Υπεύθυνοι τροχαίων ατυχημάτων, εκτός από τους οδηγούς, είναι πολλές φορές και τα ζώα που «πετάγονται» στον δρόμο.
Στις υποθέσεις αυτές η δικαστική διερεύνηση για την απόδοση ευθυνών είναι ασφαλώς εξαιρετικά δύσκολη και η νομολογία έχει προβληματιστεί πολλάκις, σε αποζημιωτικές κυρίως αγωγές.
Αν όμως το ζώο είναι αδέσποτο, τότε τα πράγματα περιπλέκονται και η συνηθισμένη «απάντηση» της Δικαιοσύνης προς τον οδηγό-θύμα του τροχαίου ακολουθεί περίπου τη λογική του «ας πρόσεχες».
Πρόσφατα, μάλιστα, ανατράπηκε από τα διοικητικά δικαστήρια και μία από τις ελάχιστες υποθέσεις όπου είχε αναγνωριστεί αποζημιωτική ευθύνη για τροχαίο που προκάλεσε αδέσποτο ζώο και όπου «τα σπασμένα» είχε κληθεί να πληρώσει το Δημόσιο.
Το τροχαίο συνέβη προ 15ετίας στην κατασκευαζόμενη τότε Εγνατία Οδό, όπου είναι γνωστό πλέον ότι από κάποια σημεία της διέρχονται διάφορα ζώα, ακόμα και αρκούδες.
Κάπου ανάμεσα σε Βέροια και Κοζάνη πετάχτηκε στον δρόμο ένας σκύλος κι ο οδηγός προσπαθώντας με ελιγμό να τον αποφύγει, χτύπησε στην προστατευτική μπάρα, το όχημα ανεφλέγη και καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ ο ίδιος διακομίστηκε σε παρακείμενο νοσοκομείο, απ’ όπου, αφού του παρασχέθηκαν πρώτες βοήθειες, έφυγε με δική του ευθύνη.
Οι πυροσβέστες που προσέτρεξαν αμέσως προς κατάσβεση της φωτιάς στο ΙΧ, αφού δημιουργείτο κίνδυνος για την κυκλοφορία στον δρόμο, κατέθεσαν ότι κοντά στο σημείο που έγινε το ατύχημα ήταν πεσμένη στο έδαφος η σιδερένια περίφραξη (κιγκλίδωμα), ενώ η παρούσα συνεπιβάτις κατέθεσε για το σκυλί που πετάχτηκε ξαφνικά στον δρόμο.
Ο οδηγός, όντας και δικηγόρος, έψαξε λίγο το θέμα και διαπιστώνοντας ότι η σιδερένια σήτα είχε καταρρεύσει λόγω των χιονοπτώσεων, χωρίς η επίσημη πολιτεία να κάνει την παραμικρή αποκαταστατική ενέργεια, στράφηκε κατά του Δημοσίου, αξιώνοντας 8.500 ευρώ για τις υλικές ζημιές (καταστροφή του ΙΧ) και 14.000 ευρώ για ηθική βλάβη, λόγω της ψυχικής και της σωματικής ταλαιπωρίας που υπέστη.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο τον δικαίωσε κρίνοντας ότι το Δημόσιο, έχοντας την ευθύνη συντήρησης της εθνικής οδού, όφειλε να αποκαταστήσει την πεσμένη περίφραξη, απ’ όπου μπήκε ο σκύλος, ενώ με κατάλληλη σηματοδότηση να προειδοποιεί για τον κίνδυνο διέλευσης ζώων, ώστε να ανακόπτουν ταχύτητα οι οδηγοί και να έχουν τεταμένη την προσοχή τους, επιδικάζοντας το αιτηθέν ποσό για τις υλικές ζημιές και 1.300 ευρώ για ηθική βλάβη.
Όμως το Δ. Εφετείο απάλλαξε το Δημόσιο από την υποχρέωση αποζημίωσης, κρίνοντας ότι δεν υπάρχει «αιτιώδης σύνδεσμος» ανάμεσα στην καταλογιζόμενη παράλειψη αποκατάστασης του πλέγματος και στην αιφνίδια εμφάνιση του σκύλου, αφού η περίφραξη μειώνει μεν την πιθανότητα εισόδου αδέσποτων ζώων, αλλά δεν αποκλείει την είσοδό τους από άλλο σημείο ανισόπεδων κόμβων (ανά 10-20 χλμ.), ενώ έκρινε πως ούτε η έλλειψη σηματοδότησης θεμελιώνει ευθύνη του Δημοσίου, αφού και να υπήρχε προειδοποίηση είναι αμφίβολο αν θα αποφευγόταν το τροχαίο.
ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΗ ΤΟ ΣτΕ
Την πρωτότυπη νομική υπόθεση του τροχαίου μεταξύ Βέροιας και Κοζάνης δεν μπόρεσε να ξεδιαλύνει ούτε το Συμβούλιο της Επικρατείας,καθώς εμποδίστηκε να ασχοληθεί λόγω του μικρού ύψους της χρηματικής διαφοράς (κάτω των 40.000 ευρώ).
Πηγή Εφημερίδα Έθνος ethnos.gr – AΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
τα αδέσποτα, επ΄ ουδενί λόγω δεν αποτελούν κίνδυνο!
Ρωτηστε κ τους φιλοζωους…
διαβασε βρε διανοια τι λεει το αρθρο πρωτα
Με βάση την νομοθεσία έπρεπε να κάνει αγωγή στον Δήμο που έχει την ευθύνη για τα αδέσποτα ζώα.
Σχετική απόφαση του ειρηνοδικείου Αθηνων για παρόμοιο συμβάν στην ΠΑΘΕ
Εγώ πάλι λέω να κάνει προσφυγή κατά του Θεού που τα δημιούργησε.
Σοβαρευτείτε επιτέλους και εσείς και όποιος παίρνει τέτοιες αποφάσεις.
Οι πολίτες πληρώνουν χρυσά διόδια και χρυσούς φόρους για να έχουν το ελάχιστο που δικαιούνται σε μια ευνομούμενη πολιτεία, ασφάλεια.
Όλα τα άλλα είναι τρίχες.
Αν είχαν το ίδιο ατύχημα οι δικαστές του εφετείου που ακύρωσαν την πρωτόδικη απόφαση, θα έκαναν το ίδιο;
Εγώ ξέρω μας έχουν ταράξει στους φόρους και στα διόδια οπότε είναι υπεύθυνοι για κάθε κομμάτι του δρόμου