LNG εναντίον λιγνίτη και οι υποτακτικοί των ΗΠΑ (του Στέφανου Πράσσου)

Πριν λίγες ημέρες, σε μια πανηγυρική τελετή στο Ζάππειο, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπόϊκο Μπορίσοφ «επισφράγησαν» την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ των μετόχων της Βουλγαρικής εταιρείας Bulgartransgaz και της Ελληνικής Gastrade. Η συμφωνία αφορά την είσοδο της Bulgartransgaz, με μετοχικό κεφάλαιο 20%, στην εταιρεία Gastrade που έχει ιδρυτή και βασικό μέτοχο τον όμιλο Κοπελούζου με 40% (συμμετέχει η ΔΕΠΑ με 20%, η Gaslog συμφερόντων Πίτερ Λιβανού με 20% ) και έχει αναλάβει την κατασκευή και λειτουργία του Τερματικού Σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου Αλεξανδρούπολης, γνωστό ως Αλεξανδρούπολη FSRU.
Η Gastrade αναπτύσσει στην θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης τον πλωτό σταθμό υποδοχής, προσωρινής αποθήκευσης και αεριοποίησης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) που θα αποτελέσει μια νέα πύλη εισόδου φυσικού αερίου στις αγορές της Νοτιανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Ο σταθμός θα εγκατασταθεί 17,6 χλμ. νοτιοδυτικά του λιμένα της Αλεξανδρούπολης και θα έχει αποθηκευτικούς χώρους 170.000 m3 και δυνατότητα παροχής φυσικού αερίου που θα ξεπερνά τα 5,5 δισ. m3 ετησίως. Η πλωτή μονάδα θα συνδέεται με το Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) με αγωγό μήκους 28 χλμ., μέσω του οποίου το αεριοποιημένο LNG θα προωθείται στις αγορές της Ελλάδας, της Βουλγαρίας αλλά και της ευρύτερης περιφέρειας, από τη Ρουμανία, τη Σερβία και τη Β. Μακεδονία, μέχρι την Ουγγαρία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία.
Είναι αλήθεια τόσο σοβαρή αυτή η συμφωνία των δυο εταιρειών ώστε έπρεπε να επισφραγιστεί σε τόσος υψηλό επίπεδο από τους Πρωθυπουργούς των δυο Χωρών;
Για την οικονομία της Χώρας μας και τη Βουλγαρίας, ως κρατικές οντότητες, είναι δυσδιάκριτα τα οφέλη ενώ βαθαίνει την ενεργειακή, οικονομική και πολιτική εξάρτηση και των δυο χωρών. Είναι βεβαίως πολύ «χρήσιμο» και κερδοφόρο για τους Επιχειρηματικούς Ομίλους που δραστηριοποιούνται σ αυτόν τον Τομέα (Κοπελούζος, Μυτιληναίος κ.α) και «πάρα πολύ Χρήσιμο» για το εφοπλιστικό κεφάλαιο της Χώρας μας που έχει επενδύσει 20 δις δολάρια στην κατασκευή ειδικών πλοίων δεξαμενών που θα κουβαλάνε το LNG από τις ΗΠΑ, την Αλγερία και τις άλλες Χώρες παραγωγής. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η συμμετοχή του εφοπλιστή Λιβανού με 20% στην Gastrade που διαχειρίζεται το FSRU Αλεξανδρούπολης αφού η Gaslog του Πίτερ Λιβανού έχει κάνει τεράστιες επενδύσεις και είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον Κόσμο που δραστηριοποιούνται στον τομέα μεταφοράς του LNG.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο όμιλος Κοπελούζου ξεκίνησε εκεί την κατασκευή μονάδας ηλεκτροπαραγωγής ισχύος 660 MW με καύσιμο φυσικό αέριο η οποία «θα συνδέεται μέσω ιδιόκτητου αγωγού 4 περίπου χιλιομέτρων με το FSRU της Αλεξανδρούπολης»…
Σε ότι αφορά τη Χώρα μας η αλλαγή της ενεργειακής βάσης (μετάβαση) από τον λιγνίτη στο Φυσικό αέριο και κυρίως στο LNG σημαίνει: Ιδιωτικοποίηση της Παραγωγής Η/Ενέργειας, επί πλέον Ενεργειακή εξάρτηση κατά 10% περίπου (σήμερα βρίσκεται στο 75%) και νέες (αχρείαστες για το λαό) επενδύσεις 45 δις ευρώ στην Η/Ε, όπως έχουν εξαγγελθεί από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση και έχουν αποτυπωθεί στο νέο ΕΣΕΚ.
Αυτή τη «θυσία» της Χώρας μας δεν παρέλειψε ο Κ. Μητσοτάκης να την υπενθυμίσει στους Αμερικάνους, τώρα που εκλιπαρεί για στήριξη στην Ελληνοτουρκική κρίση. Στις κοινές δηλώσεις με τον Μπόϊκο Μπορίσοφ, δήλωσε ότι «η Ελλάδα εφαρμόζει σχέδιο για οριστική απομάκρυνση από το λιγνίτη το αργότερο μέχρι το 2028» και «θα τροφοδοτείται με LNG κι από άλλες χώρες αλλά κυρίως από τις ΗΠΑ». Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι την αναγγελία κλεισίματος των λιγνιτκών μονάδων το 2023 ο Μητσοτάκης την έκανε το 2019 από τις ΗΠΑ…
Εδώ ο Μητσοτάκης έδειξε μεγαλύτερη δουλικότητα ακόμα και από τη Βουλγαρική Κυβέρνηση η οποία δια της Υπουργού Ενέργειας, Τεμενούζκα Πέτκοβα δήλωσε: «Η Βουλγαρία σκοπεύει να συνεχίσει να χρησιμοποιεί άνθρακα για ηλεκτροπαραγωγή έως το 2050 λόγω της στρατηγικής αξίας των σταθμών παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα τόσο για την ενέργεια όσο και για την εθνική ασφάλεια». Είπε επίσης ότι «το μερίδιο της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα είναι 46% και κατά τους χειμερινούς μήνες σχεδόν το 60%»
Για τις ΗΠΑ και το Αμερικανικό Κεφάλαιο όμως το συγκεκριμένο έργο, το FSRU Αλεξανδρούπολης, έχει τεράστια οικονομική, πολιτική και γεωπολιτική σημασία:
Πρώτα απ’ όλα το Αμερικάνικο Σχιστολιθικό Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG) βρίσκει τεράστια αγορά αφού από την Αλεξανδρούπολη και την Καβάλα θα διοχετεύεται σε όλες τις Χώρες της Νοτιανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης αλλά και σε χώρες της Κεντρικής Ασίας. Στην Ελλάδα φυσικά το LNG έχει γίνει ήδη Κυρίαρχο καύσιμο αφού τον Μήνα Ιούλιο έφτασε στο 68% του φυσικού αερίου που ξοδεύτηκε στη Χώρα, μάλιστα εν μέσω Καλοκαιριού, οπότε το χειμώνα που το Φ. Αέριο των αγωγών θα πάει στην οικιακή και βιομηχανική κατανάλωση το LNG θα αγγίξει το 100%!!! Και έχει ακόμα «μέλλον λαμπρό» αφού η ΔΕΣΦΑ εξήγγειλε ότι θα κάνουν νέους Σταθμούς με καύσιμο LNG σε όλα τα νησιά που ανήκουν στο Μη Διασυνδεμένο Σύστημα. Δηλαδή Κρήτη, Ρόδο, Κω, Κάρπαθο, Σάμο Λέσβο, Λήμνο κλπ. Η τροφοδοσία στα νησιά θα γίνεται με «εικονικούς αγωγούς», δηλαδή με πλοία-δεξαμενές μεταφοράς LNG.
Παράλληλα οι ΗΠΑ πετυχαίνουν τη σταδιακή εκτόπιση του Ρώσικου φυσικού αερίου αφού εκτός από τις προαναφερθείσες χώρες απαίτησαν από την ΕΕ και την ίδια τη Γερμανία να σταματήσει τις εισαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία. Ο Τράμπ δήλωσε, κυνικότατα, στη Μέργκελ: «Δεν γίνεται εμείς να σας φυλάγουμε τα σύνορα κι εσείς να δίνεται τα λεφτά σας στους Ρώσους» Θυμίζουμε ότι η Γερμανία συνδέεται με έναν αγωγό φυσικού αερίου (Nord Stream 1) απ’ ευθείας με τη Ρωσία και κατασκευάζει και δεύτερο (Nord Stream 2) οι εργασίες του οποίου σταμάτησαν, παρότι βρισκόταν στο τελικό στάδιο, μετά από απαίτηση των ΗΠΑ.
Εκτός από τα ενεργειακά και οικονομικά οφέλη οι ΗΠΑ αξιοποιούν και στρατιωτικά το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ενισχύοντας τη Γεωστρατηγική τους θέση στην Περιοχή. Έτσι, μετά και την υπογραφή της νέας συμφωνίας παραμονής των βάσεων, το Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, μαζί με το Στεφανοβίκειο Βόλου είναι πλέον δυο νέες στρατιωτικές βάσεις των Αμερικάνων στη Χώρα μας. Για τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης παίζει κομβικό ρόλο αφού σχεδιάζεται να είναι σταθμός ανεφοδιασμού και μεταφοράς στρατιωτικού υλικού και μετεπιβίβασης στρατιωτικού προσωπικού.
Και φυσικά καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης μαζί με της Καβάλας βγήκαν με άμεση προτεραιότητα για πώληση μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, κατά την επίσκεψή του στην Αλεξανδρούπολη δηλώνει ότι «το λιμάνι αυτό είναι στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και είναι βέβαιος πως θα υπάρξει ενδιαφέρον για εξαγορά από αμερικάνικες εταιρείες.»
Όμως η πλωτή δεξαμενή της Αλεξανδρούπολη και η Ρεβυθούσα, το νησί δεξαμενή στον κόλπο των Μεγάρων δεν είναι αρκετά για τα σχέδια των Αμερικάνικων αφού ήδη «είκοσι εταιρείες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για αγορά 12,2 δισ. κυβικά μέτρα/έτος ενώ η δυναμικότητα επαναεριοποίησης της Πλωτής Μονάδας Αποθήκευσης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (FSRU) είναι 5,5 δισ. κ.μ./έτος». Έτσι το Ελληνικό κράτος με έξοδα της τάξης των 400 εκατομμυρίων Ευρώ, διαμόρφωσε την τεράστια υποθαλάσσια δεξαμενή αποθήκευσης LNG στη Νότια Καβάλα. Οι εργασίες στη δεξαμενή, (Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου (ΥΑΦΑ) της Νότιας Καβάλας) που πρώην «φιλοξενούσε» κοιτάσματα φυσικού αερίου και έχουν σχεδόν εξαντληθεί, πραγματοποιήθηκαν ήδη και είναι προς πώληση μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Η χωρητικότητα της υποθαλάσσιας αποθήκης ΥΑΦΑ Καβάλας έχει πολλαπλάσια χωρητικότητα από αυτή της Αλεξανδρούπολης και τα αποθέματά της αρκούν για να τροφοδοτούν τις νέες αγορές των ΗΠΑ για μήνες.
Επί της ουσίας, όλα αυτά εντάσσονται σε ένα μεγάλο «γιουρούσι» των ΗΠΑ στην Ευρώπη και στην Ασία με στόχο τις ενεργειακές αγορές αξιοποιώντας κυρίως τη στρατιωτική τους υπεροχή και πατώντας πάνω στα προβλήματα της κάθε χώρας που πολλές φορές τα δημιουργούν οι ίδιοι. Η Χώρα μας μέσω του Κυριάκου Μητσοτάκη, έπαιξε το ρόλο της Ιφιγένειας θυσιάζοντας μαζί με τη λιγνιτική παραγωγή Χιλιάδες θέσεις εργασίας (αύξηση 2,2% της πανελλαδικής ανεργίας), μείωση κατά 2,2% του Πανελλαδικού ΑΕΠ ή 2,5 δις ευρώ ετησίως προσθέτοντας 10% επιπλέον ενεργειακή εξάρτηση.

Στέφανος Πράσσος
Μέλος Π.Σ, εκπρόσωπος της «Αριστερής Συμπόρευσης για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη Δυτική Μακεδονία»