10 χρόνια πριν, 20 Ιανουαρίου 2011. Αίθουσα Τέχνης, κατά την επίσκεψη στην Κοζάνη του τότε Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου για την εξαγγελία της κατασκευής φωτοβολταϊκού πάρκου ισχύος 200 MW, από την ΔΕΗ ΑΕ στην περιοχή.
Ουσιαστικά τότε σηματοδοτήθηκε η μετάβαση της πατρίδας μας και της περιοχής μας σε μια περίοδο μεγαλύτερης διείσδυσης των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα. Σήμερα πλέον οι ΑΠΕ έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας και είναι η ευκαιρία ώστε η περιοχή να συνεχίσει να είναι ενεργειακό κέντρο.
Αυτό άλλωστε προβλέπει ο εθνικός σχεδιασμός, το master plan, αλλά και οι τοπικοί σχεδιασμοί.
Η υιοθέτηση των ΑΠΕ αποτελεί θετική απάντηση στις σημερινές προκλήσεις και αντίβαρο στην απραξία, στην προσδοκία του από μηχανής θεού, που θα μας λύσει τα αναπτυξιακά προβλήματα ή θα μας βρει δουλειά. Αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση ομαλής μετάβασης της περιοχής στη μεταλιγνιτική εποχή.
Ιδιαίτερα όταν με τον τρόπο αυτό αξιοποιούνται με σαφώς συμφερότερους όρους απ´ ότι παλαιότερα,άγονες εκτάσεις, που ποτέ δεν απέδωσαν δημόσια έσοδα, σε μια περιοχή που τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας αποτελούν συγκριτικό της πλεονέκτημα.
Εδώ μπορείτε να δείτε όλο τον χαιρετισμό μου στην εκδήλωση :
Αρκεί αυτές οι ΑΠΕ(φωτοβολταϊκά) να μην δεσμεύουν γόνιμες εκτάσεις… και στερούν δουλειά από καλλιεργητές…
Θες να μας κάνεις πιο λιανά το… αντίβαρο. Τι θέσεις εργασίας και για πόσο καιρό θα δώσει σε σχέση με την καταστροφή του περιβάλλοντος και την κατάληψη χρήσιμων εκτάσεων;
Η πολιτική του όπου φυσσάει ο άνεμος
Η επιλεκτική μνήμη του Μαλούτα αποδεικνύει γιατί είναι επικίνδυνος για την περιοχή: πριν 10 χρόνια μιλούσαμε για 200MW, όχι για 5000MW, που είναι σκέτη καταστροφή. Και μιλούσαμε για επιτόπου κατασκευή των πάνελ, κάτι που θα έφερνε πραγματικές θέσεις εργασίας. Όχι για Γερμανικά και Κινέζικά πάνελ, που θα τα κοιτούμε από μακριά.