Σαν το κομμένο δένδρο που δεν άνθισε, σαν μια σχέση που δεν εκπλήρωσε τους όρκους της, σαν έναν αγώνα που προδόθηκε, νιώσαμε φέτος την αποκριά. Προλαβαίνουμε, όμως, να στείλουμε χαμπέρι στους παραπάνω, στον πανικό της συγχυσμένης ευθύνης τους, πως ξέρουμε πότε κινδυνεύουμε κι αν αξίζει να διακινδυνεύσουμε.
Να στείλουμε χαμπέρι στους τοπικούς που δοκίμασαν φέτος την αγάπη τους στ΄αντέτια μας, τους δικούς μας ηρωικούς χορούς, τα δικά μας τραγούδια ως μοναδική πνοή ζωής στη νέκρα της πόλης.
Κι τ΄ χρόν΄καλύτιρα.
Τάσα Σιόμου
Προτιμώ τη νεκρα της πόλης της Κοζάνης απο αυτή της Wuhan.
Πολύ σωστά!
Σωστός!
ε ναι, γιατι ειναι γνωστο πως ο συγκεκριμενος ιος παει μονο σε εξωτερικους χωρους κ συγκεκριμενα σε δραστηριοτητες που αφορουν την αποκρια.