To ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας για το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα

Το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και περιγράφει το ενεργειακό μοντέλο της χώρας για την επόμενη δεκαετία 2020 -2030.

Από τα όσα αναφέρονται στο σχέδιο οι διαπιστώσεις που προκύπτουν είναι οι παρακάτω:

• Πρόκειται για ένα φιλόδοξο σχέδιο, με υψηλούς στόχους για τον μετασχηματισμό του ενεργειακού ισοζυγίου, που προκειμένου να επιτευχθούν απαιτούνται πολύπλοκες πολιτικές με διυπουργικές αποφάσεις, με αποτέλεσμα να αμφισβητείται η αποτελεσματικότητά του στα χρονικά διαστήματα που τίθενται ως στόχοι και ειδικά σε μία χώρα που βρίσκεται ακόμα σε περίοδο ύφεσης.

• Σε ό,τι αφορά στη Δυτική Μακεδονία αβίαστα προκύπτει ότι παύει να υφίσταται ως ενεργειακό κέντρο, μιας και αυτό που διαφαίνεται είναι η διάσπαρτη παραγωγή ενέργειας σε όλη την Ελλάδα που θα συντονίζεται μέσω ενός έξυπνου δικτύου, χωρίς να διακρίνεται κάποιο συγκεκριμένο ενεργειακό κέντρο.

• Υπάρχει ασυμβατότητα του ΕΣΕΚ από το πρόσφατο επιχειρησιακό σχέδιο της ΔΕΗ ΑΕ και του ΑΔΜΗΕ, πράγμα που το καθιστά μη αξιόπιστο.

• Δεν αναφέρεται πουθενά στο σχέδιο ο ρόλος της ΔΕΗ ΑΕ ως ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες της Δυτικής Μακεδονίας στην διαδικασία της απολιγνιτοποίησης της περιοχής.

• Στη σελίδα 185 του σχεδίου, όπου αναφέρονται περιληπτικά οι δράσεις της ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με μέτρα στις περιοχές που θα υποστούν τις συνέπειες της μετάβασης του ενεργειακού μείγματος (απολιγνιτοποίηση), οι αναφορές είναι αόριστες και θα εξειδικευτούν στο επικείμενο master plan για τις περιοχές αυτές στα μέσα του 2020.

• Δημιουργείται το ερώτημα: ποια ήταν η αναγκαιότητα να διαφοροποιηθούν οι στόχοι του σημερινού ΕΣΕΚ με το προηγούμενο που συντάχθηκε το 2018, όπως για παράδειγμα η αύξηση Μεριδίου ΑΠΕ στην Ακαθάριστη Τελική Κατανάλωση Ενέργειας από 31% σε 35%, όταν ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός κεντρικός στόχος είναι 32%.

• Δεν αναφέρεται πουθενά, έστω περιληπτικά, ο τρόπος και το κόστος της απολιγνιτοποίησης, ενώ στη σελίδα 297 του παρόντος σχεδίου αναφέρονται αναλυτικά τα κόστη των νέων επενδύσεων για το νέο ενεργειακό μοντέλο.

Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις έχουμε να προτείνουμε τα εξής:

• Το ΕΣΕΚ χρήζει άμεσης αναθεώρησης και σε κάθε περίπτωση πρέπει να έπεται του Master Plan για τις περιοχές που θα υποστούν τις συνέπειες της μετάβασης του ενεργειακού μείγματος (απολιγνιτοποίηση). Σε αυτά τα πλαίσια θα πρέπει να υπάρχει συσχετισμός αναπτυξιακού σχεδίου και Master Plan.

• Πρέπει να θεσμοθετηθούν οι χρήσεις γης, όχι μόνο για τις ΑΠΕ που αναφέρεται στο σχέδιο, αλλά και για τα εδάφη που τα εδάφη που θα μείνουν μετά το περας της λιγνιτικής εκμετάλλευσης.

• Με αρωγό την ελληνική κυβέρνηση πρέπει να θεσπιστεί επενδυτικό πλαίσιο κινήτρων για προσέλκυση νέων επενδύσεων για προϊόντα βαριάς βιομηχανίας στη Δυτική Μακεδονία.

• Πρέπει να εξειδικευθούν οι προβλέψεις για τις νέες θέσεις εργασίας που αναφέρονται στο ΕΣΕΚ, όσο αφορά στο νέο ενεργειακό μοντέλο στη Δυτική Μακεδονία.

• Πρέπει στο ΕΣΕΚ να ληφθεί υπόψη η τεχνογνωσία της Δυτικής Μακεδονίας ως προς την ενέργεια.