Επιμελητηριακή ραστώνη (του Γιάννη Μητλιάγκα)

Έχοντας πλέον διανύσει το μισό της παρούσης θητείας είναι έκδηλο και πασιφανές πως το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Κοζάνης έχει «επιλέξει» δια τη διοικήσεως του τον εύκολο και απαξιωτικό συνάμα, δρόμο της ραστώνης. Πριν αναλύσω το συλλογισμό μου θεωρώ πως αδιαμφησβήτητες είναι πλέον οι ακόλουθες δύο παραδοχές – αλήθειες.

Η πρώτη αφορά τη διαρκώς εντεινόμενη δυσπιστία της κοινής γνώμης, σε βαθμό που τείνει στην πλήρη απαξίωση, αναφορικά με το ρόλο που έπρεπε και θα μπορούσαν να έχουν οι συλλογικοί επιστημονικοί και παραγωγικοί φορείς σήμερα και η δεύτερη αφορά στην πανελλήνια πλέον ιδιαιτερότητα του δικού μας επιμελητηρίου που αποτελεί το μοναδικό ίσως φορέα της χώρας του οποίου η διοίκηση δεν απολαμβάνει ξεκάθαρα τη στήριξη της πλειοψηφίας των μελών του Διοικητικού του Συμβουλίου.

Ντροπιαστικό δείγμα της νοοτροπίας τη σημερινής διοίκησης είναι η ασεβής συμπεριφορά στο θεσμό και τη λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου καθώς στα δύο αυτά έτη μόλις και μετά βίας είναι παρόντες στην καλύτερη των περιπτώσεων 8 εκπρόσωποι της υποτιθέμενης πλειοψηφίας σε σύνολο 21 μελών με την πλειονότητα των περιπτώσεων να εκφυλίζεται στον αριθμό των 4 ή και 5 συμμετεχόντων. Τα ίδια και χειρότερα σε επίπεδο διοικητικής επιτροπής καθώς συνήθως παρόντες είναι 2 και σπανίως μέχρι 4 από την υποτιθέμενη πλειοψηφική ομάδα. Επιπρόσθετα και πέραν του προσφάτως καταψηφισμένου ισολογισμού, εμφανίζονται σημαντικά κρούσματα ανομίας και παραβίασης της ισχύουσας νομοθεσίας μα αποκορύφωμα την ανάθεση έργου σε μέλος τη Δ.Ε. ( παράβαση του άρθρου 78 της επιμελητηριακής νομοθεσίας ), που σημειωτέων συμμετείχε και στη λήψη της ανωτέρω απόφασης!!! Φυσικά χωρίς να έχει επιδείξει καν την ευθιξία της παραίτησης. Για όλα αυτά όμως δεν μιλάει κανείς και κανείς επίσης δεν ασχολείται στη λογική μις ιδιότυπης omerta ή ακόμα και στη λογική της κάλυψης ή και υποβάθμισης των πεπραγμένων.

Ο κατάλογος όμως είναι μακρύς και η σημερινή Διοίκηση αδυνατεί πέραν των άλλων να δώσει επί δύο χρόνια απολογισμό για τα πεπραγμένα και τις αποφάσεις της Αστικής Εταιρείας Προώθησης που διαθέτει, αγνοώντας το αίτημα 11 μελών του Διοικητικού της Συμβουλίου ( παράβαση του – άρθρου 69 – της επιμελητηριακής νομοθεσίας και του κανονισμού λειτουργίας των Δ.Σ. των επιμελητηρίων – άρθρο 5 – ), αλλά και ταυτόχρονα αδυνατεί να συντάξει ενοποιημένες καταστάσεις αναφορικά με εταιρείες στις οποίες συμμετέχει με 50% και άνω όπως η ΑΕΠΕ και οι οποίες πρέπει να συντάσσουν ενοποιημένες καταστάσεις οι οποίες και πάλι θα πρέπει να υποβληθούν για έλεγχο σε Ορκωτούς Ελεγκτές ( παράβαση του άρθρου αρθ.77. παρ. 9 και 10 ).

Κλείνοντας το μακρύ κατάλογο ( γιατί θα κουράσω με περισσότερα παραδείγματα ) της ασυνέπειας της προχειρότητας και της απουσίας προετοιμασίας, είναι χαρακτηριστικότατη η ολιγωρία που έχει επιδείξει στις μέχρι σήμερα συναντήσεις με την περιφερειακή αρχή ( παλιά και νέα ) για το Θέμα του Εκθεσιακού καθώς δεν προχώρησε στη σύσταση ομάδας εργασίας εγκαίρως όπως αυτή ζητήθηκε από τον Περιφερειάρχη στις 27/11 ούτε βέβαια έχει φέρει μέχρι σήμερα κάποια πρόταση στο τραπέζι για την επόμενη μέρα του φορέα, επιδεικνύοντας μονάχα τακτισμούς και καθυστερήσεις χωρίς ουσία, με αποτέλεσμα να παρακαλεί απλά να ξεφορτωθεί το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο του ΕΒΕ σήμερα.

Τι μέλει γενέσθαι όμως και ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν?

Απαντώντας στο ανωτέρω ερώτημα και πάλι προσπαθώντας να αποτυπώσω τις σκέψεις μου στη λογική ενός άρθρου, θεωρώ και ταυτόχρονα πιστεύω ακράδαντα πως στο επιμελητήριο της Κοζάνης πρέπει να αλλάξουν πολλά για να μην πω όλα. Από την καθημερινή του λειτουργία μέχρι τη θεσμική του παρέμβαση και παρουσία.

Πρέπει λοιπόν να αλλάξουν και να διανθιστούν σημαντικές εθιμοτυπικές λειτουργίες του όπως για παράδειγμα η γιορτή ευχών της Πρωτοχρονιάς που χάνει συνεχώς την αίγλη της, με τέτοιο τρόπο ώστε και η παρουσία και το στίγμα των φορέων της περιοχής να είναι έκδηλη, φέρνοντας όμως παράλληλα μια άλλη νότα για τα απλά μέλη και τους φίλους του Επιμελητηρίου, με έμφαση στις σχολικές ηλικίες και τη νέα γενιά και τη σύνδεση αυτής με την ιδέα και τις αξίες της επιχειρηματικότητας.

Πρέπει να αλλάξει το χάος και η προχειρότητα στον τρόπο λειτουργίας και λήψης αποφάσεων για τα όργανα της διοικητικής επιτροπής και του διοικητικού συμβουλίου, με την ψήφιση και την εφαρμογή απλών και εύχρηστων κανονισμών λειτουργίας , με έμφαση στην προετοιμασία και την τεκμηρίωση των προτεινόμενων θεμάτων μέσω εισηγητικών σημειωμάτων, τα οποία θα πρέπει να λαμβάνουν και την ανάλογη δημοσιότητα για λόγους διαφάνειας και ενημέρωσης των επαγγελματιών της περιοχής.

Πρέπει τόσο για την ΑΕΠΕΚ, όσο και για το νέο φορέα του Εκθεσιακού Κέντρου να εφαρμοστεί η «εθελοντική» ένταξη τους στο σύστημα diavgeia , αυξάνοντας την αξιοπιστία αλλά και τη διαφάνεια και τη λογοδοσία των συμμετεχόντων σε αυτές.

Και τέλος το σημαντικότερο όλων πρέπει το επιμελητήριο να είναι έτοιμο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της «μεταλιγντικής» περιόδου, διαμορφώνοντας σοβαρές και τεκμηριωμένες προτάσεις τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο.

Όσο συνεχίζεται η σημερινή ακατανόητη λειτουργία της διοίκησης, ο φορέας θα είναι απλά ουραγός και παρατηρητής των εξελίξεων. Και αντί να εμφανίζεται συμπαγής και καθαρός σαν κρύσταλλο σε μια κρίσιμη περίοδο, θα παραμένει θρύψαλα και έρμαιο στα χέρια όσων αποφάσισαν να τον κραδαίνουν ως λάφυρο, για τους δικούς τους λόγους.

Με εκτίμηση

Μητλιάγκας Γιάννης

Μέλος Δ.Σ. Επιμελητηρίου Κοζάνης