Στο άκουσμα και μόνο της λέξης τρομάζεις.
Ένας απρόσκλητος αλλά και ανεπιθύμητος επισκέπτης χτυπάει την πόρτα σου.
Θα μπει στη ζωή σου με βίαιο τρόπο και θα σου αλλάξει τα δεδομένα της.
Οι αλλαγές που θα φέρει, τα συναισθήματα, ο ψυχικός πόνος που θα προκαλέσει, αλλά κυρίως τα άγνωστα μονοπάτια που σε περιμένουν ίσως είναι η αιτία που όλοι αποφεύγουμε ακόμα και να προφέρουμε το όνομα της.
Τι συναισθήματα όμως προκαλεί αυτή η ασθένεια στο στενό περιβάλλον του ασθενή στο πρώτο άκουσμα της?
Τα νέα δεν είναι καλά … έτσι ή κάπως έτσι γνωστοποιείται η ασθένεια .
Το πρώτο ισχυρό σοκ μόλις έκανε την εμφάνιση του. Χιλιάδες σκέψεις θα περάσουν από το μυαλό σου, φόβος, όλα από δω και πέρα είναι άγνωστα ,θλίψη, οργή, ένα μεγάλο γιατί
και τώρα πως να τα διαχειριστείς όλα αυτά ?
Ξαφνικά νιώθεις όλα μέσα σου να έχουν παγώσει.
Τα συναισθήματα εναλλάσσονται μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα. Προσπαθείς να αποδεχτείς τη νέα πραγματικότητα και να συμφιλιωθείς με τον εχθρό σου γιατί πλέον είναι και δικός σου εχθρός.
Είναι στιγμές που νιώθεις ανίσχυρος μπροστά στον καρκίνο, είναι στιγμές που θέλεις να διαπραγματευτείς μαζί του και στιγμές που νιώθεις πως όλα θα πάνε καλά.
Μα πάνω από όλα πρέπει να βρεις τη δύναμη να μείνεις ψύχραιμος για να στηρίξεις ψυχικά τον άνθρωπο σου .Ένας αγώνας δρόμου μόλις ξεκινά.
Η καθημερινότητα γίνεται σκληρή γιατροί, εξετάσεις, αγωνία ,αναμονή, διαγνώσεις.
Κάπου εδώ θα έχεις την ατυχία να ανακαλύψεις όλα τα στραβά και τα ανάποδα στο σύστημα υγείας της χώρας σου .
Τελικά αυτός ο ανεπιθύμητος επισκέπτης έχει τη δύναμη να ταράξει για τα καλά, τον ιστό της οικογενειακής σου γαλήνης και να διαταράξει τις ισορροπίες .
Ο άνθρωπος σου δίνει τη δική του καθημερινή μάχη και εσύ μένεις κοντά του, να του κρατάς το χέρι και να του χαμογελάς . Πόσο εύκολο είναι να χαμογελάς όμως όταν ανθρώπινα και εσύ έχεις λυγίσει.?
Πολλές φορές η οικογένεια θα ενημερωθεί πρώτη για την εξέλιση της νόσου επιφορτισμένη να ενημερώσει τον ασθενή για την κατάσταση του.
Ακόμα ένα δίλλημα, να πεις όλη την αλήθεια ή να ωραιοποιήσεις την κατάσταση?
Ο χρόνος μετράει αντίστροφα και εσύ αναρωτιέσαι αν θα βρεις τη δύναμη μέσα σ΄αυτην την χαοτική κατάσταση να πεις όλα όσα έμειναν ανέκφραστα στο πέρασμα του χρόνου.
Ο φόβος του θανάτου συχνά συνδεδεμένος με τον καρκίνο, δημιουργεί έναν έντονο πόνο που σε παραλύει .
Η ελπίδα και η πίστη, όμως ότι σ’αυτή τη δοκιμασία δεν είμαστε μόνοι μας, είναι μια φωτεινή ηλιαχτίδα στα σκοτάδια μας.
Αγνή Τσίπου – Σπουδάστρια του τμήματος Δημοσιογραφίας Συντακτών και ρεπόρτερ του Δημόσιου ΙΕΚ Κοζάνης.
