Σεβασμός στην ιστορία της Λευκοπηγής με… ΝΕΡΟ και ΓΝΩΣΗ (Του Γιώργου Μητλιάγκα)

 Οποιαδήποτε κοινωνία για να σταθεί στα πόδια της και να προκόψει , πρώτα θα φροντίσει για Νερό και Σχολείο. Ο Μανωλης Δουγαλης του Γεωργίου μαζί με το Γιάννη Μητλιαγκα του Γεωργιου το 1950 εκλέχτηκαν σαν συνεργαζόμενοι προεδροι και διοίκησαν την κοινότητα Λευκοπηγης την τετραετία 1950-1954. Ήταν η πρώτη περίοδος μετά την τριπλή φασιστική κατοχή (1941-1944) και τον αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο (1946-1949),δεκαετία κατά την οποία,ρημαχτηκαν οι πόλεις και κυρίως τα χωριά της Ελλάδας και προσπαθούσαν να ορθοποδήσουν . Πρώτο και κύριο μέλημα τους ήταν να φέρουν νερό στο χωριό και στα βοσκοτόπια της Λευκοπηγης, που μέχρι τότε τροφοδοτούνταν από τα πηγαδια και τα γκιριζια και να χτίσουν καινούργιο Σχολείο ,αφού το παληο σχολείο ,που ήταν μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου , δεν επαρκούσε πλέον για να μάθουν γράμματα τα παιδιά του χωριού . (κατά τη γνώμη μου κακώς γκρεμίστηκε πολύ αργότερα ενώ μπορούσε να διατηρηθεί σαν μουσειακός χώρος) Κατά την περίοδο αυτή έγιναν ποτίστρες για τα ζώα στους καλοκαιρινους βοσκοτοπους κατ αρχήν του «Ζγκοστι» και του «Μπαράκου». Κατά τη δευτερη διετία (1952-1954) που προήδρευε ο πατέρας μου Γιάννης Μητλιαγκας έγινε η πρώτη δεξαμενή στη «Μάνα» κατεβάζοντας με δίκτυο το νερό στο χωριό με βρύσες και ποτίστρες αρχικά σε λίγα κεντρικά σημεία . Συγχρονως με τη συμπαράσταση όλων των κατοίκων , αγοράστηκε το οικόπεδο , όπου κτίστηκε το καινούργιο σχολείο , στη θέση που βρίσκεται σήμερα το κοινοτικό κατάστημα ,όπου μάθαμε γράμματα οι περισσότεροι σημερινοί ενήλικες Λευκοπηγιωτες. Τις πέτρες για το κτίσιμο του σχολείου τις μετέφεραν δωρεάν με το συναιτερικο φορτηγό αυτοκίνητο τους ο Γιάννης Δουγαλης του Γρηγορη (Γιαννακης)και ο Γιανης Μητλιαγκας και κτίστηκε με τη βοήθεια των μαστόρων του χωριού . Από τότε κύλισαν σαράντα περίπου χρόνια , κατά τα οποία έγιναν και αλλα χρήσιμα έργα από τους μετέπειτα προέδρους και κοινοτικά συμβούλια,και σημειώθηκε μεγάλη πρόοδος στη Λευκοπηγη κυρίως στα γράμματα και τις τέχνες,( σπούδασαν πάνω από 1300 νέοι σε πανεπιστήμια , Τεχνολογικά Ιδρύματα και τεχνικές σχολές),μέχρι το 1994 οποτε εκλέχτηκε ο πρώτος αιρετός Νομάρχης Κοζανης Πασχαλης Μητλιαγκας . Πριν ακόμα από την εκλογή του ,επι Νομαρχιας Γ Κεραμαρη , φρόντισε και κτίστηκε το Γυμνάσιο Λευκοπηγης μπροστά στην εκκλησία του Αγ Παντελεημονα ,σε οικόπεδο δωρεάς του ,τότε γραμματέα ,Ζηση Δουγαλη του Ιωάννη . Στη συνέχεια κατά την οχταετή θητεία του ως Νομάρχης και ιδιαίτερα μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1995 ,ο Π Μ , με περιση αγάπη για το χωριό του , φρόντισε και αναστηλώθηκε η μισογκρεμισμένη εκκλησία του Αγ Προδρόμου , το καμπαναριό , η εκκλησία της Παναγιας στο νεκροταφείο , η εκκλησία του Αγ Παντελεημονα ,το σημερινό δημοτικό σχολείο και το νηπιαγωγείο · έγινε και η σύγχρονη πλατεία του χωριού και έτσι αναστηλώθηκε και το «γκρεμισμένο» από το σεισμό ηθικό των κατοίκων της Λευκοπηγης.! Την ίδια περίοδο , με πρόεδρο το Σωκράτη Δουγαλη , κτίστηκε το σύγχρονο κοινοτικό κατάστημα , όπου εκτός από την κοινότητα στεγάζεται ο ΕΜΑΣ Μ Αλέξανδρος Λευκοπηγης και το ΚΑΠΗ. Κατασκευαστηκε επίσης το κλειστό Γυμναστήριο και έγινε και η ανάπλαση του «Λακου» από την πλατεία μέχρι το Μύλο του «Γώγου»του Δουγαλη . Τέλος μετά από μελέτη της Κοινοτητας κατά την πρώτη θητεία του Σωκρ Δουγαλη ,πάλι επι Νομαρχίας Π Μ , κατασκευάστηκε το εξωτερικό δίκτυο υδροδοτησης της κοινοτητας με γεώτρηση στα «Μελισια», μεγάλη δεξαμενή στο «Τσκαρι»,με δίκτυο υδροδότησης για ολόκληρη την κτηνοτροφική περιοχή από «Τσιμουδιας» μέχρι «Καψαλη», που εν δυνάμει μπορεί να υδροδότησει όλη την κτηματική περιοχή ,το πανέμορφο προσηλιο πρανες από το «Αληομπεη»μεχρι τα «κλιματα» ,που αντικρίζει τα θεϊκά βουνά του Όλυμπου και των Πιερίων ..! δηλαδη από τα όρια του Πρωτοχωριου μέχρι της Ροδιανης , όπου ο κάθε Λευκοπηγιωτης έχει τουλάχιστον ένα κτήμα ..!

Αυτό το έργο μπορεί να υδροδοτήσει,ολόκληρο τον οικισμό της Λευκοπηγης , αφού έχει γεώτρηση 160 μ βαθος και είναι συνδεμένο με τη δεξαμενή στον Αηλια του «πυργου»,σε μια μεγάλη περίοδο ξηρασίας όπως εκείνη της πενταετίας του 1988-1992 κατά την οποία ξεράθηκαν το πλατάνι στο «γιοφυρι» και η γητια και το καβακι στο Μπαρακο..! Εναι λοιπόν κατ εξοχήν αναπτυξιακό έργο , αρκεί να αξιοποιηθεί από την Κοινότητα και τους πολίτες της Λευκοπηγης με κοινό αγώνα και με τη βοήθεια του Δήμου Κοζανης στον οποίο ανήκουμε , για κτηνοτροφικές ,αγροτικές και άλλες δραστηριότητες ψυχαγωγικού και οικιστικού χαρακτήρα . Τέτοια αναπτυξιακά έργα- εξωτερικά δίκτυα υδροδότησης επι Νομαρχίας Π Μ έγιναν σε 96 χωριά του Νομου Κοζανης και όλοι τον ευγνωμονούν . Μόνο εδώ «φαγώθηκαν» κάποιοι ,ευτυχώς ελάχιστοι ,από ανεξήγητη ζήλια που τους τυφλώνει και δε βλέπουν μπροστά τους ..! Είναι περιτο νομίζω να αναφερθώ στα μεγάλα έργα και στην αναγεννητική ανόρθωση του Νομου από τον Π Μ και τους συνεργάτες του (Γ. Γκασταρη κλπ ) μετά το σεισμό του 1995 γιατί τα γνωρίζουν όλοι .! Όσο και να ψάξει λοιπόν κανεις λίγα έργα θα βρει στη Λευκοπηγη χωρίς τη σφραγίδα του Πασχαλη.

Τα γράφω αυτά , όχι γιατί είχα κανα ζόρι να επαινέσω τον πατέρα μου ,τον αδερφό μου και τους «Μητλιαγκαδες», αλλά από αφορμή τρία λυπηρά επεισόδια που συνέβησαν τον περασμένο χρόνο από μια ομάδα «ψευτονταηδων» συγχωριανών μας που δεν μετριούνται ούτε στα δάχτυλα του ενός χεριού : Το πρώτο έγινε από τον εξ Αμερικής αφιχθέντα ξάδερφο Κ. Φλωρο μέσα στο καφενείο του Φλωρου , όταν εντελώς αναίτια , επιτέθηκε κατά του ξαδέρφου μου Σακη Μητλιαγκα , τον οποίο δε μπορεί να φτάσει ούτε στο μικρό του δάχτυλο με όσα πρόσφερε και προσφέρει ακόμα «σεμνά και αθορυβα», λέγοντας επι λέξει: Δε φτανει που καταστρέψατε το χωριό οι Μητλιαγκαδες μιλάτε κιόλας ..! Το δεύτερο επεισόδιο το προκάλεσε πάλι ο ίδιος στο καφενείο , όταν πρόσβαλε με τα χειρότερα λόγια όλους τους προηγούμενους προέδρους, παρουσία ενός απ αυτούς, χωρίς να υπολογίζει συγγένειες και φιλίες…προσβάλλοντας μ αυτό τον τρόπο όλο το χωριό,και τους θεσμούς της Τ Α. …Ενω ο ίδιος κατά την προεδρία του το μόνο που πρόσφερε ήταν να καταστρέψει τον ομορφότερο βιότοπο της Λευκοπηγης ,τη «ΜΑΝΑ», χτίζοντας ένα άλλο «τείχος του αισχους», που ευτυχώς οι νέες γυναίκες του χωριού το καλωπησαν και το ομόρφυναν με εξαιρετική πρωτότυπη καλιτεχνια.!!! Το τρίτο επεισόδιο που ήταν και το αποκορύφωμα της τραμπουκικης-φασιστικής συμπεριφοράς «των γνωστών-αγνώστων», που θύμιζει «κου-Κλουξ-κλαν» ήταν όταν πριν έξι μήνες περίπου ξήλωσαν και κατέστρεψαν-τσαλάκωσαν μια μικρή ταμπελίτσα που ήταν τοποθετημένη στο δεξιό πλάι της εισόδου του κοινοτικού καταστήματος ,που ανέγραφε : Το Κοινοτικό Κατάστημα εγκαινιάστηκε από το Νομάρχη Κοζανης Πασχαλη Μητλιαγκα επι προεδρίας Σωκράτη Δουγαλη. Αλήθεια πιστεύουν αυτοί οι «άγνωστοι παληκαράδες» ότι έτσι προσβάλλουν και «σβήνουν»το έργο που πρόσφεραν στη Λευκοπηγη ο τότε Νομάρχης Π Μ και ο πρόεδρος Σ Δ..! Πρέπει να γνωρίζουν όμως ότι τα έργα και οι πράξεις του καθένα μένουν και τιμούν τα πρόσωπα και όχι οι ταμπέλες . Πρεπει να γνωρίζουν επίσης ότι οι ψευτοπαληκαρισμοι με ύβρεις και επιθέσεις , που ξεκινούν από ανεξήγητη αρρωστημένη ζήλια και μίσος ,δεν οφελουν ούτε την κοινωνία της Λευκοπηγης ούτε πολύ περισσότερο τους ίδιους και τις οικογένειες τους.

Με το μυαλό, το διάλογο και τη συνεννόηση υπάρχει πρόοδος και γίνονται έργα και όχι με τα «μπράτσα» ,τη βία ,το κακό γινάτι και το κουτσομπολιό ,όπως νομίζουν κάποιοι, που ζουν ακόμα στην εποχή της μυθολογίας… Ας αφήσουν λοιπόν το ευεργετικό ΝΕΡΟ της « Μάνας» να παρασύρει τη ζήλια και το μίσος και με τη ΓΝΩΣΗ που διαθέτουμε όλοι μας για την αξιοζήλευτη ιστορία και παράδοση της Λευκοπηγης ,μαζί με τις δυσκολίες που βιώνουμε σήμερα σαν Χώρα και σαν Κοινότητα ,να ομονοησουμε ώστε να πετυχουμε τα καλύτερα δυνατά για το μέλλον του χωριού μας ..!

Υ Γ1 Σέβομαι και εκτιμώ απόλυτα τους συγγενείς και τις οικογενειες των προσώπων (επώνυμα η ευκολως εννοούμενα) που θίγω παραπάνω , που ίσως ατυχώς και παρεξηγημένα εκτιμούν το τρόπο και την ανάγκη παρέμβασης τους στα κοινά του χωριού .

Υ Γ 2 . Το κείμενο αυτό συντάχθηκε και δημοσιεύτηκε από μένα χωρίς την παρέμβαση και συμβολή κανενός αδερφού η συγγενούς μου και φέρω την αποκλειστική ευθύνη των γραφομένων .

ΛΕΥΚΟΠΗΓΗ ΙΟΥΝΗΣ 2020

Γιωργος Μητλιαγκας του Ιωάννη