Αυτή τη στιγμή το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αρκεστούμε σε διαδικτυακές συναντήσεις (της Ελένης Κωστοπούλου*)

Η εκδήλωση της ανθρώπινης χαράς εκφράζεται με διάφορους τρόπους, όπως το χαμόγελο, το γέλιο, το τραγούδι και ο χορός.
Η χαρά ως συναίσθημα, είναι από τα σημαντικότερα και με βάση αρχαίων αλλά και σύγχρονων κειμένων, χάριζε μακροζωία σε πολλούς ανθρώπους.
Στις μέρες μας μιλάμε δυστυχώς, για φαινόμενα κατάθλιψης, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις δημιουργούν  πέρα των ψυχικών παρενεργειών και σωματικές.
Τι μας δίνει όμως χαρά και γέλιο;
Ο καθένας έχει τη δική του στάση πάνω σε αυτό. Κάποιοι μπορεί να εκδηλώνουν αισθήματα χαράς μέσω μιας εκδήλωσης  (πανηγύρια, γλέντια, κοινωνικές εκδηλώσεις) ή κάποιοι άλλοι μπορεί να χαίρονται με κάτι που είναι αστείο. Το αποτέλεσμα, όμως είναι ένα πολύ ευχάριστο συναίσθημα.
Στην αρχαία Ελλάδα ο Αριστοφάνης και άλλοι μεταγενέστεροι συγγραφείς, που τον διαδέχτηκαν προσπάθησαν να σατιρίσουν ακόμη και δυσάρεστες καταστάσεις, όπως ο πόλεμος αλλά και με την αυθυροστομία του, όμως έκανε χαρούμενους πολλούς από τους θεατές του.
Στη νεότερη εποχή, οι ταινίες του Τσάρλι Τσάπλιν, του χοντρού, του Μπένι Χιλ αλλά και πολλών Ελλήνων συγγραφέων και κωμικών προκάλεσαν αισθήματα χαράς σε χιλιάδες ανθρώπους.
Επιπλέον,  πλούσια καλλιτεχνικά έργα Ελλήνων – ξένων δημιουργών, συνέβαλαν τα μέγιστα στη καλλιέργεια τέτοιου είδους συναισθημάτων. Στις μέρες μας, υπάρχει ένας τεράστιος καλλιτεχνικός πλούτος με τον οποίο, μπορούμε να έρθουμε σε επαφή μέσω του παγκόσμιου ιστού.
Βέβαια, ένας πολύ όμορφος τρόπος διασκέδασης είναι τα ανά την Ελλάδα φεστιβάλ, οποιασδήποτε μουσικής, όπου οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, γλεντάνε μαζί και δεν είναι κρυμμένοι πίσω από μια οθόνη.
Η πανδημία του κορωνοϊού, έκοψε στις μέρες μας πολλές από αυτές τις εκδηλώσεις, με αποτέλεσμα να χάσουν την εργασία τους πολλοί επαγγελματίες. Κάνοντας μία παρένθεση εδώ, να αναφέρουμε, ότι φαινόμενα όπως μυστικά πάρτι νέων και υπερσυγκεντρώσεις ανθρώπων στον ίδιο χώρο ναι μεν πυροδοτούν συναισθήματα χαράς αλλά ενέχουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία της κοινότητας.
Στερηθήκαμε, λοιπόν,  αυτό το καλοκαίρι τα πανηγύρια,  τα γλέντια,  τη χαρά. Ειδικά για τους Έλληνες αυτό δεν αποτέλεσε μία καλή εξέλιξη. Ας ελπίσουμε, ότι το επόμενο καλοκαίρι θα απομακρυνθούμε από την συγκεκριμένη πανδημία και θα μπορούμε να απολαύσουμε όμορφη ζωντανή μουσική, χορό και τραγούδι.
Αυτή τη στιγμή το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αρκεστούμε σε διαδικτυακές συναντήσεις, όπου μπορούν να συμμετάσχουν πολλοί από εμάς και ειδικότερα οι νέοι.
Θα προτείναμε στην καλλιτεχνική κοινότητα, να διοργανώνει τέτοιου είδους διαδικτυακές εκδηλώσεις αλλά και στο κράτος να τις χρηματοδοτεί. Το κλείσιμο στον εαυτό μας, η μιζέρια και ο φόβος δεν είναι λύση. Η κατάθλιψη μπορεί να χτυπήσει την πόρτα όλων. Ας βρούμε τρόπους, έτσι ώστε να επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη μας, να χαρούμε και να μην λυγίσουμε στο συγκεκριμένο χτύπημα.
Ο Θεός μας έδωσε το πολύτιμο αγαθό της ζωής. Ας τη χαρούμε, ας χαμογελάσουμε και ας δώσουμε χαρά και στους εαυτούς μας και στα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Στην ελληνική ταινία “Λόλα” ο αξέχαστος Νίκος Φέρμας είπε την επική φράση: “Δύο πράγματα αξίζουν σε αυτή τη ζωή η λεβεντιά και το χαμόγελο”.