Ο πρώτος των 6,6 R ήρθε ανήμερα αγίας Γλυκερίας κοντά στην εορτή της Σκηνοπηγίας. Εφερε τα μέσα έξω, τα άνω κάτω, τα πέρα δώθε, τα δώθε κείθε. Επέσαν σπίτια πέτρινα οι πλινθόκτιστες αχυρώνες όχι. Κόπηκαν τα χαλινάρια της ατμοσφαίρας και ξεσάλωσε, έριχνε ό,τι ήθελε, όποτε κι όσο. Ξερικοί κεραυνοί σαν καυτερά ξερικά κρεμμύδια. Οι ανθρώποι έπιασαν χώμα γης, εξ ης ελήφθησαν κάποτε, να σωθούν. Βοήθεια! Επισιτική· ληγμένα νερά έδωσαν και πήραν. Και ψυχική. Ηρθε πολυπληθής πρεσβεία καλλιτεχνο-λογίων από Αθήνα και αλλαχού προς εμψύχωσιν. «Το ρήγμα που ενώνει» είπαμε το τριήμερον (23, 24, 25 Ιουνίου 1995). Ο Κ. Τσόκλης το ζωγράφισε. Τρία φτυάρια επί λάσπης. Θα τα ξαναχτίσουμε, τα κατεστραμμένα μας χωριά και πόλεις, όπως ελέγαν μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο. Στο θεατράκι του αγίου Δημητρίου δίπλα στον άγιο Χριστόφορο, μιλούσαμε ένας ένας ενώπιον ελαφρώς σκιαγμένου, πλην ωραίου ακροατηρίου. Εκεί έδωκα τις πρώτες μου προφορικές εξετάσεις ενώπιον κοινού, στα γραπτά είχα ήδη από καιρό υπάρξει. Δια τον σειϊσμόν μας. Ενοιωθα ανάγκη να ενθαρρύνω τους νότιους επισκέπτες συνέλληνες που με την είδηση φοβήθηκαν παραπάνω από εμάς. Κοιτώ μια φωτογραφία: Λεωνίδας Χριστάκης Κ. Κοντοδήμος (ο μύστης ), Μήτσος Παπαχρήστος,, η Λίλυ η λεγομένη και Εξαρχοπούλου, ο Σουρούνης, ο Β. Χατζηβασιλείου κ. α. -ποιοί δηλαδή;- οι Δημ. Καμαριάδης, η ΣΥΝ-Βιβλιοπώλης Κατερίνα· ο Λ. Μαχαιρίτσας, ο Λουδοβίκος από τα Ανώγεια – και τότε ήταν που μου αφιέρωσε («…στον νεαρό που πριν λίγο μίλησε», ναι τότε ήμουν και νέος) εκείνο το βράδυ το τραγούδι του «Ποιό το χρώμα τη Αγάπης» (κι εγώ αναρωτιέμαι). Σε λίγα χρόνια αναρωτήθηκα, στα πεζά όμως, για «Το χρώμα της Νοσταλγίας», αυτό το γνώριζα ή το έμαθα τέλος πάντων. Οι καταστάσεις αυτές πηγαίνουν η μια πίσω από την άλλη, έρχεται η πρώτη και φεύγει και να ‘σου από πίσω η άλλη με τη γλώσσα έξω να γλείψει κανένα κόκαλο ή ό,τι άλλο απόμεινε από το διαφυγόν κέρδος της ατελέσφορης αναζήτησης.
Τω καιρώ εκείνω δι αιτήσεώς μας ητήθημεν και λογίαν μουσική συμπαράσταση από το ραδιόφωνο της ψυχής μας, το ΤΡΙΤΟ, κι ο αισθητιστής διευθυντής του μακαριστός, ναι μακαριστός, Γ. Τσαγκάρης έστειλεν απόσπασμα ορχήστρας με αρχηγό τον ωραιόφωνο Γιάννη Γιαλήνη, κι ημείς, ενώ έξω εκουνιούνταν η γης μας, μέσα στην αίθουσα Τέχνης, εκεί πάνω στ’ αη – Δημήτρη τα μέρη, εδονούνταν, κάπως, το είναι μας, όχι και πολύ, ότι ο φόβος πάντα φι(υ)λούσε τα έρμα σώματα και στόματα διακριτικά.
Και μετά είπαμε να πούμε την συνύπαρξη του Ρήγματος «Βαλκάνια όνειρα» με τα οποία θα ταξιδεύαμε σε τόπους για να συνυπάρξουμε με ανθρώπους της συνοριακής μας επικράτειας κι …εξυπνήσαμε! Ο μόνος που «εταξίδεψεν» τότε, ήταν ο γλυκομαικήνας εκείνου του Ιουνίου, όσιος Κώστας Κντδμς που εμαρτύρησεν διδάσκων το πως μια αγνή και άδολη ψυχή όταν πιάνεται στις ξόβεργες της ανθρωπιάς, πετά και χάνεται στα ύψη των αισθαντικών αιθέρων και στα βάθη του υλικού πουθενά τελικά καταλήγει ως η αναπότρεπτη μοίρα όλων των χωμάτινων ψυχών επιτάσσει.
….. Τι θέλει να πει πάλι ο ακαταλαβιστηκος ποιητής?????
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ κ.ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, ΠΡΟΧΩΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ, ΜΑΣ ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΥΝ.
Μάλλον σε κουράζουν και υποκρινόμενος ελιτίστικα δεν το ομολογείς ..!
Νασαι καλά κ Καράγιαννη , που μας θύμισες τον ποιητή Φανφάρα , μιας από τις ανεπανάληπτες ελληνικές ταινίες ..!
Κι ο Καμαριαδης που κολαει..! η παντού ..!!!
Παντού…..!!!!
Σε ξεκουραζουν γιατι δεν κουραζεις το μυαλο σου!
Κατι πηγες στην αρχη να γραψεις αλλα;δεν βγηκε! Η σουπα χωρις λαδι!κατι διαβασες,κατι μπερδεψες!για να γραψεις πρεπει να εισαι απελευθερωμενος απο δεσμευσεις!παρεμβαση στο κενο!
Τα γραμματα φοραδες δεν ειναι ποντικακια να τα δαμασεις!
Ο φανφαρας ηταν τουλαχιστον ευθυτενης!και οχι ελικοειδης!
Στο χωριο του τρανου Καζαντζακη υπηρχε ενας ψαρας που εγραφε ποιηματα τρομαρα του!πηγαινει μια μερα στο σπιτι του Καζαντζακη κρατωντας ενα ποιημα στο χερι του με τιτλο”ραψωδια”,το διαβαζει ο συγγραφεας και επιστρεφει το ποιημα λεγοντας στον ανυποψιαστο ψαρα!-σβησε το ραψωδια και γραψε ψαρωδια!ο εχων ωτα ακουειν ακουετω!
Ο καραγιαννης τα λεει με το τροπο του και τα λεει καλα.Τωρα εσεις αν δεν καταλαβαινετε εχει και ποπαι στο περιπτερο
Αν εσυ καταλαβες τι μας εγραψες,τοτε εμεις δε χρειαζεται να καταλαβουμε αυτο που εσυ καταλαβες!
Υ.Γ:ποπαυ κ οχι ποπαι
Εν ολιγοις το παπακι παει στην ποταμια!
Η τελευταια παραγραφος ειναι ιδιαιτερα κατατοπιστικη,τοση ευκρινεια κ σαφηνεια οπως εκεινη που εγραψες κατα του Μητροπολιτη!Αφησες τοτε εποχη!
Kozan.gr ,
εξακολουθεις να μη βάζεις όλα τα σχολια μας , τι φοβάσαι ??
να μη χαρακτηριστεις??
Δεν είσαι εντάξει χαχαχα
Οταν εξαπελυες μυδρους και φαρμακερα βελη κατα του μητροπολιτου,ησουν ακριβης και μετρουσες σαν τον γερο λαδα τις λεξουλες σου!εδω που δεν εισαι δημοσιος κατηγορος μας μπαζωσες την λογικη με λιθους,πλινθους και κεραμους ατακτως ερριμμενους!τον ιουνιο πεφτουν οι μασκες!και οι πομφολιγες πανε συννεφο!κυριολεκτικα στα συννεφσ!
Ατακτως ερριμμενα!αλλο Ξενοφων και αλλο ξεφωνων(ξεφωνιζεις)
Πας να το παιξεις Γιανναρας και Ραμφος;ωδυνεν ορος και ετεκεν μυν!μονο το ραμφος σου εμεινε να σκαλιζεις σαν την κοτα!οι διανοουμενοι και οι στοχαστες ειναι ευθυτενεις!εσυ σκυβεις για να δεις τι ονομα γραφει ενας ανδριαντας και χωριζεις τους αγωνιστες και επιλεγεις οτι θελεις!
Ατυχης η μίμηση του γραπτού λόγου του μοναδικού Κ.Καβαφη!
Ξεφωνιζεις εννοω σπιλωνεις μνημες και αγωνιστες!