Η Banda και η “Bandina” της Κοζάνης, τρία χρόνια μετά (Γράφει η Φανή Φτάκα)

Στην προχθεσινή περιφορά της εικόνας του Αγίου Νικολάου, όπως άλλωστε είθισται από παλιά, συμμετείχε όχι μόνο σύσσωμος ο κλήρος και ο λαός, αλλά και η μπάντα της πόλης μας, η ιστορική Πανδώρα λαμπρύνοντας έτσι με την παρουσία της τη γιορτή του πολιούχου Αγίου της Κοζάνης, Νικολάου του Μυροβλήτου.

Όπως η θρησκευτική πομπή με την Πανδώρα επικεφαλής περνούσε από μπροστά μου, παρατήρησα, με έκπληξη στην αρχή ότι η σύνθεση της Πανδώρας ήταν εντελώς διαφορετική. Επικεφαλής της βέβαια ήταν ο εδώ και τρία χρόνια μαέστρος της, ο κ. Ν. Χρυσοχόος ακολουθούμενος από καμιά 50αριά μουσικούς νεαρής ηλικίας, ενώ η παλιά φρουρά της αποτελούμενη από καμιά 10αριά άτομα μόνο, κυρίως με κρουστά, βρίσκονταν στην ουρά της .

Η έκπληξη μου μεγάλωσε όταν αντιλήφθηκα ότι οι μουσικοί της Πανδώρας ήταν χωρισμένοι σε δυο ομάδες και ότι λίγο πριν την ουρά της μπάντας στεκόταν η “Bandina”- όπως συνηθίζει να αποκαλεί τα πιο μικρά μέλη της Πανδώρας ο αρχιμουσικός της – καμιά 30ρια παιδιά Γυμνασίου και Δημοτικού, τα οποία όμως δε φορούσαν τη γνώριμη στολή της Πανδώρας, παρά μαύρα ρούχα. Βλέποντας τους στα μαύρα μου προς στιγμήν απόρησα και θυμήθηκα την χαρακτηριστική των παλιών Κοζανιτών έκφραση “τον πααίν τώρα” κάθε φορά που έβλεπαν τη μπάντα να συνοδεύει την κηδεία κάποιου συμπολίτη μας. Έδιωξα γρήγορα αυτή τη μαύρη σκέψη καθώς αισθάνθηκα πραγματικά μεγάλη χαρά βλέποντας το άλλοτε μικρό φυτώριο της Πανδώρας μας να έχει κυριολεκτικά ανδρωθεί και να συμμετέχει σε επίσημη τελετή της πόλης μας. Εξάλλου, όπως έμαθα μετά, δεν ήταν η πρώτη φορά που ξαναβγήκε η Πανδώρα μ’ αυτή τη σύνθεση. Παρέλασε ήδη στις 11 και στις 28 Οκτωβρίου 2019 και έκανε τη μουσική έναρξη με χριστουγεννιάτικους ύμνους στο άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου φέτος. Πέρυσι δε, κοντά 60 μουσικοί της Πανδώρας, στην πλειονότητα τους παιδιά του φυτωρίου, συνόδευαν τους Φανούς κάθε βράδυ στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης.

Έτσι με ιδιαίτερη συγκίνηση συνειδητοποίησα πλέον ότι το φυτώριο των 3 ατόμων, που βρήκε ο κ. Χρυσοχόου , όταν ανέλαβε τα ηνία της Πανδώρας, τον Οκτώβρη του 2016, να έχει με γεωμετρική πρόοδο αυγατίσει – έγιναν πλέον 50 άτομα- να έχει δυναμώσει μουσικά και να έχει ανοίξει κι αυτό με τη σειρά του τα φτερά διεκδικώντας επάξια κοντά στους παλιούς μαθητές συμμετοχή σε όλες τις εθνικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές γιορτές της πόλης μας.

Η δουλειά του κ. Χρυσοχόου τα τρία τελευταία χρόνια ήταν πολυεπίπεδη. Δεν μπορούν εύκολα να ξεχαστούν τα 2 μεγάλα χρυσά βραβεία, (ατομικό και συλλογικό) που απέσπασε η Πανδώρα το 2017 συμμετέχοντας για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ορχηστρών Χάλκινων Πνευστών όπως αυτό του “Golden Lyre”, που διεξάγεται εδώ και 26 χρόνια στην πόλη Rybnik της Πολωνίας. Ούτε μπορεί να παραβλέψει κανείς τη μεγάλη συνάντηση των φιλαρμονικών που οργανώνεται την Κυριακή του Θωμά από το 2017 και μετά και που εκτός των μουσικών εκδηλώσεων της Αίθουσας Τέχνης οι φιλοξενούμενες φιλαρμονικές συμμετέχουν και στην περιφορά της Παναγίας της “Ζ’ντανιώτ’σας.

Τέλος, σύμφωνα και με τα φετινά σχέδια του μαέστρου, το Πάσχα του 2020 στην ανωτέρω μουσική συνάντηση των φιλαρμονικών καταβάλλεται προσπάθεια να συμμετάσχει μέχρι και ξένη από το εξωτερικό μπάντα ενώ στις 18 και 19 Ιανουαρίου 2020, θα προσκληθεί στην Κοζάνη, ο παγκοσμίου φήμης Αμερικανός τρομπετίστας Vince di Martino, πέντε φορές πρωταθλητής USA, για μια συναυλία χάλκινων πνευστών και για ένα master class τρομπέτας, προωθώντας και αναδεικνύοντας κατά τον καλύτερο τρόπο τη μεγάλη παράδοση της Κοζάνης στα χάλκινα πνευστά όργανα.

Είναι πλέον φανερό σε όλους μας, ακόμη και στους πιο δύσπιστους ότι ένα μεγάλο έργο, αν μη τι άθλος συντελέστηκε τα τρία τελευταία χρόνια στην Πανδώρα. Κι’ αυτό φυσικά οφείλεται στο μαέστρο της, τον Νίκο Χρυσοχόου.

Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια η βοήθεια του Δήμου προς την Πανδώρα ήταν αντιστρόφως ανάλογη του παραγόμενου εκπαιδευτικού και μουσικού της έργου. Οι αίθουσες, όπου η Πανδώρα στεγάζεται εξακολουθούν να χρήζουν άμεσης και γενικής συντήρησης, αν όχι γενικής ανακαίνισης. Αυτό το διαπιστώνει ο απλός επισκέπτης με την πρώτη ματιά ξεκινώντας από την μοναδική παλαιολιθική τουαλέτα που υπάρχει στο ισόγειο -δεν νομίζω να υπάρχει αρχαιότερος καταρράκτης σε χρήση μέσα σε ολόκληρη την πόλη,- η οποία σε μέρες πρόβας καλείται να εξυπηρετήσει 100 και πλέον άτομα, (μαθητές και γονείς), πριν ακόμα προχωρήσει στις αίθουσες διδασκαλίας που όχι μόνο χρειάζονται ένα γερό ρετουσάρισμα αλλά και δεν επαρκούν πλέον.

Ο ΟΑΠΝ στη διαχείριση του οποίου ανήκει η Πανδώρα δε διαθέτει ούτε το ανάλογο τεχνικό προσωπικό αλλά και ούτε τα απαραίτητα κονδύλια για τις απαιτούμενες αλλαγές. Παρά τις επανειλημμένες γραπτές εισηγήσεις από το 2014 και μετά προς τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου, και τις σχετικές προσωπικές παρεμβάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο πολύ λίγα πράγματα προχώρησαν. Έμεινε στα σκαριά ακόμα και η σχεδιαζόμενη ηχομόνωση της μεγάλης αίθουσας, όπου γίνονται οι γενικές πρόβες της μπάντας και ούτω καθεξής.

Σήμερα όμως, που παρά τη συνεχιζόμενη γενική και τοπική κρίση, ο πήχυς. έχει ανεβεί αρκετά ψηλά ως προς τις πολιτιστικές δράσεις του Δήμου μας και σε αναλώσιμες μόνο χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις ξοδεύονται 35.000 ευρώ, φαντάζει πολύ περισσότερο οξύμωρη τόσο η εσωτερική “φτώχεια” των αιθουσών της Πανδώρας, – εξωτερικά η πρόσοψη ανακαινίστηκε μαζί με την αίθουσα συνεδριάσεων του Κ οβενταρείου -όσο και η μαύρη αμφίεση των μελών της Bandina, ελλείψει νέων στολών των μελών της, όταν μάλιστα τα παιδιά αυτά καλούνται να συμμετάσχουν σε επίσημες γιορτές.

Τώρα που πλησιάζει η ώρα να ψηφιστεί τόσο το Τεχνικό Πρόγραμμα 2020 του Δήμου Κοζάνης, όσο και οι Προϋπολογισμοί του 2020, μήπως επιτέλους πρέπει να προβλεφθούν και κάποια κονδύλια για τον εξωραϊσμό του χώρου και την ενιαία εμφάνιση με στολή όλων των μελών της Πανδώρας, παλιών και νέων ; Αν μην τι άλλο το οφείλουμε ως τοπική κοινωνία στον ταλαντούχο μαέστρο της κ. Νίκο Χρυσοχόο για το εξαιρετικό έργο που επιτελείται σ’ αυτήν αλλά και το χρωστούμε στην Ιστορία της Πανδώρας, που αποτελεί ταυτόχρονα ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας και της Πολιτιστικής Παράδοσης της πόλης μας.