Οι εικόνες αυτές, που αναδείξατε το πρωί, δεν είναι παρά μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι του προβλήματος και καθόλα ενδεικτικές. Η οδός Χατζηκωνσταντίνου, από το ύψος της Δημοκρατίας έως και την Καστοριάς, (αλλά και συνέχεια αυτής έως την Πρόνοια) όπως και αντίστοιχα οι κάθετοι σε αυτήν Ελλησπόντου και Ακροπολίτου, αν και είναι θεωρητικά μικροί δρόμοι, μιας ευρύτερης γειτονιάς, πλησίον του κέντρου, είναι μακράν από τους πιο ταλαιπωρημένους και εντελώς εγκαταλελειμμένους δρόμους της πόλης μας. Με τεράστιο όγκο διελεύσεων οχημάτων, (και βαρέων) λόγω της Νομαρχίας, των Δικαστηρίων και πρόσφατα και της σχολής Πιλότων. Κάθε εξάμηνο σχεδόν, μην πούμε κάθε δίμηνο, κάποια βλάβη, κάποια διαρροή, κάποιο σκάψιμο (νερό, τηλεθέρμανση, αποχέτευση, τηλέφωνο ) θα γίνει. Και ως γνωστών τα μπαλώματα δε θεωρούνται και έργα τέχνης, κάθε άλλο θα λέγαμε. Δεν είναι θέμα πλέον μόνο αισθητικό. Όλη η Κοζάνη, έχει θέματα με την ασφαλτόστρωση και μακάρι εν μία νυκτί να λυνόταν το θέμα και όλοι οι δρόμοι να είναι προσπελάσιμοι. Αυτό προφανώς δεν γίνεται. Και καλό θα ήταν ο Δήμος κάθε χρόνο να βάζει σε πρόγραμμα και περισσότερα σημεία της πόλης. Εδώ όμως το κακό, η αδιαφορία και η εγκατάλειψη, έχει παραγίνει. Πλέον οι τρύπες και οι λακκούβες ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Και ουδέποτε κάποιος υπεύθυνος πέρασε να κάνει έστω μια αυτοψία. Δεν ζητάμε διαφορετική μεταχείριση, ούτε θα πούμε το τετριμμένο, «πληρώνουμε δημοτικά τέλη και απαιτούμε νέο δρόμο».
Είναι ζωτικής πλέον σημασίας για τη γειτονιά, την περιοχή καθώς και το ζωντανό κομμάτι αυτής οι κάτοικοί της, η τοποθέτηση νέας ασφάλτου κατά μήκος του δρόμου και των καθέτων του. Η διέλευση του είναι σαν να βρίσκεσαι στην εξοχή, σε χωματόδρομο και όχι στο κέντρο της πόλης. Η πιθανότητα να τραυματιστείς, πιο μεγάλη από το να μην παραπατήσεις.
Και το χειρότερο από όλα είναι ότι προσπαθούν μάταια να παίξουν νέα και μικρά παιδιά (από τις ελάχιστες πλέον γειτονιές που ακούς παιδικές φωνές) με κίνδυνο μεγάλο κάποιου σοβαρού τραυματισμού, ιδίως κατά τις βραδινές ώρες.
Είναι κρίμα να βλέπεις τέτοιες εικόνες και πολύ πιο κρίμα να βιώνεις την καθημερινότητα σε αυτούς τους δρόμους. Και να αισθάνεσαι πολίτης Β ή Γ κατηγορίας. Φυσικά σε συνδυασμό και με πολλά άλλα προβλήματα της γειτονιάς (έλλειψη παιδικής χαράς, κάδων ανακύκλωσης, ελλιπείς φωτισμός), η αντοχή, η υπομονή έχουν προ πολλού εξαντληθεί.
Με σεβασμό
ένας κάτοικος της Περιοχής
Φωτό αρχείου
μια χαρά είναι. για πάτε άλλου να δείτε κάτι γούρνες.
φωτο αρχειου ειναι λεμε
Αφήστε τα τραπεζωματα εκεί στην τεχνική υπηρεσία και πιάστε δουλειά γιατί σας πληρώνουμε για να υπηρετείτε τον πολίτη και όχι να τρώτε εν ώρα εργασίας. Οκ μάγκες;
Μόλις ξεκαθαρίσει το τοπίο με το 80 % στο νερό μόλις μαζέψουν τα αδέσποτα και ξεβρωμίσει η πόλη θα γίνει και αυτό