Δεν συνηθίζω να ανεβάζω τέτοιου είδους δημοσιεύσεις, αλλά προβαίνω σε αυτή τη κίνηση, διότι μετά από 18 χρόνια πρωταθλητισμού νιώθω απίστευτη απογοήτευση και στεναχώρια για τον σύλλογο που εκπροσωπούσα όλα αυτά τα χρόνια.
Η προσφορά μου και του προπονητή μου Χρήστου Γυλτίδη, σε αυτό τον τόπο, κρίθηκε ότι ήταν λίγη από τη νέα διοίκηση του συλλόγου και γι’αυτό με τον τρόπο τους αποφάσισαν να μας διώξουν.
Πλέον δεν ανήκουμε στον Α.Σ Τιτάν Σερβίων και κάποιοι αποφάσισαν να μην έχουμε ελεύθερη πρόσβαση στο γήπεδο. Με τον προπονητή μου είχαμε κλειδί για να μπαίνουμε στην αίθουσα του γυμναστηρίου, μια αίθουσα που την έχουμε εξοπλίσει με προσωπικά έξοδα, κόπο και χρόνο, αλλά η διοίκηση του συλλόγου και η δημοτική αρχή αποφάσισε πως πλέον δεν πρέπει να έχουμε πρόσβαση σε αυτή. Αντ’αυτού μας ανακοινώθηκε πως η αίθουσα θα ανοίγει από τις 17:00 έως τις 21:00 (15:00 – 20:00 τον χειμώνα) και μόνο τις καθημερινές. Ευ!
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως ο πρωταθλητισμός δεν έχει ωράρια, αργίες και πενθήμερα. Είναι μια αέναη προσπάθεια που απαιτεί κόπο και προγραμματισμό, με τις προπονήσεις να πρέπει να γίνονται ανεξαρτήτως ωραρίων, αργιών και σαββατοκύριακων.
Με την στάση της η δημοτική αρχή, ως μοναδική υπεύθυνη για τη διαχείριση του δημοτικού σταδίου (το στάδιο ανήκει στον Δήμο και όχι στον οποιοδήποτε αθλητικό σύλλογο) προσπαθεί να μου περιορίσει την δυνατότητα να προπονηθώ με τις ιδανικότερες συνθήκες, όποιες και να είναι αυτές, σε ένα γήπεδο με τα όποια προβλήματα που έχουν προκύψει με το ταρτάν τα τελευταία 3 χρόνια. Ένα ταρτάν που από την κατασκευή του εξέφρασα τις ανησυχίες μου σχετικά με την ποιότητα του, λόγω της 18χρονης εμπειρίας μου μέσα στα γήπεδα, αλλά εισέπραξα μόνο χλευασμό από τους αρμοδίους.
Με θλίβει το γεγονός πως οι αρχές του τόπου μου, έναν τόπο που τίμησα σε όλη την Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, διαφημίζοντας τον μέσω του Α.Σ Τιτάν Σερβίων, αποφάσισαν να μου συμπεριφερθούν με τέτοιο τρόπο.
Όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν, αποφάσιζα να παραμένω σε αυτόν τον σύλλογο, για να ακούγονται τα Σέρβια σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, παρότι είχα κάθε χρόνο προτάσεις από άλλους συλλόγους.
“Κάθε εμπόδιο σε καλό”, λέει μια παροιμία και το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ εγώ είναι πως τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Η στάση ορισμένων μου δίνει δύναμη να προσπαθήσω ακόμη περισσότερο.
Υ.Γ: Επειδή δέχομαι πάρα πολλά τηλέφωνα που με ρωτάτε για το τι θα γίνει με τις προπονήσεις των παιδιών, έχω να πω ότι αυτές θα ξεκινήσουν εν ευθέτω χρόνω και θα ενημερωθείτε για το πότε.
Τα θερμά μου συγχαρητήρια στον Δήμαρχο και τον Δήμο . ΔΕν είμαι δημότης Σερβίων αλλά τέτοιες καταστάσεις δεν μπορεί παρά να σε κάνουν να λυπάσαι για τους τοπικούς άρχοντες αυτού του νομού.
Ποιοι είναι αυτοί που διαφεντεύουν τις τύχες του αθλητισμού;
Ποιοι είναι αυτοί που έχουν άποψη για τον αθλητισμό;
Ποιοι είναι αυτοί που το τεράστιο έργο του Χρήστου Γυλτίδη και τις επιτυχίες της Στέλλας Τζικανούλα τις διαγράφουν;
Ποιοι είναι αυτοί που δεν θέλουν να ακούγονται τα Σέρβια Πανελληνίως και Διεθνώς;
Ποιοι θέλουν τον μαρασμό του Αθλητισμού της περιοχής;
Μετά μην διαμαρτύρεστε για την πορεία του αθλητισμού και της Νεολαίας…
ΓΙΝΕΤΑΙ? ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΔΕΝΙΣΕΙΣ ΤΖΙΚΑΝΟΥΛΑ ΚΑΙ ΓΥΛΤΙΔΗ. ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ Η ΠΑΡΕΑ…..
Θα να γνωρίζω τους λόγους, δεν έχω δει τον Δήμαρχο να είναι εναντίον του αθλητισμού, απεναντίας κάνει τα πάντα για τον αθλητισμό και γενικά για την νεολαία.
Ναι θα ήθελα να ξέρω, οι καιροί είναι πονηροί.
Θα εκφραστώ όταν μάθω τι ακριβώς συνέβη.
Φυσικά είναι υπέρ της νεολαίας ΕΑΝ τον ψηφίζει
Και δεν είναι παράπονο. ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ είναι
Μετά την ένωση δημοσιογράφων , την ΑΔΕΔΥ, την πόεοτα, κάποιους κατοίκους και κάποιους κατοίκους άλλου δημου
κα Τζικανούλα δεν αναφέρετε τίποτε για την ταμπακιέρα, δεν μπορεί μετά από τόσα χρόνια, να ξύπνησαν ένα πρωί και να είπαν “τέρμα εμείς θα κόψουμε την επιτυχή πορεία της”
Δεν είναι όλες οι αξίες στη ζωή σχετιζόμενες με την ταμπακιέρα, που μάλλον εσύ την έχεις ως κορόνα στο κεφάλι σου.
Και σιγά μην ανακοπεί η πορεία της κάθε αθλήτριας και του κάθε αθλητή από τα τερτίπια παραγόντων και αυτοδιοικητικών. Η Τζικανούλα και η κάθε Τζικανούλα θα συνεχίσει τη προσπάθειά της μόνη της. Αυτός είναι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στην Ελλάδα.
Ανεξάρτητα τι θα καταθέσει το κάθε μέρος το μόνο βέβαιο είναι ότι οι αθλούμενοι και οι προπονητές των εισπράττουν πάντα αντί επαίνων θλίψη και εξοσττακισμο
Ερε δημαρχε. Κι ομως γινεται. Εσυ βεβαια ολα μπορεις και τα κάνεις.Τα καταφερες κι εδω. Τελικα ναι ΓΙΝΕΤΑΙ
Τελικά, θα μας τρελάνουν όλοι αυτοί που νομίζουν ότι επειδή τους ψηφίζουμε, μπορούν να κάνουν ότι θέλουν…
Το παρεάκι της πλατείας το οποίο με τη δική μας ψήφο βρίσκεται εκεί καλά θα κάνει να σκύψει λίγο το κεφάλι, να δέχεται την κριτική και όταν κάνει λάθος να το αναγνωρίζει. Δεν γίνεται σε κάθε αναφορά-σχόλιο πολίτη αυτοί να απαντούν με εμπαιγμό ειρωνεία και ύφος χιλίων καρδιναλίων. Προσέξτε γιατί ο καιρός έχει γυρίσματα. Εργοδότης σας είναι οι δημότες και σε αυτούς θα δίνεται λόγο. Γίνεται δήμαρχε να ριμαξει το γήπεδο..Γίνεται..