Και στα εργασιακά, ο ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει το ζήτημα, γιατί δε μπορεί να αποδείξει το αιτούμενο (Άρθρο, στο ThessNews.gr, του Στάθη Κωνσταντινίδη, βουλευτή Κοζάνης της Νέας Δημοκρατίας)

Το 2019 οι πολίτες έστειλαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση, όχι μόνο γιατί ματαίωσε τις προσδοκίες τους, αλλά κυρίως γιατί τους κορόιδεψε κατάμουτρα.

Όμως, η πολιτική είναι ρέουσα. Αν, δύο χρόνια μετά, είχε παρουσιάσει μία πειστική πρόταση, ο κόσμος θα ήταν έτοιμος να την ακούσει. Όχι μόνο δεν το κάνει, αλλά -ίσως από παθολογία, ίσως από αδυναμία- θυμίζει συνεχώς στην κοινωνία την ροπή του στο ψέμα.

Το αποτέλεσμα είναι ότι ενώ τάζει αφειδώς και κάνει αντιπολίτευση χαρακωμάτων, δεν κερδίζει, χάνει! Και μάλιστα σε συνθήκες ¨τέλειας καταιγίδας¨ και όχι σε περίοδο κανονικότητας ¨που δεν ευνοεί την Αριστερά¨. Κι όσο συρρικνώνεται, τόσο απομακρύνεται από την αλήθεια και τη λογική και περιθωριοποιείται. Βρίσκεται σε φαύλο κύκλο!

Με τον ίδιο κυκλικό συλλογισμό, εναντιώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε κυβερνητική μεταρρύθμιση. Ορίζει ως αξίωμα μία ανυπόστατη κατηγορία και από κάτω «επαληθεύει» τα θεωρήματά του, που έτσι δήθεν αυτοεπιβεβαιώνονται!

Αυτό κάνει και με το λεγόμενο «εργασιακό» νομοσχέδιο: αποδίδει μία αντεργατική μομφή στην κυβέρνηση, αλλά δεν αναφέρεται ειδικά στις διατάξεις του, οι οποίες στο σύνολό τους υπηρετούν τις ανάγκες των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Πίσω από δύο hashtags #εργασιακός_μεσαίωνας και #ρεπό_αντί_για_μισθό, επιχειρεί συνειδητά να αποκρύψει:

5. Ότι με το νομοσχέδιο θεσπίζονται μία σειρά από δικαιώματα για τους εργαζόμενους, όπως:

• γονική άδεια 4 μηνών και για τους 2 γονείς,
• άδεια πατρότητας 14 ημερών με αποδοχές,
• δικαίωμα για τηλεργασία, ευέλικτο ωράριο και μερική απασχόληση, για γονείς παιδιών έως 12 ετών και φροντιστές,
• επέκταση της άδειας λοχείας 9 εβδομάδων μετά τη γέννα και στην υιοθεσία τέκνου,
• διεύρυνση της ειδικής άδειας προστασίας της μητρότητας 6 μηνών με επιδότηση από τον ΟΑΕΔ και στην υιοθεσία τέκνου,
• επέκταση μειωμένου ωραρίου για άδεια φροντίδας τέκνου και στην μητέρα που απέκτησε τέκνο με τη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας,
• άδεια υποβοηθούμενης αναπαραγωγής 7 ημερών με αποδοχές,
• άδεια φροντιστή, 5 ημέρες για συγγενή που έχει ανάγκη φροντίδας,
• άδεια ανωτέρας βίας 2 ημέρες το χρόνο.

5. Ότι εισάγονται καινοτόμες ρυθμίσεις, αναφορικά με:

• την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, που καταπολεμάει τη μαύρη εργασία, τις αδήλωτες υπερωρίες και την εισφοροδιαφυγή,
• την αναβάθμιση της Επιθεώρησης Εργασίας σε Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή, που καθιστά την ελεγκτική διαδικασία ακόμα πιο αδιάβλητη και αποτελεσματική,
• την βελτίωση του πλαισίου για τη βία και την παρενόχληση κατά των εργαζομένων και για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία και
• την αναβάθμιση του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, που θα επιφέρει μείωση του διοικητικού φόρτου για τις επιχειρήσεις.

5. Ότι με τις οικείες διατάξεις για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, τηρείται το μέτρο ανάμεσα στον σεβασμό τους και στην αυθαιρεσία, αφού:

• εξορθολογίζεται η συνδικαλιστική προστασία (εξομοιώνεται με αυτή των εγκύων),
• καθιερώνεται η προστασία συνδικαλιστικών δικαιωμάτων για εργαζόμενους σε ψηφιακές πλατφόρμες,
• προστατεύεται η ανεξαρτησία των συνδικαλιστικών οργανώσεων από εργοδότες και κόμματα, ενώ από την άλλη,
• θεσπίζεται η αστική ευθύνη για συνδικαλιστές οι οποίοι ασκούν βία ή γενικότερα προβαίνουν σε παράνομες πράξεις κατά τη διάρκεια απεργιών,
• απαγορεύεται η επαναπροκήρυξη απεργίας που έχει κριθεί παράνομη από τη Δικαιοσύνη, από δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση,
• διασφαλίζεται η προστασία του κοινωνικού συνόλου από τις απεργίες, με την υποχρέωση παροχής εγγυημένης υπηρεσίας (τουλάχιστον το 1/3 της συνήθως παρεχόμενης),
• καθιερώνονται μέτρα για διαφάνεια στο συνδικαλισμό, με την απογραφή των οργανώσεων και την χρήση σύγχρονων μέσων στις συνδικαλιστικές διαδικασίες.

5. Και ότι με άλλες προβλέψεις:

• διευρύνεται η προστασία των εργαζομένων από άκυρες απολύσεις,
• εξισώνεται η αποζημίωση απόλυσης των εργατοτεχνιτών με των άλλων εργαζομένων,
• αυξάνονται οι κλάδοι στους οποίους επιτρέπεται η λειτουργία τις Κυριακές, σύμφωνα με τα ισχύοντα στις χώρες της ΕΕ, ιδιαίτερα τις Μεσογειακές, και
• θεσπίζεται το δικαίωμα στην τηλεργασία και στην αποσύνδεση.

Εισάγονται, δηλαδή, θεσμικές παρεμβάσεις, με τις οποίες δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κάποιος ψύχραιμος και καλοπροαίρετος.

                                                   —————

Όμως, η πλειονότητα των πολιτών αντιλαμβάνεται ότι ούτε οι ρυθμίσεις για τις υπερωρίες και για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα έπρεπε να αποτελούν πεδίο αντιπαράθεσης, αφού οι μεν υπερωρίες προσαρμόζονται στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, για λόγους ανταγωνιστικότητας αλλά και για να μπορούν αυτοί που θέλουν να δουλέψουν περισσότερο να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, ενώ με τη διευθέτηση παρέχεται η δυνατότητα διαμόρφωσης του ωραρίου και με αίτηση του εργαζομένου, ως μία εναλλακτική επιλογή αντί των υπερωριών.

Εξάλλου, η διευθέτηση εφαρμόστηκε και επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ σε διάφορες επιχειρήσεις, ενώ ως αξιωματική αντιπολίτευση ζήτησε να κηρυχθεί υποχρεωτική η Κλαδική Συλλογική Σύμβαση των Ξενοδοχοϋπαλλήλων, η οποία περιέχει σχετική πρόβλεψη!

                                                        —————

Εξυπακούεται ότι και με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο και με κάθε νέο, μπορεί να υπάρξουν φαινόμενα κατάχρησης και καταστρατήγησης. Το σημαντικό είναι ότι με τις εισαγόμενες ρυθμίσεις αυξάνεται η ευελιξία στην εργασιακή σχέση, δίχως περιορισμό αλλά αντίθετα με τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ενώ ενισχύονται τα ελεγκτικά μέσα και οι μηχανισμοί για την τήρηση των κανόνων και των συμφωνιών ανάμεσα στον εργαζόμενο και στον εργοδότη.

Σε μία χώρα που εμφανίζει μακράν το χαμηλότερο ποσοστό στην εξαρτημένη εργασία στον ιδιωτικό τομέα, σε σχέση με τη συνολική απασχόληση (στην Ευρώπη των 27), χρειάζονται βελτιωτικές παρεμβάσεις στους όρους απασχόλησης, προκειμένου να αυξηθεί το εργατικό δυναμικό και να είναι έτσι πιο ικανοποιημένο και πιο παραγωγικό.

Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ και κοντά του σύμπασα η αντιπολίτευση, εναντιώνονται πεισματικά στον εκσυγχρονισμό του εργασιακού τοπίου και σε ρυθμίσεις με θετικό οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο για τους εργαζόμενους και τη χώρα.

Έστω και έτσι, η Ελλάδα πάει μπροστά!

* Κατά τον Αριστοτέλη: «Το να αιτείς ή να προϋποθέτεις το ζήτημα σημαίνει ότι αποτυγχάνεις να αποδείξεις το αιτούμενο».