Αν οι δανειστές επιμείνουν στην πώληση μονάδων της ΔΕΗ σε ποσοστό απαγορευτικό για την κυβέρνηση, τότε ναι, μπορεί η συμφωνηθείσα λύση να μην γίνει αποδεκτή από το κόμμα και άρα να μπλοκάρει όλη τη συμφωνία.
Τα λόγια ανήκουν σε πρωτοκλασσάτο υπουργό, με γνώση των εσωτερικών ισορροπιών σε κυβέρνηση και κόμμα, και με αίσθηση των ασφυκτικών, όπως λένε και οι πληροφορίες, πιέσεων που ασκήθηκαν και χθες, τόσο από την Κομισιόν, όσο και το ΔΝΤ στο κεφάλαιο ΔΕΗ, όπου τα πάντα παραμένουν ρευστά.
Όχι, η άποψή του είναι ότι η ΔΕΗ από μόνη της δεν μπορεί να ρίξει την κυβέρνηση και να προκαλέσει τριγμούς στην κοινοβουλευτική της ομάδα. Μπορεί, ωστόσο, μια απαίτηση σχετικά με την πώληση των αποδοτικότερων και πλέον σύγχρονων μονάδων της, να αποσταθεροποιήσει την εύθραυστη ισορροπία εντός του ΣΥΡΙΖΑ, όταν η συμφωνία θα έρθει προς έγκριση στην Κεντρική Επιτροπή.
Ή για να τον παραφράσουμε, εφόσον οι θεσμοί επιμείνουν σε άγριες λύσεις, όπως αυτές που σύμφωνα με πληροφορίες έθεσαν και χθες, για πώληση και σύγχρονων εκτός από γηρασμένων μονάδων – ή σύμφωνα με άλλες πηγές ακόμη και για πολλές “μικρές ΔΕΗ”- τότε μπροστά στον κίνδυνο να καταψηφιστεί από βουλευτές της Δυτικής Μακεδονίας και της Αρκαδίας, τέτοια συμφωνία δεν πρόκειται να έρθει στη Βουλή.
Τόσο ο ίδιος ο συνομιλητής μας, όσο και άλλοι, εκφράζουν την προσδοκία ότι τελικά η χρυσή τομή θα βρεθεί, άλλωστε ήδη η διαπραγματευτική ομάδα έχει σπάσει τις κόκκινες γραμμές της, προτείνοντας ήδη από την Τρίτη την πώληση μέρους των μονάδων που τελούν υπό απόσυρση. Αρκετοί ωστόσο βουλευτές, στελέχη και υπουργοί δεν κρύβουν το φόβο τους τι θα συμβεί εφόσον οι 153 της κυβερνητικής πλειοψηφίας βρεθούν αντιμέτωποι με την ανάγκη να υποστηρίξουν μια “συμφωνία άνευ όρων” στα ενεργειακά. Τέτοια θα ήταν μια συμφωνία που θα περιλαμβάνει την πώληση όχι μόνο των προς “συνταξιοδότηση” λιγνιτικών μονάδων Αμύνταιο Ι και 2, αλλά και σύγχρονων μονάδων φυσικού αερίου όπως για παράδειγμα της Μεγαλόπολης που τέθηκε σε λειτουργία το 2015 ή ένα από τα μεγαλύτερα υδροηλεκτρικά της ΔΕΗ, όπως το συγκρότημα του Νέστου.
Ναι, τα πράγματα δεν είναι εύκολα, και λέγεται πως και χθες η διαπραγματευτική ομάδα δέχτηκε έντονες πιέσεις να κάνει πολύ πίσω από τις κόκκινες γραμμές της στα ενεργειακά, δίχως να γίνουν γνωστές οι κρίσιμες λεπτομέρειες. Αμφότερες οι πλευρές, κυβέρνηση και θεσμοί μετέδιδαν αργά το βράδυ την εικόνα ότι η κατάσταση παραμένει ρευστή στο θέμα ΔΕΗ, και ότι η απόσταση επανήλθε, παρά την πρόοδο της Τρίτης, όπου εμείς είχαμε δεχτεί εκποίηση γηρασμένων εργοστασίων, και οι θεσμοί είχαν βάλει νερό στο κρασί τους υποχωρώντας από την θέση “πώληση του 40% του στόλου της”.
Ο συνομιλητής μας είναι ξεκάθαρος όταν διευκρινίζει πως αναφέρεται στο χειρότερο σενάριο, αφού συνεχίζει να θεωρεί πως ακόμη και μια “κακή συμφωνία” δύσκολα θα θέσει σε δοκιμασία τη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας, αρκεί βέβαια να μην είναι “πολύ κακή”. Προς επίρρωση των λόγων του είναι και η στάση που φαίνεται ότι τηρούν οι βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού στη Δυτική Μακεδονία, όπου και η έδρα των 11 εκ των συνολικά 13 ενεργών λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, η οποία και δεν προδικάζει άμεση καταψήφιση της συμφωνίας στη Βουλή, ακόμη και στο σενάριο να οδηγηθούμε στο “μοιραίο”.
Άλλο “χαμηλής τάσης” απώλειες και άλλο “υψηλής”
Το μήνυμα των βορειοελλαδιτών βουλευτών είναι ότι θα μπορούσαν ακόμη και να δεχτούν “απώλειες” στη ΔΕΗ, εφόσον πρώτα πειστούν ότι διαφορετικά διακυβεύεται ολόκληρη η συμφωνία και το κλείσιμο της αξιολόγησης. Το ερώτημα φυσικά είναι πόσο μεγάλες “απώλειες” δύναται να αντέξουν, αν θα είναι “χαμηλής τάσης” ή “υψηλής”, γιατί άλλο είναι να πουληθεί ένα 5%, άλλο ένα 10% και άλλο ένα απαγορευτικό 20% του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ.
Το πρώτο λοιπόν κλειδί για να μην προκληθούν αναταράξεις εντός κυβέρνησης είναι το μείγμα του προς διάθεση πακέτου ή πακέτων. Το δεύτερο είναι το πως αυτό θα σερβιριστεί, και το τρίτο είναι η φόρμουλα που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να αποφύγει τον σκόπελο της Βουλής και άρα να μην χρειαστεί σε αυτή τη φάση τουλάχιστον να νομοθετήσει. Από τη Βουλή περνά κάθε μέτρο που απαιτεί νομοθετική ρύθμιση, ειδικά όμως στην περίπτωση της πώλησης μονάδων, η ψήφιση θα έρθει μόνο όταν η απόφαση μπει σε φάση υλοποίησης. Βασικό επομένως πολιτικό θέμα είναι αυτό καθ’ εαυτό το χρονοδιάγραμμα των αλλαγών που θα συμφωνηθούν, με την κυβέρνηση να θέλει την χρονική του μετάθεση όσο πιο πίσω γίνεται, δηλαδή ει δυνατόν μετά τον Δεκέμβριο, αντί για τον Ιούνιο που ζητά η τρόικα.
Άνθρωποι που παρακολουθούν από κοντά τις διεργασίες εκτιμούν ότι αν η κυβέρνηση πάρει κάτι ως προς τις συντάξεις και τα εργασιακά, τότε η πώληση ενός μικρού αριθμού μονάδων της ΔΕΗ, μπορεί να “χωνευτεί” από την κοινοβουλευτική ομάδα και το κόμμα. Αν αντίθετα, δεν καταφέρει να κερδίσει κάτι σε εργασιακό, ασφαλιστικό, και επιπρόσθετα αναγκαστεί να πουλήσει μονάδες, τότε οι αναταράξεις θα είναι δεδομένες, και το ερώτημα είναι μέχρι ποιου βαθμού θα φτάσουν. Στον αντίποδα βέβαια η κυβέρνηση γνωρίζει ότι αν η κοινοβουλευτική ομάδα δεν ψηφίσει τα μέτρα, θα τραυματιστεί περαιτέρω η οικονομία, και η πολιτική για την ίδια ζημιά θα είναι μεγάλη, γι’ αυτό και αρκετοί εισηγούνται να προχωρήσει γρήγορα μπροστά.
“Διεξήχθησαν τρεις παράλληλες συζητήσεις με τους θεσμούς (εργασιακά, ασφαλιστικά, ενεργειακά), και αν κάτι πήγαινε στραβά σε μία, μπορεί η διαπραγμάτευση να στράβωνε συνολικά. Ή το αντίστροφο, να τα έχουμε βρει σε εργασιακά και ασφαλιστικά, και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, να μας προτείνουν να δεχθούμε και το 40%, προκειμένου η αξιολόγηση να κλείσει”, όπως χαρακτηριστικά λέει ο συνομιλητής μας.
Το κλειδί επομένως είναι το ποιες, και πόσες μονάδες θα βγουν στο σφυρί και πότε. Λέγεται μάλιστα ότι δόθηκε στην ελληνική πλευρά εκτενές ερωτηματολόγιο με πλειάδα στοιχείων (για το ποιες μονάδες λειτουργούν και πόσο, πότε αυτές αποσύρονται, κλπ), επί του οποίου η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι θα απαντήσει.
Ενδιαφέρον επίσης έχει και η εξής διάσταση. Αν εξαιρέσει κανείς μια δήλωση στην “Αυγή” του συντονιστή του τμήματος Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Καϊμάκη, επίσημα το κόμμα δεν βγήκε να καταγγείλει ως ανάλγητες, τις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας περί πώλησης μονάδων της ΔΕΗ, εισόδου στο μετοχικό της κεφάλαιο στρατηγικού επενδυτή κ.λπ. Σε άλλη περίσταση θα είχε βουήξει ο τόπος. Όταν ωστόσο η ίδια η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους θεσμούς την πώληση μονάδων της ΔΕΗ, τι να πει για την ΝΔ…
(Γ. Φιντικάκης, liberal.gr)
Δηλαδή το γεγονός ότι η ΔΕΗ θα πουληθεί δεν συζητιέται. Το ποσοστό είναι εκείνο που απασχολεί την κυβέρνηση συριζανελ. Συγχαρητήρια συντρόφια, όλα για ξεπούλημα από δήθεν “αριστερούς”.