αντικειμένου μάλλον θα σας έφερναν σε δύσκολη θέση όχι μόνο τώρα αλλά σε όλο το διάστημα που σχεδιάζατε την τοποθέτηση τους..
Ευτυχώς η θητεία σας τελείωσε και μαζί και το παραμύθι ότι στηρίζεται τον εθελοντισμό.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν όντως εθελοντές που θα σπεύσουν, σε περίπτωση ανάγκης, να επέμβουν. Διότι σε περίπτωση καλής κατάληξης, οκ. Αν το πράγμα στραβώσει, τι γίνεται; Νομίζει κανείς ότι δε θα ζητηθούν ευθύνες από τους οικείους;…….