Παρεπόμενα πυρκαγιών (Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου)

Τώρα που οι πυρκαγιές έχουν τεθεί υπό έλεγχο καλό είναι να γίνει αποτίμηση όχι μόνο των ζημιών, αλλά και των όσων διαδραματίστηκαν σε προσπάθεια να επικριθούν παράγοντες ή να δοθούν εξηγήσεις. Είναι διαπιστωμένο ότι ακόμη και σε μεγάλες συμφορές δεν αποφεύγονται τα κομματικά παιχνίδια. Έτσι και τώρα επικρίθηκε η κυβέρνηση για ολιγωρία, ενώ δια στόματος πρωθυπουργού η απάντηση ήταν ότι δεν είχαμε αυτή τη φορά ανθρώπινα θύματα, υπονοώντας την τραγωδία στο «Μάτι». Συνηθίζουμε να λέμε ότι το Κράτος έχει συνέχεια, κατά συνέπεια δεν είναι για τα πάντα υπεύθυνη η εκάστοτε κυβέρνηση, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχει μερίδιο ευθύνης στο μέτρο που δεν λαμβάνει μέτρα, ώστε να διορθώσει αδυναμίες του παρελθόντος, που επέφεραν συμφορές.

Οι επικρατούσες κατά την εκδήλωση των καταστροφικών πυρκαγιών συνθήκες ήταν ακραίες λόγω του παρατεταμένου καύσωνα. Το σημαντικό πάντως είναι να διαλευκανθεί, αν προκλήθηκαν από φυσικά αίτια, από ανθρώπινη αμέλεια ή δολιοφθορά (εμπρησμό). Όταν κατατεθούν τα πορίσματα, το ενδιαφέρον του κοινού θα είναι στραμμένο αλλού. Αν αποδοθούν οι πυρκαγιές σε φυσικά αίτια, ασφαλώς θα υποδειχθούν και μέτρα που πρέπει να ληφθούν προς αποτροπή επανάληψης του φαινομένου στην έκταση αυτή. Αλλά μήπως δεν έχουν γίνει εισηγήσεις και στο παρελθόν όχι μόνο μετά από πυρκαγιές, αλλά και από πλημμύρες και μέτρα δεν έχουν ληφθεί; Να η ευθύνη του σπάταλου και ανοργάνωτου Κράτους. Αν είναι ανθρώπινη αμέλεια, πάλι ευθύνη έχει η Πολιτεία, καθώς καλλιεργεί την ανευθυνότητα των πολιτών της με την αίσθηση ότι δεν επιβάλλει τιμωρία στους ενόχους. Οι εκκλήσεις από την τηλεόραση για προσοχή στο άναμμα φωτιάς δεν αρκούν. Αν ευθύνεται η ΔΕΗ πάλι η ευθύνη μετατοπίζεται στην Πολιτεία, καθώς φρόντισε να την αποδυναμώσει στο έπακρο, ώστε να μην είναι δυνατές οι επιθεωρήσεις και συντηρήσεις των δικτύων. Αν είναι δολιοφθορά; Εδώ ορθώνονται σοβαρά ερωτήματα για τους στόχους των δραστών. Η φαντασία διεγείρεται και τότε πολλά σενάρια εμφανίζονται στο διαδίκτυο με αναλύσεις του στόχου των εμπρηστών. Η ανωνυμία συμβάλλει καθοριστικά σ’ αυτό χωρίς να λείπουν και οι επώνυμες καταγγελίες. Έτσι μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές γράφηκε ότι στη μεν Εύβοια η συμφορά προκλήθηκε για να ακολουθήσει εγκατάσταση ανεμογεννητριών, στην δε Αττική για να αλλάξει χρήση μέρος της δασικής έκτασης. Το διαδίκτυο βοηθά στην εξάπλωση της ψευδούς είδησης (φέικ νιους στα ελληνικά), όπως ο άνεμος στην εξάπλωση της φωτιάς. Η αναμετάδοσή της γίνεται χωρίς πολλή σκέψη και υπό την επήρεια της συμφοράς, που μας πονά όλους. Δεν εξετάζουμε από πού προέρχεται η είδηση και πού στοχεύει. Με τον τρόπο αυτό διατρέχουμε τον κίνδυνο να εκτεθούμε, καθώς με επιχειρήματα θα απαντήσουν αρμόδιοι αλλά και αναρμόδιοι στην υπηρεσία των αρμοδίων ότι η «είδηση» εντάσσεται στον χώρο της συνομωσιολογίας! Φαίνεται να αληθεύει ότι δεν χρειάζεται να καεί δάσος για να εγκατασταθούν στην αποψιλωμένη περιοχή ανεμογεννήτριες. Η δυνατότητα εγκατάστασης σε δάση παρέχεται ήδη από το 2012 με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σύμφωνα με την οποία: «υπό την συνδρομή επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος επιτρέπονται, κατ’ εξαίρεση του Συντάγματος, επεμβάσεις που μεταβάλλουν ή αλλοιώνουν τον δασικό χαρακτήρα μιας περιοχής». Το ουσιώδες είναι αν η εγκατάσταση ανεμογεννητριών είναι προς το δημόσιο συμφέρον. Επικρίσεις για την ενεργειακή πολιτική και την εισαγωγή της λατρείας των ΑΠΕ υπάρχουν πολλές και τεκμηριωμένες. Σημαντικό είναι ότι εμφανίζεται ως εισηγήτρια για την απόφαση του ΣτΕ η σημερινή πρόεδρος της χώρας και μάλιστα έναντι ανταλλαγμάτων! Επιτρέπεται να συκοφαντείται ατιμωρητί, αν πρόκειται περί συκοφαντίας, η πρώτη πολίτις της χώρας; Πέραν αυτού έχουν γραφεί και για την οικογενειοκρατία στη Ρυθμιστική αρχή Ενέργειας, η οποία, αρκούντως εχθρική προς τη ΔΕΗ μέχρι τώρα, εξυπηρετεί το σχέδιο να πλημμυρίσει η χώρα από ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις. Τα πρόσωπα αυτά έχουν σχέση και με εργολάβους εγκατάστασης ΑΠΕ. Βέβαια η διαπλοκή είναι λέξη που εισήχθη να αποδώσει την ελληνική πραγματικότητα εδώ και δεκαετίες. Και τίθεται το ερώτημα: Υπάρχει αντιπολίτευση στη χώρα ή όλοι ανήκουν στον ίδιο «θίασο» με διαφορετικούς ρόλους;

Στην κατάσβεση των πυρκαγιών έσπευσαν να βοηθήσουν αρκετές χώρες, τις οποίες πρέπει να ευχαριστήσουμε. Η αλληλοβοήθεια είναι η βάση της ειρηνικής συνύπαρξης. Κάποιοι επέκριναν την Κυβέρνηση για καθυστέρηση στην έκκληση για βοήθεια και άλλοι (κακώς) επειδή ζήτησε βοήθεια και από την Τουρκία. Κομματικά παιχνίδια και εθνικισμοί δεν είναι άγνωστα στη χώρα. «Είδηση» που τάραξε πολλούς είναι η «δήλωση» του επικεφαλής της ρουμανικής αποστολής ότι οι Έλληνες δεν ήθελαν να σβήσει η φωτιά! Την αναμετέδωσαν μη σκεπτόμενοι ότι προσβάλλει τους πυροσβέστες μας που έδωσαν τα πάντα και όχι την Πολιτεία. Βέβαια η «είδηση» διαψεύστηκε, η κακοήθεια όμως παραμένει ατιμώρητη. Στη μάχη της πυρόσβεσης μετείχαν και εθελοντές ακόμη και από την Κύπρο. Πόσοι άραγε; Όταν ξεχάσαμε να φυτεύουμε δένδρα, εθελοντές πυροσβέστες θα γίνουμε;

Η βροχή που έπεσε στο Προκόπι Ευβοίας σχολιάστηκε ποικίλως από θαύμα ως προβλεφθέν μετεωρολογικό φαινόμενο. Μάλιστα υπήρξαν και επικρίσεις του αγίου Ιωάννη του Ρώσου για την επιλεκτική βροχόπτωση σε μικρή επιφάνεια. Το θαύμα δεν είναι μέσο προσέλκυσης στην πίστη, αλλά στήριξης των πιστευόντων και δεν έχει νόημα να διασαλπίζεται προς πάσαν κατεύθνυνσιν.

Οι πολλοί, που δεν υποστήκαμε τις συνέπειες των καταστροφικών πυρκαγιών, έχουμε χρέος έναντι των συμπατριωτών μας που έχουν πληγεί. Η συνδρομή με κάθε τρόπο, όπως μας συνέδραμαν άλλες χώρες με διάθεση προσωπικού και μέσων για την κατάσβεση, είναι χρέος μας. Ας μην ολιγωρήσουμε στις εκκλήσεις φορέων που ανέλαβαν να συγκεντρώσουν βοήθεια, σε χρήμα ή σε είδη. Βέβαια πρόσφατη καταγγελία δημάρχου της Πελοποννήσου για την τύχη της μεγάλης χρηματικής βοήθειας μετά τις καταστροφικές εκεί πυρκαγιές το 2007 μας βάζει σε σκέψεις. Τι επί τέλους πάθαμε οι Νεοέλληνες; Έχουμε διαφθαρεί ως το μεδούλι μας; Τίποτε δεν απόμεινε όρθιο;

Η Πολιτεία καλλιέργησε στους πολίτες τον εφησυχασμό και την αντίληψη ότι πρέπει να τα περιμένει όλα από το Κράτος. Αυτό οδήγησε τους πολλούς όχι μόνο σε απραξία, αλλά και στον κυνισμό με τη βεβαιότητα ότι οι πληττόμενοι συνάνθρωποί μας θα αποζημιωθούν πλήρως. Αλλά είναι δυνατόν να συμβεί αυτό; Είναι δυνατόν να περισσεύουν στο σπάταλο Κράτος, που διέθεσε εκατομμύρια στους έχοντες κατά τη διάρκεια της προσβολής μας από τον κορωνοϊό; Ο πολίτης πρέπει να καταστεί εκ νέου υπεύθυνος σε εποχή κρίσης πρωτίστως ηθικής και πνευματικής. Η δικαίωση της διαπλοκής με τη σκέψη ότι και εμείς μπορεί να ωφεληθούμε είναι η έσχατη κατάπτωση! Πολλοί έσκυψαν το κεφάλι στη διακήρυξη «όλοι μαζί τα φάγαμε»! Η αποφυγή μίμησης των διαπλεκομένων είναι η αρχή. Ας ακολουθήσει η εθελοντική προσφορά μέσω συλλόγων και άλλων φορέων. Ας ενταθεί η δενδροφύτευση, πριν καλυφθούν τα πάντα με εγκαταστάσεις ΑΠΕ. Ας οργανωθούμε στην υποστήριξη, υλική και ηθική, των πασχόντων συμπατριωτών μας. Βέβαια η ηθική είναι έργο πρωτίστως της διοικούσας Εκκλησίας. Όμως η Πολιτεία την αντιλαμβάνεται ως θεσμό κοινωνικής βοήθειας. Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο είχε αποστείλει εκεί ψυχολόγους, ενώ από την Εκκλησία είχε ζητήσει βοήθεια σε υλικά αγαθά. Πλήρης σύγχυση!

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

βρήκαν αλλά έσπευσαν να τον δικάσουν κιόλας.