Χριστός Ανέστη.
Καταθέτοντας τα παρακάτω, ζητούμε την ευλογία και την συγχώρηση από τους εκπροσώπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας , για την πρωτοβουλία που πήραμε, στο αναπτυσσόμενο θέμα, το οποίο είναι «εκτός των χωραφιών» μας, που λένε.
Αυτές τις ημέρες των Αγίων Παθών και της Ανάστασης του Κυρίου, παρατηρήσαμε ότι οι Έλληνες πιστοί, Ορθόδοξοι Χριστιανοί, τήρησαν τις εντολές της πολιτείας που αποδείχθηκαν σωτήριες, συγκριτικά με άλλες χώρες, γι αυτό οι αρμόδιοι χαίρουν της εκτιμήσεως, όσον αφορά τον εγκλεισμό στα σπίτια , για να προφυλαχτούν οι ίδιοι από τυχούσα μόλυνση του κορωνοϊού, αλλά και από την τυχούσα, επίσης, μετάδοση του σε συνανθρώπους των.
Δηλαδή, υπάκουσαν ακούσια, εν πρώτοις, στις άνωθεν εντολές, για το καλό των ιδίων και των συμπολιτών τους και έτσι δεν παρακολούθησαν , όπως ξέρουν, τα Άγια Πάθη και δεν γιόρτασαν στους Ιερούς ναούς την Αγία Ανάσταση του Εσταυρωμένου Ιησού Χριστού.
Ο φόβος και ο τρόμος που διασπάρθηκαν και από τα αμειβόμενα μέσα ενημέρωσης στους πιστούς, για τις συνέπειες της πανδημίας αυτής, σε περίπτωση μη εφαρμογής των μέτρων προστασίας, μετέτρεψε την ακούσια υπακοή τους σε εκούσια, για την προστασία των, και αυτό ίσως να καταστεί ένα είδος προβλήματος στη συνέχεια, το εκούσιο της υπόθεσης δηλαδή, όταν μειωθούν αρκετά τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν, γι αυτές τις ημέρες, αλλά και ίσως, όσο ο κορωνοϊός θα πλανάται απειλητικά ακόμα στον Ελληνικό χώρο και καθημερινώς οι αρμόδιοι θα ανακοινώνουν τον αριθμό ανθρώπων που μπορεί θα χάσουν τότε τη ζωή τους και που άλλοι ίσως θα μολυνθούν, ιδιαίτερα αυτών της τρίτης, λεγόμενης, ηλικίας (που κανείς δεν επιθυμεί). Και όμως, η εκούσια υπακοή σε αρκετούς, για ενδεχόμενη μόλυνση των, θα δημιουργήσει προβλήματα και πολλά εξ αυτών θα μεταφερθούν μοιραία στην πολιτεία.
Το όποιο πρόβλημα, που μπορεί να προκύψει, θα είναι πολύπλευρο και ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του ατόμου (για μερικούς μάλιστα και εσκεμμένα), τόσο στον κοινωνικό τομέα όσο στον εργασιακό και οικονομικό. Μένει να τα δούμε.
Είναι γνωστό και αποδεδειγμένο στους πιστούς Ορθόδοξους Χριστιανούς της πατρίδας μας, τουλάχιστον, το ότι στις όποιες δύσκολες καταστάσεις που βίωσαν τόσο αυτοί όσο και η χώρα μας, κατά το παρελθόν, παρηγοριά και προστασία αναζητήθηκε, που αλλού, στον Αναστηθέντα Κύριο ημών Ιησού Χριστό, την Παναγία, του Αγίους.
Βεβαίως οι εκπρόσωποι της εκκλησίας προσεύχονται καθημερινώς για την σωτηρία όλων και λειτουργούν μόνοι τους στους Ιερούς ναούς, κεκλεισμένων των θυρών .
Ναι, αλλά ο ίδιος ο πιστός δεν εκκλησιάζεται. Δεν συμμετέχει, με την παρουσία του, στις Θείες λειτουργίες, ας πούμε, στον τόπο της λατρείας (εν εκκλησίαις ευλογείτε τον Κύριο), κατόπιν αυστηρής εντολής της πολιτείας, ώστε αυτός ο πιστός εκεί να αυτοσυγκεντρωθεί, παρακαλώντας για την σωτηρία του και να φύγει μετά στο σπίτι σίγουρος ότι εισακούστηκαν οι προσευχές του, απομακρύνοντας και τον φόβο.
Συνεπώς, αυτό που θα ήθελαν, όπως λένε, οι πιστοί, σεβόμενοι και εκτιμώντας τα περιοριστικά μέτρα της πολιτείας , είναι αυτό που ξέρουν αυτοί και οι εκπρόσωποι της εκκλησίας μας.
Την ενεργοποίηση δηλαδή «των όπλων» της Χριστιανοσύνης, που είναι οι αγιασμοί, οι λιτανείες, παρουσία πιστών, με ελεγχόμενο όμως τώρα τον χώρο (εντός και εκτός ναού) σε αριθμό ανθρώπων , βάσει της χωρητικότητας του, που θα εξαγγελθεί νωρίτερα, με εντολή των αρμοδίων πολιτικών οργάνων, έστω και με την υποχρεωτική χρήση μάσκας, και αυτό όχι μόνο σε έναν ναό αλλά σε περισσότερους, εφ όσον είναι αυτό δυνατόν, ακριβώς για να αποφευχθεί τυχόν συνωστισμός, που δεν επιτρέπεται από την πολιτεία, παρακαλώντας τους Αγίους θεραπευτές των ιών και των επιδημιών, όπως τον Άγιο Χαράλαμπο, ως γνωστόν και άλλους, για την σωτηρία μας.
Η παραπάνω διαδικασία είναι δυνατόν, λένε, να επαναλαμβάνεται για συμμετοχή και άλλων πιστών και πάντα με απόφαση της πολιτείας και της εκκλησιαστικής ΑΡΧΗΣ. Παρόμοια κατάσταση μαζικής παρουσίασης ανθρώπων βλέπουμε άλλωστε και στις ουρές των τραπεζών, των σούπερ μάρκετ κ,λ,π. λαμβάνοντας και οι ίδιοι οι συμπολίτες από μόνοι τους τα μέτρα προστασίας. Γιατί όχι και στις εκκλησίες, όπως είπαμε, με καλύτερο μάλιστα έλεγχο;
Λείπει από τους πιστούς ο εκκλησιασμός, Άγιοι πατέρες και πολιτική εξουσία. «Το θρησκευτικό πνευματικό οξυγόνο», ως απαραίτητο για την ομαλή ζωή των πιστών.
Ο Δυτικομακεδόνας Άγιος Νικάνορας της Ζάβορδας, έσωσε την Κοζάνη το 1918 από την θανατηφόρα Ισπανική γρίπη, που και εκείνη από ζώα ξεκίνησε και επεκτάθηκε στον πλανήτη, καταλήγοντας στον άνθρωπο, «θερίζοντας» και εδώ τους κατοίκους της περιοχής και της πόλης , γι αυτό και οι παλιοί Κοζανίτες ευλαβούνται τον Άγιο, όπως μας το γνώρισε διακεκριμένος Θεολόγος μας.
Ελπίζουμε στη συντόμευση της χαλάρωσης των μέτρων, με ηρεμία και προς τα εκκλησιαστικά πράγματα, ως προς την αλλαγή του «κλίματος», για λόγους που προαναφέρθηκαν.
του κ. Ιωάννη Ρόνα
φορο-συμβούλου
αρθρογράφου
Πολύ σωστά τα λέει. Τώρα υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη να στραφούμε στο Χριστό, στους Αγίους μας, στην Παναγία, ν ανοίξουν άμεσα οι εκκλησίες, να γίνουν λιτανειες. Τηρουμένων βέβαια των μέτρων, κανείς δεν αντιλέγει.
Προσυπογράφω
Μπράβο, λέτε κάτι που όλη η Κοζάνη εχει σκεφτεί και ζητάει με την έναρξη του κορωνοιού!
Παρακαλούμε τον δεσπότη μας, με την πρώτη ευκαιρία να κάνουμε λιτανεία του Αγίου Νικανορα!
Πάσχα χωρίς τους πιστούς στους ιερούς ναούς.
Αυτά που δεν έκαναν οι κομμουνιστές, τα έκαναν οι Δεξιοί.
ηξεραν να διασπειρουν το φοβο για τις εκκλησιες κ συκοφαντησαν τη θεια κοινωνια, ξεχασατε να το πειτε. τιπτα αλλο δεν τους πειραξε κ τα παπαγαλακια σιγονταριζαν