Kλειστό κέντρο φιλοξενίας “μεταναστών” και “προσφύγων” στο Δήμο Βοΐου; (Του κ. Ιωάννη Ρόνα, φορο-συμβούλου, αρθρογράφου)

Με αφορμή τη συζήτηση στο δήμο για την εγκατάσταση ή όχι στο Τσοτύλι πεντακοσίων «μεταναστών» και «προσφύγων», οι δημότες όλου του δήμου, έχουν άποψη την οποία άλλοι μεν εκδηλώνουν , σε συγκεντρώσεις, συναντήσεις και δημοσιεύσεις, άλλοι την αποσιωπούν, όπως συνήθως. Όμως όλοι έχουν άποψη. Θα δούμε την τελική θέση των περισσοτέρων όταν και αν χρειαστεί.

Κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες ήδη το αρμόδιο Υπουργείο προβαίνει στη δημιουργία 20 νέων κέντρων φιλοξενίας. Ένα από αυτά ή περισσότερα στο νομό Κοζάνης και μπορεί να γίνει και στο Βόϊο.

Ο Ισοκράτης (436-338 π.Χ ) πίστευε ότι οι Έλληνες δεν μπορούσαν να είναι σκλάβοι. Γεννήθηκαν για να άρχουν και όχι να είναι αρχόμενοι.

Ο μεγάλος λογογράφος αυτός δάσκαλος της εποχής του δεν ήθελε οι Έλληνες να είναι αρχόμενοι Ασιατών που συνεχώς , οι Έλληνες, δεχόταν τις εμπόλεμες επιδρομές των. Γι αυτό πάντα ετοιμαζόταν με αμυντικά μέσα να αποκρούουν τους βαρβάρους επιδρομείς οι οποίοι επιδίωκαν την σκλαβιά των Ελλήνων και την κατάκτηση των εδαφών τους.

Οι Έλληνες δεν ήταν ποτέ κατακτητές αλλά απελευθερωτές.

Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν κατακτητής χωρών της ανατολής, αλλά επιμορφωτής των εκεί ανθρώπων, γι αυτό και τον λάτρεψαν.

Το Βυζάντιο- Ρωμανία δέχθηκε κατά καιρούς επιδρομές εξ ανατολών βάρβαρων λαών ώσπου τελικά κατακτήθηκε, με πολέμους, από τους Αγαρηνούς και παραμένει η Ιωνία, η Λυδία, η Καππαδοκία και άλλα Ελληνικά εδάφη κατακτημένα, τουλάχιστον επί 568 χρόνια.

Τότε οι κατακτήσεις γινόταν με πόλεμο. Σήμερα γίνονται, επί το πλείστον, με οικονομικά, κυρίως, όπλα, όπως με «μνημόνια», ας πούμε, που αφαιρούν την Εθνική Κυριαρχία, δηλαδή σκλαβώνουν κράτη .

Ξέρετε τι σημαίνει πεντακόσιοι-χίλιοι και βάλε, άνθρωποι, Μουσουλμάνοι βασικά, άγνωστης κατά τα άλλα προέλευσης, απροσκάλεστοι, χωρίς ταυτότητα για πιστοποίηση της καταγωγής των, να συγκατοικήσουν άνεργοι, με επιδόματα από διάφορες οργανώσεις, που κάπως λέγονται, επιβιώνοντας μαζί με τους ντόπιους Χριστιανούς, ισάριθμους περίπου, για μια σειρά ετών αγνώστου αριθμού; Και αυτό γιατί;

Θα μας πείτε ότι οι Αρχές υποσχέθηκαν για προσωρινή φιλοξενία αυτών των κατατρεγμένων (οικιοθελώς ή όχι) ανθρώπων. Και ποιος θα δώσει αργότερα απολογία, αν παραταθεί στο ακόμα αργότερα και βλέπουμε ; Θα είναι άραγε τότε αυτοί που είναι σήμερα; «Νόμιμες» παρατάσεις δεν γίνονται ;

Όμως εμείς οι Έλληνες έχουμε μια παροιμία που λέει : « ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».

Δεν είμαστε βέβαια αφελείς, οι Βοϊώτες, να πιστεύουμε ότι έτσι ο τόπος μας, με εγκαταλειμμένα χωριά, δεν θα γεμίσει από τέτοιους « μετανάστες » και «πρόσφυγες» σιγά- σιγά (βλέπε Μόρια και αλλού).

Πάει περίπατο και το όνειρο του μακαριστού μητροπολίτη μας κυρού Παύλου για να έρθουν να κατοικήσουν στο Βόϊο και να εργασθούν εδώ στα ακαλλιέργητα χωράφια του Έλληνες Χριστιανοί άλλων περιοχών της πατρίδας, που είχαν εκδηλώσει κιόλας την επιθυμία αυτή, ώστε η επαρχία μας να αυξήσει τον πληθυσμό της. Ναι, αλλά με Ελληνικές Ορθόδοξες οικογένειες, ιδίως πολυτέκνων.

Λίγο αργότερα θα χρειαστεί να εργαστούν ίσως πολλοί απ αυτούς τους «φιλοξενούμενους» για τις ανάγκες των και θα καλύψουν έτσι Ελληνικά εργατικά- αγροτικά χέρια της περιοχής, όσα έμειναν, που ήδη αντιμετωπίζει αυτή έντονα την ανεργία.

Και όλα αυτά επειδή το θέλουν οι σύγχρονοι μισθωμένοι «κοτσαμπάσηδες» με τις ΜΚΟ και άλλους συνοδοιπόρους, ντόπιους και ξένους, για πολλούς και διαφόρους λόγους, σε βάρος της Ελλάδας.

Δηλαδή, λέμε σε βάρος της Ελλάδας γιατί αυτό χρόνια το ονειρευόταν κάποιοι να το κάνουν. Την αλλοίωση της Χριστιανικής πίστης των Ελλήνων και την ελάττωση των πιστών, η οποία Χριστιανοσύνη τους κράτησε ανά τους αιώνες, τη διάλυση του οικογενειακού θεσμού, όπως τον ξέρουμε και τον εφαρμόζουμε και την μείωση του πατριωτικού συναισθήματος , συμπεριλαμβανομένης και της γλώσσας.

Κάποιος, αν είναι αλλόθρησκος ή άθεος, θα πεί διάφορα περί της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού, όπως «αγάπα τον πλησίον σου…» και τέτοια, που όμως αυτός ο ίδιος δεν τα εφαρμόζει, λόγω συμφέροντος και όχι μόνο, για να μη πούμε περισσότερα και βαρύτερα. Ο Χριστιανός βέβαια ξέρει να αγαπά χωρίς πονηριές, υποδείξεις και εξυπνάδες.

Και εμείς θα ρωτούσαμε για το γιατί οι «μεγάλοι!!!» δεν σταματούν τους πολέμους, αλλά μάλλον τους ενισχύουν, σ αυτές τις χώρες της ανατολής και σπρώχνουν ανθρώπους στην «μετανάστευση» ή «την προσφυγιά» στην Ευρώπη των Χριστιανών ; Κάτι παίζεται, που λέμε!!!

Άλλος θα πεί ότι αυτό συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα, γιατί όχι και στο Βόϊο ; Γιατί το Βόϊο και ο νομός έχουν εντελώς «χαμένο» το παιγνίδι της ανθρώπινης στοιχειώδους και αξιοπρεπούς επιβίωσης. Γιαυτό.

Ίσως όμως να υπάρχουν περιοχές που να θέλουν την φιλοξενία αυτή, οπότε λύνεται το πρόβλημα.

Αλλά, κατ επέκταση, θα λέγαμε ότι, ας μεταφερθούν, οι αναφερόμενοι «επισκέπτες» πρώτα στις χώρες των εταίρων μας (!) και σε ό,τι αναλογεί, με βάση τις δυνατότητες που μας έχουν ορίσει οι αφέντες μας αποικιοκράτες, να συμμετέχουμε και οι Έλληνες. Όχι ανάποδα. Οι Γερμανοί, ας πούμε, που είναι και η μεγαλύτερη χώρα, ξέρουν από μετανάστες γιατί την δεκαετία του 1950 γέμισε απ αυτούς η χώρα τους επειδή είχαν ανάγκη ανασυγκρότησης της , με την οικονομική όμως βοήθεια των συμμάχων μας, μια και οι νέοι τους είχαν αφανιστεί στον πόλεμο που είχε κηρύξει το κράτος των εναντίον της ανθρωπότητας. Τότε όμως οι μετανάστες πήγαν αποκλειστικά για δουλειά και όχι για «ραχάτια για να λιάζονται(!)» και μάλιστα ήταν αυστηρά ελεγχόμενοι για να εισέλθουν στη χώρα και όχι «μπες τε σκύλοι αλέστε και…».

Τέλος, παραδεχόμαστε ότι δεν θα θέλαμε να είμαστε δημοτικοί άρχοντες όσο διαρκεί αυτή η διείσδυση των Ασιατών στην Ελλάδα και ίσως και στο Βόϊο, που μας νοιάζει περισσότερο.

Δυστυχώς, για τους άρχοντες, αυτά τα προβλήματα τα επιβάλλουν οι παραπάνω, έστω έμμεσα, και με κάποιο τρόπο!!! που λέγετε δέλεαρ, για να επιλυθούν, με προτεραιότητα, αλλά αυτά τελικά κυριαρχούν, ενώ έπρεπε να ασχολούνται πρωτίστως, με τόσα και τόσα θέματα που ταλανίζουν το φτωχό μας δήμο, που μέρα με τη μέρα μαραζώνει δυστυχώς, παρά τις μεγάλες προσπάθειες που καταβάλλουν για το καλύτερο και είναι αυτές εμφανείς και αναμφισβήτητες.

Ο Θεός να τους φωτίσει.