Κυνηγετικός Σύλλογος Κοζάνης: “Διακύμανση του αριθμού των κυνηγών του Συλλόγου μας τα τελευταία 18 χρόνια. Ένα πρώτο στοιχείο είναι η απότομη πτώση του αριθμού των αδειών που συμπίπτει χρονικά με την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2009”

Κλείνοντας ημερολογιακά το 2021, παραθέτουμε κάποια στατιστικά στοιχεία του Κυνηγετικού Συλλόγου Κοζάνης που η προσεκτική ανάγνωσή τους δίνει ίσως το έναυσμα για τη διεξαγωγή ενός γόνιμου εσωτερικού διαλόγου στους κόλπους του κυνηγετικού κόσμου, με σκοπό τη μετάβαση της κυνηγετικής δραστηριότητας στην επόμενη ημέρα.

Παρατηρήσεις

Τα τέσσερα γραφήματα αν και φαντάζουν ανεξάρτητα μεταξύ τους είναι εξαιρετικά αλληλοσυναρτώμενα.

Παρατηρούμε στο πρώτο γράφημα τη διακύμανση του αριθμού των κυνηγών του Συλλόγου μας τα τελευταία 18 χρόνια. Ένα πρώτο στοιχείο είναι η απότομη πτώση του αριθμού των αδειών που συμπίπτει χρονικά με την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2009. Τη δεκαετία 2009 -2019 καταγράφηκε μείωση κατά 295 άδειες.

Τα τελευταία 3 χρόνια υπάρχει μία συγκράτηση στον ρυθμό μείωσης που κατά πάσα πιθανότητα είναι κάτι το παροδικό εάν το συσχετίσουμε με το δεύτερο γράφημα όπου η κατανομή των κυνηγών ανά ηλικιακή ομάδα προδίδει ότι ο ρυθμός αποχώρησης ηλικιωμένων κυνηγών προβλέπεται να είναι μεγαλύτερος από τον ρυθμό προσέλευσης νέων. Άρα η πορεία θα παραμείνει συγκρατημένα αλλά σταθερά φθίνουσα.

Στο τρίτο γράφημα όπου καταγράφεται η προτίμηση των κυνηγών ανά θηραματικό είδος παρατηρείται η μείωση των κυνηγών που κυνηγούν πτερωτά θηράματα και μάλιστα με σκύλους δείκτες (φέρμας). Το επισημαίνουμε διότι, το κυνήγι των πτερωτών θηραμάτων κυρίως ορτύκι, τρυγόνι και τσίχλα, αποτελούσε ως συνήθως, το εισαγωγικό κυνήγι των νέων κυνηγών, που λόγω της βατότητας των βιοτόπων και της αφθονίας των θηραμάτων μυούσε τα παιδιά με μαγικό τρόπο στον κόσμο της κυνηγεσίας και της κυνοφιλίας.

Ο μεγάλος αριθμός αγριόχοιρων φαίνεται ότι διατηρεί ζωντανό το ενδιαφέρον μεγάλου αριθμού κυνηγών κι εάν δεν επηρεαστεί αρνητικά από την αφρικανική πανώλη ή από τη φημολογούμενη ασθένεια της ψευδολύσσας θα συνεχίσει δυναμικά την πορεία του.

Ο λαγός παραμένει παραδοσιακά στην περιοχή μας το αγαπημένο θήραμα για τους περισσότερους κυνηγούς. Βέβαια, ως ενδημικό θήραμα απαιτεί την προσοχή και των σεβασμό όλων μας.

Στο τέταρτο γράφημα αναλύεται η κατανομή των κυνηγών στις 58 πόλεις, κωμοπόλεις και κοινότητες του χώρου ευθύνης του Συλλόγου Κοζάνης. Η ερήμωση της υπαίθρου, η αστυφιλία, ο σύγχρονος αστικός τρόπος ζωής και η στρεβλή ψευδοκουλτούρα της φιλοζωίας που καλλιεργείται στα παιδιά και στους νέους μέσω του life style, λειτουργεί εξαιρετικά αποτρεπτικά. Χωριά που κάποτε αριθμούσαν 30 έως και 40 κυνηγούς αριθμούν σήμερα μόλις 5, με τους νέους να απομακρύνονται συνεχώς από κάθε υπαίθρια δραστηριότητα και όχι μόνο το κυνήγι.

Στο προτελευταίο γραφήματα αποτυπώνεται η τάση των μελών μας να μην απομακρύνονται πολύ από τον τόπο κατοικία τους για την άσκηση της θήρας και στο τελευταίο γράφημα αποδείχθηκε σωστή η απόφαση που πάρθηκε, κατόπιν αιτήματος των μελών μας, για εγκατάσταση τερματικού POS για τη διεξαγωγή ηλεκτρονικών συναλλαγών αλλά και τη δυνατότητα έκδοσης της άδειας θήρας με δόσεις.

Τα συμπεράσματα δικά σας.
Πολλά τα συμπεράσματα και πολλές οι αναγνώσεις που επιδέχονται τα αριθμητικά δεδομένα. Όλες οι απόψεις είναι εξίσου αποδεκτές και βαρύνουσες. Θα χαρούμε ιδιαίτερα να τις ακούσουμε και να τις συμπεριλάβουμε στις προτάσεις μας που εκ των πραγμάτων θα κληθούμε αργά ή γρήγορα να καταθέσουμε στο δημόσιο διάλογο.

Υπενθύμιση
Και επειδή μιλήσαμε για αριθμούς και στατιστικά στοιχεία, να υπενθυμίσουμε για άλλη μία φορά την επιτακτική ανάγκη συμπλήρωσης του ερωτηματολογίου ΆΡΤΕΜΙΣ από όλους μας. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η εκπόνηση και η κατάθεση μελετών από τις κυνηγετικές οργανώσεις, αποτελεί τη σημαντικότερη προϋπόθεση για την έκδοση της Ετήσιας Ρυθμιστικής. Μην το ξεχνάτε!

Με εκτίμηση,
Κυνηγετικός Σύλλογος Κοζάνης