Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί ο εκπαιδευτικός Μιχάλης Σίσιος, πρώτος σε ψήφους δημοτικός σύμβουλος του συνδυασμού του Σάββα Ζαμανίδη, δεν ανέλαβε κάποια Αντιδημαρχία στο δήμο Εορδαίας, αφήνοντας, εμμέσως πλην σαφώς, αιχμές για το δήμαρχο Εορδαίας, που δεν επέλεξε να τον αξιοποιήσει. Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή συνέβη κάτι άλλο; Σύμφωνα με πληροφορίες της στήλης, ο Σ. Ζαμανίδης, φέρεται να του πρότεινε την Αντιδημαρχία Πολιτισμού – Κοινωνικής Πολιτικής, όμως εκείνος, καταλαβαίνοντας, πως, αν αποδεχόταν, θα έπρεπε να εγκαταλείψει το δημοτικό σχολείο, όπου εργάζεται, φέρεται να εξέφρασε τους προβληματισμούς του, αφού προτεραιότητά του είναι η εκπαίδευση. Πάντως, ο Μ.Σ., δεν αποκλείεται να αξιοποιηθεί σε κάποιο άλλο αυτοδιοικητικό πόστο, που δεν θα απαιτεί συνεχή παρουσία, ώστε να μπορεί, παράλληλα, να ασκεί και το επάγγελμά του.
Η Χύτρα
Και μόνο η παρουσία του Μιχάλη και ενασχόληση με τα κοινά, έστω στο βαθμό που επιθυμεί, αποτελεί παράδειγμα δύναμης , θέλησης και αξιοσύνης. Δε σε γνωρίζω προσωπικά Μιχάλη. Σε ψήφισα και να ξέρεις ότι δεν το μετάνιωσα. Μην ακούς κανέναν. Κάνε αυτό που θέλεις, προχώρα. Καλή δύναμη.
Πολύ αξιοπρεπής κ ένας υπέροχος δάσκαλος κ άνθρωπος.
Ο Μιχάλης είναι χορτάτος απο κοινωνική καταξίωση και πολλή Αγάπη απ ‘ όλο τον κόσμο. ‘Οπου και άν αξιοποιηθεί θα ΑΡΙΣΤΕΥΣΕΙ όπως μας απέδειξε μέχρι σήμερα…
Ο Μιχάλης δεν χρειάζεται να γίνει αντιδήμαρχος για να βοηθήσει αυτόν τον τόπο και τους δημότες του. Το κάνει καθημερινά με την παρουσία του σαν ενεργός πολίτης αυτού του τόπου. Απλά η μικροπολιτικη κάποιον το παρουσίασε έτσι όπως τους βόλευε για να προξενήσουν εντυπώσεις.
Αφού έχει άλλες προτεραιότητες, γιατί έβαλε υποψήφιος ;
Ισως γιατί όταν έβαλε ήξερε πως δεν χρειάζεται να αφησει το επάγγελμα του το οποίο κατα την γνώμη μου είναι λειτούργημα και παραδειγματιζει πολλά παιδιά και βοηθάει πολλους γονείς. Εξάλλου δέχτηκε με την προϋπόθεση οτι θα ηταν και στα δυο αλλά το τελικό ποστο χρειαζόταν πολύ φυσικη παρουσια!! Θα σου ευχηθω να καταφέρεις κ εσύ και όλοι μασ έστω και το 1% απο αυτά που έχει καταφέρει ο κ. Μιχάλης και ας μην σκεφτόμαστε τόσο πονηρά!