Η λίμνη είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της και δεν εξαντλείται σε λίγες γραμμές με ένα άρθρο που θέλει μόνο επιγραμματικά να αναδείξει κατ’αρχάς κάποιες προοπτικές και να προτείνει έναν βασικό κορμό στρατηγικών επενδύσεων.
Οι αναφορές είναι ενδεικτικές και γίνονται για να καταδείξω πού μπορεί πραγματικά να μπει ο πήχης, ώστε να αρχίσουμε να αποκτούμε μια εικόνα για το μέλλον, να δούμε ποιές και πόσες δυνατότητες υπάρχουν, να αρχίσουμε να έχουμε απαιτήσεις και να αποκτήσουμε όραμα.
Δεν ήθελα να παρουσιάσω απλώς κάποιες ιδέες, αλλά ένα συγκεκριμένο και ολοκληρωμένο concept, έναν κατάλογο επιλογών. Ουσιαστικά και με απλά λόγια αυτό που εν τέλει ψάχνουμε είναι θέσεις εργασίας.
1. Συνεδριακός Τουρισμός
1.1 Συνεδριακό Κέντρο3
(80-120 θέσεις εργασίας)
Μία εναλλακτική μορφή τουρισμού, η οποία είναι ανεξάρτητη από την εποχικότητα και υπόσχεται τουρισμό για όλη την διάρκεια του έτους είναι ο συνεδριακός τουρισμός (congress tour) με υψηλού κύρους, μορφωτικού επιπέδου και εισοδήματος τουρίστες. Σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για την δημιουργία μεγάλου και σύγχρονου συνεδριακού κέντρου με αίθουσες συνεδρίων μεγάλης χωρητικότητας, ξενοδοχειακή μονάδα και βοηθητικούς χώρους, στον ορεινό όγκο μεταξύ Νεράιδας και Ιμέρων με θέα φυσικά την λίμνη και την Γέφυρα.
Το κέντρο θα φιλοξενεί επιστημονικές ημερίδες, εκθεσιακούς χώρους με promotion προϊόντων (exhibition tourism), επιχειρηματικά, ιατρικά, επιστημονικά, συνέδρια με διοργανωτές όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά από όλον τον κόσμο και δυνατότητα φιλοξενίας όχι απλώς δεκάδων αλλά εκατοντάδων, αν όχι χιλιάδων συνέδρων. Η στρατηγική αυτή επένδυση θα προσελκύσει και άλλες μικρότερες επικουρικές επενδύσεις (π.χ εταιρίες ενοικίασης αυτοκινήτων, εταιρίες ταχυμεταφορών συνεργεία καθαρισμού κοκ) ενώ οι πρώτοι που θα πλούτιζαν εν μία νυκτί θα ήταν οι ανθοπώλες των Σερβίων. Φυσικά, και οι λοιποί ξενοδόχοι της περιοχής. (Βλ. πολυλειτουργικό μοντέλο ανάπτυξης, σύμπραξη τουριστικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας).
Υπάρχουν operators στην διοργάνωση συνεδρίων στην Ελλάδα, εταιρίες με τεράστια εμπειρία και τεχνογνωσία που φέρνουν έτοιμη την πελατεία κυρίως από το εξωτερικό. Εταιρίες του εξωτερικού πριμοδοτούν τους υπαλλήλους τους με ταξίδια σε συνδυασμό με σεμινάρια. Τους διοργανωτές στην Ελλάδα ενδιαφέρει κυρίως, τέτοιου είδους συνέδρια να μην γίνονται σε αστικά κέντρα, αλλά σε περιφερειακές περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος, ώστε ο σύνεδρος να έχει την δυνατότητα να συνδυάσει την ημερίδα με άλλες τουριστικές δραστηριότητες. Έχει καταγραφεί στατιστικά ότι σε ένα πιο χαλαρό κλίμα, π.χ. παράλληλα με ψάρεμα ή γκολφ, κλείνονται οι μεγάλες business. Μελέτες δείχνουν επίσης, ότι οι σύνεδροι επανέρχονται στους χώρους συνεδρίων, αυτήν την φορά με τις οικογένειές τους ως ιδιώτες τουρίστες. Το ζητούν τα παιδιά τους από τις καρτ ποστάλ που στέλνουν.
Αυτό είναι όραμα.
Αντιλαμβάνεστε τώρα ότι ένας παραλίμνιος δρόμος ή ένα υδατοδρόμιο ως έργα υποδομών αποκτούν πια διαφορετικό νόημα. Υπάρχει δηλαδή εμφανής σχέση και αλληλεπίδραση με μια στρατηγική επένδυση.
1.2 Συνέδρια εν πλω
Μια άλλη επένδυση, σε σχέση ίσως και με την παραπάνω, μπορεί να είναι ποταμόπλοια κρουαζιέρας στα πρότυπα των Bateaux Mouches για συνέδρια εν πλω, επιχειρηματικά γεύματα εργασίας, εταιρικά πάρτι, όπως φυσικά και για ρομαντικά δείπνα ή ιδιωτικά πάρτι. Η μία επιχείρηση λειτουργεί επικουρικά στην άλλη. Συνέδρια εν πλω είναι εδώ η φράση κλειδί. Είναι μία σπάνια ιδιαιτερότητα. Αυτήν ψάχνουμε.
Αυτό είναι όραμα.
2. Η Νεράιδα
Με όλα αυτά, με την παρουσία υψηλού και διεθνούς τουρισμού, η Νεράιδα αναγκαστικά θα πρέπει να αναβαθμίσει την ήδη πολύ καλή ποιότητα της γαστρονομικής της αξίας ώστε να καταστεί γαστρονομικός προορισμός4.
Περνούσα μια μέρα έξω από ένα εστιατόριο στην Αθήνα και είδα την πινακίδα που έγραφε, «την κουζίνα εδώ επιμελήθηκε ο Έκτορας Μποτρίνι». Μην φανταστείτε κάποια ακριβή ή γκουρμέ κουζίνα. Δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Την δημιουργία των πιάτων θα μπορούσαν να επιμεληθούν γνωστοί σεφ αναδεικνύοντας πάντα τα τοπικά προϊόντα, τον κρόκο Κοζάνης, τα ροδάκινα Βελβενδού, την καραβίδα της Λίμνης, το κρασί και τόσα άλλα. Πόσα εστιατόρια όμως στην περιοχή μας, αντλούν την θεματολογία τους αποκλειστικά από τοπικά προϊόντα και την τοπική παραδοσιακή κουζίνα; Ακόμα βρισκόμαστε στο concept «φαγητό της ώρας». Μέχρι εκεί, πράγμα που δεν μας κάνει όμως μοναδικούς.
Από την Αθήνα πηγαίνουμε στην Χαλκίδα ή στο Λουτράκι μόνο για να φάμε τηγανιτά καλαμαράκια. Πόσοι άνθρωποι όμως κι από πόσο μακριά θα ερχόταν μέχρι την Νεράιδα, όχι απλά για να φάνε, αλλά για να βιώσουν την γαστρονομική εμπειρία, να δοκιμάσουν δημιουργικά πιάτα γνωστών σεφ που αντλούν την έμπνευσή τους αποκλειστικά από τοπικά προϊόντα; (Βλ. πολυλειτουργικό μοντέλο ανάπτυξης, σύμπραξη τουριστικής και γεωργικής οικονομίας).
Δεν επιτρέπεται, κατά την γνώμη μου, να μην υπάρχει εστιατόριο στην Νεράιδα που να μην είναι βραβευμένο. Δεν εννοώ φυσικά αστέρια μισελέν. Υπάρχουν βραβεία ακόμη και για ταβέρνες, comfort food και casual εστιατόρια (FNL Best Restaurant Awards5, «τα 100 καλύτερα εστιατόρια στην Ελλάδα» κοκ). Υπάρχει ο τρόπος να το καταφέρει κανείς, αλλά χρειάζεται σχεδιασμό και οργάνωση. Κυρίως χρειάζεται πνεύμα συνεργασίας και στοχοθέτηση με όραμα.
Η Νεράιδα θα μπορούσε να είναι χωριό γαστρονομικής εμπειρίας.
Αυτό είναι όραμα.
Αυτό το πολυλειτουργικό μοντέλο γεωργίας και τουρισμού το κατάφεραν με εξαιρετική μαεστρία οι Ελβετοί, οι παγκόσμιοι πρωταθλητές στην εφαρμογή των πολυλειτουργικών μοντέλων (βλ. παρακάτω leasing των αγελάδων, πάρκα καλαμποκιού κοκ).
Στο Valais της Ελβετίας παράγεται άγριο σαφράν. Σκέφτηκαν όμως να μην το πωλούν απλώς ως πρώτη ύλη αλλά να το εντάξουν με κάποιον τρόπο στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Και πράγματι, τονίζοντας την ιδιαιτερότητα τους μέσα από το τοπικό προϊόν, δημιούργησαν ένα αναπτυξιακό concept με τέτοιον τρόπο, ώστε το μικρό Valais έγινε ένας από τους κύριους γαστρονομικούς προορισμούς της Ελβετίας. Τουρισμός και γεωργία συνεργάστηκαν με τέτοιον τρόπο και δημιούργησαν από κοινού μία σειρά από Valais brand products (βλ. φώτο), ώστε πλούτισαν όλοι6.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η εικόνα που έχω για την λίμνη είναι ιδιαίτερα φιλόδοξη και πολύ διαφορετική από την σημερινή. Ο στόχος είναι να καταστεί σημείο αναφοράς, πόλος έλξης τουριστών που δεν θα την επισκέπτονται ευκαιριακά, αλλά θα την συμπεριλαμβάνουν στον οικογενειακό τους σχεδιασμό ως βιωματική εμπειρία. Βιωματική εμπειρία όμως δεν σημαίνει επισκέπτομαι, βλέπω, φεύγω. Σημαίνει συμμετέχω ενεργά σε διαδραστική σχέση με το περιβάλλον και φεύγω με την σκέψη να επιστρέψω.
(Συνεχίζεται…)
Ανδρέας Τσιφτσιάν
Οικονομολόγος
Παραπομπές:
4. https://sete.gr/_fileuploads/gastro_files/100222gastronomy_f.pdf
Να είσαι σίγουρος μετά 50 Χρόνια θα ζητάμε πάλι ανάπτυξη της λίμνης
Νεράιδα πια Νεράιδα κάτι πήγε να ταράξει τα νερά ο προηγούμενος Πρόεδρος και τον πέταξαν έξω.
Πρόταση λέει για ανάπτυξη χαχαχαχα χαχαχαχα έχετε πάει κάτω στη λίμνη από Μάιο μέχρι Σεπτεμβρίο;; Σε τρώνε τα κουνούπια και οι παχιές οι μύγες χαχαχαχα χαχαχαχα
Ξεχνάμε πάλι ότιδηποτε παραγωγικό και πάμε στις υπηρεσίες.