ΔΗμοκρατική ΠΑνεπιστημονική Κίνηση γιατρών Π.Ε Κοζάνης: “Για να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη…”

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι με αφορμή την πανδημική κρίση που βιώνουμε, αποκαλύφθηκαν με τον πιο τραγικό τρόπο οι τεράστιες ελλείψεις του Δημόσιου συστήματος υγείας σε όλα τα επίπεδα (α’βαθμιο, β’βαθμιο, γ’βαθμιο) τόσο κεντρικά όσο και τοπικά στην Π.Ε. Κοζάνης.

Οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές δεν είναι μόνο τοπικό φαινόμενο και δεν προέκυψαν απλώς από μια “κακή διαχείριση”. Η Υγεία εξάλλου είναι κεντρικό πολιτικό ζήτημα και δεν μπορεί να ειδωθεί μόνο υπό το στενό πρίσμα μιας τοπικής κοινωνίας.

Τα προβλήματα των δύο νοσοκομείων (Μαμάτσειο-Μποδοσάκειο), η αποψιλωμένη ΠΦΥ και η ανυπαρξία γ’βαθμιας δομής στην περιοχή είναι πρωτίστως αποτέλεσμα της χρόνιας πολιτικής υποβάθμισης του Δημόσιου συστήματος Υγείας και της αντιμετώπισης της Υγείας με τη λογική κόστους- οφέλους από πλευράς όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα.

Για παράδειγμα, ήταν πάντα “κόστος” για το κράτος να δημιουργηθεί γ’βαθμιο νοσοκομείο στην περιοχή και η στρατηγική αυτή επιλογή στηριζόταν πάντα και από τις τοπικές αρχές με το άλλοθι της μικρής χιλιομετρικής απόστασης της πόλης μας από τα αντίστοιχα γ’βαθμια της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων – κι ας “κοστίζει” πολλές φορές αυτή η απόσταση σε ανθρώπινες ζωές! Με το ίδιο κριτήριο και αξιοποιώντας τις συνέπειες της υποβάθμισης, κλείνουν κατά καιρούς κλινικές στο ένα ή το άλλο νοσοκομείο και πυροδοτούνται ανούσιες τοπικιστικές και προσωπικές αντιπαραθέσεις, βλ. διαχρονική “κόντρα” Μαμάτσειου – Μποδοσάκειου. Συγχρόνως με την υποβάθμιση, προωθείται κεντρικά και “με συνέχεια” όλων των κυβερνήσεων, η ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στο χώρο της υγείας και η μετατροπή του αγαθού της υγείας σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.

Προφανώς και στον ιδιωτικό τομέα υγείας υπάρχει διαστρωμάτωση. Δεν είναι όλοι ίδιοι και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση, να εξισωθεί ο αυταπασχολούμενος γιατρός που διατηρεί ένα ιδιωτικό ιατρείο στην Κοζάνη χωρίς προσωπικό με την αδηφάγο ιδιωτική κλινική ή διαγνωστική αλυσίδα των μεγαλύτερων κυρίως πόλεων, που σημειωτέον σε περίοδο πανδημίας συνεχίζουν να κερδοφορούν επί πτωμάτων. Κι ενώ σε όλη τη χώρα, περιγράφονται συνθήκες πολέμου στα νοσοκομεία, η κυβέρνηση ταϊζει τους ιδιώτες κλινικάρχες και επιλέγει να δώσει 60 εκατομμύρια € στην ιδιωτική υγεία, τη στιγμή που οι δημόσιες δομές στενάζουν από υποχρηματοδότηση και ελλείψεις.

Όλα τα παραπάνω είναι αδιαμφισβήτητα δεδομένα και αποτελούν ένα το κρατούμενο.

Από κει και πέρα, το να αφήνεται στο απυρόβλητο η παραπάνω πολιτική και οι λογής εκφραστές της αποτελεί τουλάχιστον αποπροσανατολισμό από την ουσία του προβλήματος. Πρόβλημα που για να λυθεί ουσιαστικά, πρέπει κανείς να κινηθεί με ακριβώς αντίστροφη στρατηγική απ’ αυτή που μας έφτασε ως εδώ. Και η ακριβώς αντίστροφη στρατηγική σημαίνει:

• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης προς το ΕΣΥ στο ύψος των σύγχρονων αναγκών

• Μαζικές προσλήψεις ΜΟΝΙΜΟΥ προσωπικού

• Ενίσχυση σε μέσα και υποδομές

• Και εφόσον μιλάμε για “πόλεμο”, επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας, δηλαδή:

Επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, ώστε να εξασφαλιστούν υποδομές

και επιστράτευση των ιδιωτών γιατρών με ένταξη τους σε ενιαίο κρατικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Επίταξη χωρίς πριμοδότηση της ιδιωτικής υγείας.

Επίταξη χωρίς αγορά υπηρεσιών.

Είναι ο ελάχιστος σεβασμός στις ανθρώπινες ζωές.

Ένταξη στο ενιαίο κρατικό σχέδιο των ιδιωτών γιατρών με διασφαλισμένα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα επί ίσοις όροις. Όχι κινήσεις εντυπωσιοθηρίας σε τοπικό επίπεδο με εθελοντισμό ιδιωτών γιατρών. Στους συνάδελφους ιδιώτες που θα ενταχθούν στο δημόσιο σύστημα υγείας να δοθεί η δυνατότητα να στελεχώσουν σε μόνιμες θέσεις το ΕΣΥ.

Στην κρίσιμη καμπή που φτάσαμε 2 δρόμοι υπάρχουν: ή θα ενισχύσεις το ΕΣΥ διασφαλίζοντας δημόσια και δωρεάν υγεία υψηλού επιπέδου ή θα το “ενισχύσεις” προωθώντας την επιχειρηματική του λειτουργία και τις ΣΔΙΤ, μετατρέποντας δηλαδή την υγεία σε εμπόρευμα.

Αυτοί οι δύο δρόμοι υπήρχαν και πριν την πανδημία. Τώρα απλά η επιλογή του καθενός είναι πιο καθοριστική από ποτέ! Τώρα πια ο καθένας επιβάλλεται να πάρει θέση!

Ο ΠΙΣ, μέσω της ηγεσίας του, επέλεξε τον 2ο δρόμο της παραπέρα εμπορευματοποίησης της υγείας.

Στην ερώτηση μας ως ΔΗΠΑΚ, ποια στάση θα κρατήσει ο ΙΣΚ και αν θα στηρίξει όλα τα παραπάνω αιτήματα για την πραγματική ενίσχυση της δημόσιας υγείας της περιοχής μας δεν πήραμε ποτέ ξεκάθαρη απάντηση.

Απεναντίας προς έκπληξή μας, είδαμε δημοσιευμένο κείμενο από ορισμένα μέλη του ΔΣ στο οποίο γίνεται μια άνευ προηγουμένου λαθροχειρία. Προσοχή, δεν το χαρακτηρίζουμε απόφαση πλειοψηφίας του ΔΣ, γιατί ουδέποτε τέθηκε προς συζήτηση και ψηφοφορία το περιεχόμενό του. Επίσης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως δελτίο τύπου, γιατί πρόκειται ξεκάθαρα για ανακοίνωση με ιδιαίτερο στίγμα και άκρως διχαστικό λόγο προς “συγκεκριμένη κατηγορία λειτουργών υγείας”. Το κείμενο ενισχύει την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση μεταξύ νοσοκομειακών – ιδιωτών γιατρών, αφήνοντας στο απυρόβλητο την ουσία.

Και ξεκαθαρίζουμε:

Δεν αμφισβήτησε κάνεις, πέρα από τον Διοικητή του Γ.Ν. Κοζάνης, το ενδιαφέρον των ιδιωτών γιατρών της περιοχής να συνεισφέρουν με τις δυνάμεις τους στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Αυτό που ρωτήσαμε σε όλους τους τόνους, ως ΔΗΠΑΚ, είναι με ποιους όρους θα ζητηθεί από τον ΙΣΚ να γίνει αυτή η συνεισφορα των ιδιωτών γιατρών. Μέσω της προώθησης των ΣΔΙΤ ή μέσω της επιστράτευσης επί ίσοις όροις;

Είναι δεδομένη η κεντρική πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης και ο ρόλος του ΠΙΣ ως “λαγού” των ΣΔΙΤ και της εμπορευματοποίησης. Το να μη λαμβάνει ξεκάθαρη θέση το ΔΣ του ΙΣΚ ή να επιλέγει τη βολική αντιπαράθεση με το διοικητή του Γ.Ν. Κοζάνης περί εθελοντισμού ισοδυναμεί με αποδοχή της κυρίαρχης στρατηγικής.

Όλα τα υπόλοιπα ζητήματα που τέθηκαν σε τοπικό, αλλά και προσωπικό επίπεδο, κατά τη διαδικτυακή μας συνεδρίαση στις 18/11 από ορισμένα μέλη του ΔΣ δεν αξίζουν το δημόσιο σχολιασμό σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία.

Ρωτάμε όμως, το εξής ουσιώδες: τι ακριβώς εννοούν οι συντάκτες του κειμένου όταν ισχυρίζονται πως “μόνιμο μέλημα είναι η ενίσχυση με κάθε τρόπο των δύο νοσοκομείων της περιοχής”; Συντάσσονται άραγε με τη λογική του ΠΙΣ για προώθηση των ΣΔΙΤ; Κι αν όχι, τότε γιατί δεν ζητάνε ξεκάθαρα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία μας; Μπορεί να γίνει ουσιαστική ενίσχυση με επικουρικούς, με “μπλοκάκια” και με τις άθλιες εργασιακές σχέσεις που ως γνωστόν χαρακτηρίζουν τον εμπορευματοποιημένο δημόσιο τομέα υγείας;

Κάνουμε ύστατη έκκληση προς τον ιατρικό κόσμο της Π.Ε Κοζάνης και προς όλους τους συμπολίτες μας να συμπορευτούν στον αγώνα για ενίσχυση και αναβάθμιση του Δημόσιου συστήματος υγείας της περιοχής μας με άμεσα μέτρα, όπως τα παραθέσαμε πιο πάνω.

Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα.

Είναι ώρα ευθύνης όλων.

Εκ μέρους της ΔΗΠΑΚ γιατρών Π.Ε Κοζάνης,

Λαμπαδά Χάρις

Μέλος του Δ.Σ. του ΙΣΚ

20/11/20

(Συντμήσεις: ΙΣΚ = Ιατρικός Σύλλογος Κοζάνης ΠΙΣ = Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος ΔΗΠΑΚ = ΔΗμοκρατική ΠΑνεπιστημονική Κίνηση ΣΔΙΤ =Σύμπραξη Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα ΠΦΥ = Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας)