Αφορμή, για αυτή την επιστολή στάθηκε η πρόσφατη περιπέτεια υγείας μου, μιας και χειρουργήθηκα στην κάρδια, σε μια ομολογουμένως δύσκολη επέμβαση.
Σε αυτή την δοκιμασία αρωγοί στάθηκαν οι συν- ΑΔΕΛΦΟΙ μου – όπως αποδείχτηκε- στον Δήμο Κοζάνης, που στάθηκαν δίπλα σε μένα και στα παιδιά μου σαν πραγματική οικογένεια. Μας στήριξαν ηθικά, ψυχολογικά μα και υλικά συγκεντρώνοντας ακόμη και χρήματα για τα πρώτα μας έξοδα σε μια πόλη, που δεν είχαμε κανέναν.
Χωρίς την στήριξή τους αυτή, πραγματικά δεν ξέρω πως θα τα καταφέρναμε!
Οι αξιότιμοι συνάδελφοι μου, στο άκουσμα της επέμβασης μου έσπευσαν αλληλέγγυα και ανθρωπινά να συγκεντρώσουν και αίμα, αλλά και ένα ποσό μέσω του Συλλόγου με την στήριξη και των υπολοίπων συναδέλφων, για να μας βοηθήσουν!
Αυτό το δημόσιο ευχαριστώ εσκεμμένα το καθυστέρησα, γιατί δεν ήθελα να επηρεάσω την ψήφο κανενός στις πρόσφατες εκλογές που διενέργησε ο Σύλλογος μας και τώρα, εφόσον ολοκληρώθηκαν όφειλα να κάνω πράξη αυτό που εδώ και καιρό ένιωθα!
Ευχαριστώ όλους σας έναν- έναν ξεχωριστά για την προσφορά σας πρωτίστως σε αίμα που χρειάστηκα καθώς και για όλα τα άλλα που ακολούθησαν!
Είναι υπέροχο να νιώθεις αλληλεγγύη και στήριξη από τους συνανθρώπους σου! Τελικά η ανθρωπιά ακόμη υπάρχει αρκεί να την αναζητήσεις!
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως και τον επανεκλεγέντα Πρόεδρό μας, τον κ. Χριστοφορίδη Γιώργο για το συνεχές του ενδιαφέρον για την πορεία της υγείας μου, καθώς και για την επίσκεψη που μου έκανε κατά τη νοσηλεία μου στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα κάνατε όλοι σας για μένα!
Με εκτίμηση
ΚΑΡΑΚΛΑΝΗ ΕΛΠΙΔΑ (καθαρίστρια)
μπραβο !
Γιατί έτσι πρέπει να είναι όλες οι συλλογικότητες. Όχι μόνο σε επίπεδο διεκδικήσεων αλλά πρώτα σε επίπεδο αλληλεγγύης. Μπράβο στον Σύλλογο αλλά και στον Πρόεδρό του και σε όλα τα μέλη του γενικότερα.
ΜΠΡΑΒΟ, ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ….
ΞΑΝΑ ΜΠΡΑΒΟ.