Αν έχεις ένα κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχει πει ο Κικέρωνας, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται. Ο μεν κήπος θα σου παρέχει τα υλικά αγαθά για να θρέψεις το σώμα σου, ώστε να είναι εύρωστο, όμορφο και ικανό να αντιμετωπίζει την καθημερινότητα, ενώ η βιβλιοθήκη θα εκπαιδεύει το πνεύμα σου, θα σου δίνει τροφή να βελτιώσεις την σκέψη σου, να μάθεις νέα πράγματα, να ταξιδέψεις σε νέους κόσμους.
Ερχόμενοι στο σήμερα ο κήπος αντικαταστάθηκε από την αγορά όπου μπορείς να αγοράσεις όλα εκείνα τα υλικά αγαθά που έχεις ανάγκη. Δεν χρειάζεται να καλλιεργήσεις κάτι, ότι επιθυμήσεις μπορείς απλά να το αγοράσεις, εύκολα και χωρίς κόπο. Όσο για την βιβλιοθήκη; Όλο και μικραίνει, αλλά και αν υπάρχει όλο και αδειάζει, όλο και λιγότερα βιβλία την γεμίζουν. Πλέον οι άνθρωποι προτιμούν άλλους τρόπους να περάσουν τον ελεύθερο χρόνο, να εκπαιδεύσουν το πνεύμα τους.
Κι έχουμε μείνει κάποιοι, μια μικρή μερίδα ρομαντικών, μια ομάδα ονειροπόλων, που ακόμα μας μαγεύουν οι γεμάτες βιβλιοθήκες. Μεθάμε από την μυρωδιά του χαρτιού, αυτή την οσμή την τόσο γνώριμη όταν ξεφυλλίζεις ένα βιβλίο. Λατρεύουμε την διαδικασία να χωθούμε σε κάποιο βιβλιοπωλείο, να διαβάσουμε τις ιστορίες των οπισθόφυλλων οι οποίες σαν σειρήνες σε δελεάζουν να τις διαλέξεις. Και όπου συνήθως ποτέ δεν φεύγεις με ένα βιβλίο και πάντα φτιάχνεις μια λίστα με όλες εκείνες τις πιθανές επόμενες αγορές.
Και ανυπομονείς για εκείνη την στιγμή που θα ξεκινήσεις να διαβάσεις την ιστορία που επέλεξες. Είναι μια ιεροτελεστία, στο αγαπημένο σου μέρος, απολαμβάνοντας τον χρόνο με τον εαυτό σου, είσαι έτοιμος να ταξιδέψεις, χρονικά και γεωγραφικά, να χαθείς μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Και σε ρουφάνε τόσο πολύ οι ιστορίες που πολλές φορές γίνεσαι ένα με αυτές. Έχω υπάρξει ως καπάτσα ράφτρα στην αυλή του σουλτάνου, ένιωσα τον κίνδυνο σε πολλούς πολέμους, ήμουν παρών στους έρωτες που δοκιμάστηκαν και κέρδισαν, περπάτησα σε ιερά μονοπάτια, με συγκίνησαν φιλίες που άντεξαν στο χρόνο, έκλαψα όταν κάποιος ήρωας πέθαινε σαν να ήταν δικός μου άνθρωπος, εξοργίστηκα με την λιποψυχία του ήρωα.
Δεν ξέρω βέβαια αν όλα αυτά τα βιβλία με κάνουν καλύτερο άνθρωπο ή αν θα με ανεβάσουν ένα σκαλί παραπάνω. Γνωρίζω όμως πολύ καλά ότι θα με κάνουν να ξεχαστώ στις δύσκολες στιγμές, θα μου χαρίσουν ένα χαμόγελο όταν είμαι στρεσαρισμένη, θα με προβληματίσουν και ίσως μου δώσουν την λύση και για λίγο θα βρεθώ σε έναν άλλον κόσμο, έναν κόσμο παραμυθένιο.
Δήμητρα Ν. Παπανικολάου – Χημικός – Μηχανικός
Αν θέλεις να βρεθείς και σε άλλο καλύτερο κόσμο, μπορείς να κάνεις και εκδρομές και ταξίδια. Και με τα βιβλία παρέα. Και κάνα xtreme spor. Και καμιά ανάβαση στον Όλυμπο. Και αγώνα σε ανώμαλο έδαφος, νύχτα και με τον ιδρώτα να σου πίνει το μάτι. Και με το βιβλίο παρέα. Αυτά. Ευχαριστώ.