«Χωρίς Επιμελητήριο» (του Γιάννη Μητλιάγκα)

Είναι ξεκάθαρο πως η περιοχή μας αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει τις επερχόμενες αλλαγές με την πλάτη στον τοίχο. Εμφανίζεται ανέτοιμη και αμήχανη μπροστά στην ταχύτητα και την δυναμική των εξελίξεων, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων την καθιστούν ως απλό θεατή σε ένα σενάριο, στη συγγραφή του οποίου έχει ελάχιστη συμμετοχή. Η χρονική συγκυρία είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς πρόσφατα οι πολίτες της χώρας αλλά και της περιοχής έκαναν τις επιλογές τους εκλέγοντας νέα Κυβέρνηση και νέα Περιφερειακή Αρχή, δημιουργώντας υψηλό δείκτη προσδοκιών.

Πως όμως τοποθετείται η επιχειρηματική κοινότητα στα νέα δεδομένα και ποιος ο ρόλος που καλείται να διαδραματίσει το τοπικό Επιμελητήριο; Προφανέστατα και αδιαμφισβήτητα, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Κοζάνης λάμπει δια της θεσμικής του απουσίας.

Ανήμπορο ανέτοιμο και κουρασμένο δια του προέδρου του, πλέει σε μια απέραντη λίμνη στασιμότητας, κόντρα στην ιστορία του, τους ανθρώπους του και δυστυχώς κόντρα στα πολυάριθμα μέλη του.

Κατάφερε δια του Προέδρου του στον ενάμιση αυτό χρόνο να εκμηδενίσει σχεδόν τη διεθνή του παρουσία και να υποβαθμίσει σε μεγάλο βαθμό την εγχώρια παρουσία του (ΔΕΘ, FOODEXPO κλπ ). Η παραπάνω διαπίστωση δεν είναι παρά το αποτέλεσμα, λάθους τακτικής και πρακτικής ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να αντιληφθεί και να υπηρετήσει το ρόλο του πλήττοντας σε μέγιστο βαθμό την αξιοπιστία και το ειδικό βάρος ενός θεσμού με τεράστια ιστορία και δυναμική.

Κατήργησε στην πράξη τη λειτουργία του νεοσύστατου περιφερειακού συμβουλίου επιχειρηματικότητας, που από τη νομοθεσία και μόνο δίνει ευρύ πεδίο συνεργειών αλλά και συνεργασίας με την περιφερειακή αρχή, έσπευσε όμως να ψηφίσει τη μισθοδοσία του για κάτι που δεν λειτουργεί.

Αδιαφόρησε για την επισταμένη δουλειά και λειτουργία του κ. Χλιάπα, αναφορικά με την εκθεσιακή πολιτική, αγνοώντας επιδεικτικά τα δεδομένα που έχουν τεθεί εις γνώση του μετά από διεξοδική έρευνα και αντί να δουλέψει στην κατεύθυνση αυτή αναλώνεται σε ανούσιες δηλώσεις περί δήθεν διετούς προγραμματισμού, ο οποίος φυσικά δεν παρουσιάζεται αφού δεν υπάρχει.

Οι περιβόητες θεματικές των αρωματικών και της ενέργειας, βασίστηκαν σε δύο πραγματικά καλοστημένα συνέδρια που μας «δόθηκαν» εξ΄ ολοκλήρου από τους εμπνευστές τους ( κ. Κασαπίδη – Βουλευτή τότε και cluster βιοενέργειας Δυτικής Μακεδονίας γνωστό και ως clube ). Αντί λοιπόν να εμπλουτίσουμε πάνω σε δύο πλήρως έτοιμα και καλοστημένα project, το μόνο που επετεύχθη μέσα από λαθεμένη και πρόχειρη προετοιμασία ήταν να μη λειτουργήσουν όπως θα έπρεπε τα εκθεσιακά συνοδευτικά γεγονότα, απογοητεύοντας το σύνολο των εκθετών της περιοχής. Είναι αδιανόητο εν έτη 2019 και για δράσεις που είναι σε γνώση ή υπό τη σκέπη του Επιμελητηρίου εγκαίρως , οι συμβάσεις υποστήριξης και επικοινωνίας να γίνονται 15 ημέρες πριν την έναρξη του.

Επιπρόσθετα επέλεξε σειρά λαθεμένων χειρισμών ως μεγαλομέτοχος για το θέμα του εκθεσιακού κέντρου, επιδεικνύοντας ερασιτεχνική διαχείριση στο θέμα της συνεργασίας με την Περιφέρεια και φυσικά δαπανά χωρίς ίχνος ευθιξίας, δεκάδες χιλιάδες ευρώ με αποκλειστικό σκοπό τραπεζώματα, δεξιώσεις και δημόσιες σχέσεις, χωρίς συγκεκριμένα και απτά αποτελέσματα για τα μέλη.

Στις ανωτέρω επισημάνσεις ας μου επιτραπεί και μια μικρή αναφορά, στην θεσμική ασέβεια που επιδεικνύεται στα μέλη του Δ.Σ. και στους επικεφαλής των συνδυασμών, καθώς δεν απαντώνται συστηματικά σχετικά ερωτήματα ενώ επιχειρείται παράλληλα η «παράκαμψη» του διοικητικού συμβουλίου σε ότι δεν συμφέρει ή ενοχλεί τον διοικούντα, καθώς οι συσχετισμοί δεν είναι πλέον ευνοϊκοί.

Όλα αυτά συνθέτουν και ενισχύουν το κλίμα και την εικόνα αμφισβήτησης και δυσπιστίας , για τους συλλογικούς φορείς όπως αυτό εκφράστηκε από πλήθος επιχειρηματιών της περιοχής τόσο κατά την πρώτη περίοδο ενασχόλησης μου, κλίμα που στη συνέχεια εντάθηκε κατά τη δεύτερη περίοδο που σήμερα διανύουμε.

Ο Πρόεδρος λοιπόν απέτυχε προφανώς να ενώσει και κυρίως απέτυχε στο να δουλέψει για το κοινό καλό και τα μέλη του ως όφειλε. Σε ότι με αφορά αναλαμβάνω την ευθύνη για το γεγονός της καθυστερημένης παρέμβασής μου, θεώρησα όμως και θεωρώ πως κάθε διοίκηση έχει και πρέπει να έχει μια πίστωση χρόνου προκειμένου να εφαρμόσει το δικό της σχέδιο δράσης.

Η ευθύνη πλέον βαρύνει το κάθε μέλος του διοικητικού συμβουλίου ξεχωριστά, καθώς είναι σε πλήρη εξέλιξη η θεσμική απαξίωση και η ολική υποβάθμιση του ρόλου και της θέσης του τοπικού Επιμελητηρίου στα δρώμενα της περιοχής. Η έννοια της τοπικής συμμαχίας με διακριτούς για τον καθένα ρόλους ( κυβέρνηση , αντιπολίτευση , τοπική αυτοδιοίκηση, επιμελητήρια, εργατικές οργανώσεις) μας βρίσκει σημαντικά εκτεθειμένους στο δημόσιο διάλογο αλλά και στην ανάληψη πρωτοβουλιών για το μέλλον της περιοχής. Έτσι θα συνεχίσουμε;

Με εκτίμηση

Μητλιάγκας Γιάννης

Μέλος του Δ.Σ. του ΕΒΕ Κοζάνης – Σύμβουλος Επιχειρήσεων