Η Καππαδοκία πατρίδα του πατέρα μου (Συνασίτης) είναι ηφαιστειογενής με ξηρό κλίμα, ηπειρωτικό, ψηλά βουνά (Αργαίος, Ταύρος, Αντι Ταύρος) και μεγάλα ποτάμια(Άλυς). Συνορεύει από Βορρά με τον Πόντο, δυτικά με Γαλατία και Φρυγία, νότια με Ισαυρία, Λυκαονία, Κιλικία και Καταονία και ανατολικά με Κομμαγηνή, Κουρδιστάν και Αρμενία.
Το όνομα της σημαίνει χώρα των καλών αλόγων. Οι πρώτοι κάτοικοι της ήταν οι Χετταίοι, λαός συγγενικός με τους Έλληνες όπως και όλοι οι αρχαίοι λαοί της Μικράς Ασίας. Όταν το 1150 π.χ. οι λαοί της θάλασσας κατέστρεψαν την αυτοκρατορία των Χετταίων η Καππαδοκία χωρίστηκε σε πολλά κράτη, με πόλεις τα Τύανα, τα Καστάβαλα, τα Γάρσαυρα και το Μάζακα. Οι αρχαίοι Καππαδόκες λάτρευαν την Θεά Μά, που αντιπροσώπευε την γονιμότητα αλλά και την καταστροφή του πολέμου, την συνόδευε ο νεαρός βοσκός Άττις ή Μήν σύμβολο της Άνοιξης που συνοδεύονταν από δυο λιοντάρια. Οι δύο μεγάλες θρησκευτικές γιορτές ήταν στις αρχές της άνοιξης και του Φθινοπώρου με φωτιές.
Οι πρώτοι κατακτητές της Καππαδοκίας ήταν Ασσύριοι στο τέλος του 8ου αιώνα π.χ..
Γύρω στο 650 π.χ. κατέρρευσε η Ασσυριακή Αυτοκρατορία κάτω από τα χτυπήματα Βαβυλωνίων και Μήδων, οι Καππαδόκες πάλι ανεξάρτητοι του για έναν αιώνα τότε άρχισε η Περσική κατοχή και επιρροή. Η Καππαδοκία έγινε Περσική σατραπεία.
Το 334 π.χ. τα Ελληνικά στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατέλαβαν την Νότιο Καππαδοκία. Το 322 π.χ. οι επίγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ευμένης και Περδίκκας ολοκλήρωσαν την Ελληνική κατάληψη της Καππαδοκίας και άρχισε ο εξελληνισμός της με την εγκατάσταση εκεί πολλών Ελλήνων και Ελληνίδων. Η περιοχή μετά πέρασε στον επίγονο Αντίγονο και μετά στους Σελευκίδες.
Το 260 πχ. με την έγκριση των Σελευκιδών οι απόγονοι των σατραπών, οι Αριαράθες έγιναν κύριοι της Καππαδοκίας. Οι Αριαράθες έκαναν επιγαμίες με τους Σελευκίδες και συνέχισαν την πολιτική των επιγόνων. Έλληνες και Ελληνίδες νέοι ήρθαν και συνεχίσθηκε ο εξελληνισμός της χώρας που ολοκληρώθηκε τον 4ο μ.χ. αιώνα.
Μετά την ήττα του Μιθριδάτη Ε’ του Ευπάτορα οι νικητές Ρωμαίοι έκαναν την Καππαδοκία υποτελές κράτος με μεγαλύτερη μεν έκταση αλλά φιλορωμαίους Έλληνες ηγεμόνες.
Μετά έναν αιώνα στα πρώτα αυτοκρατορικά χρόνια η χώρα έγινε Ρωμαϊκή Επαρχία(Καππαδοκία Προβίνσι)
Ο Χριστιανισμός βρήκε γόνιμο έδαφος στην Καππαδοκία βγάζοντας πλήθος αγίων και μαρτύρων (Άγιος Γεώργιος, Άγιος Βασίλειος, Άγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, αργότερα Άγιος Αρσένιος, Άγιος Παΐσιος). Αλλά η χώρα έβγαλε και μεγάλους γαιοκτήμονες που έγιναν Στρατηγοί και μετά Αυτοκράτορες. Γνωστές δυναστείες Ηρακλείου, Φωκάδων, Μαλεινών, Σκληρών, Διγενή, Μαυρικίου, Τσιμισκή. Οι Άραβες 650 μ.χ., 865 μ.χ. έκαναν επιδρομές και οι Καππαδόκες κρύβονταν κάτω από τη γη στα κελέρια. Το 865 μ.χ. τα Ελληνορωμαϊκά (Βυζαντινά) στρατεύματα με επικεφαλής τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’ συνέτριψαν τους Άραβες στον Πόσοντα και απάλλαξαν την Καππαδοκία από τους επιδρομείς. Τότε δημιουργήθηκαν τα θέματα που διοικούσαν κατά περιόδους (Δούκες, Στρατηγοί, Κατεπάνο) που συγκέντρωναν εξουσίες πολιτικές και στρατιωτικές μαζί.
Το 1071 μ.χ. τα Ελληνορωμαϊκά στρατεύματα με επικεφαλής τον αυτοκράτορα Ρωμανό Δ΄ Διογένη, νικήθηκαν με προδοσία από τους Σελτζούκους Τούρκους στην λίμνη Βαν στο Μαντζικέρτ. Τότε Τούρκοι και Τουρκομάνοι δυστυχώς κατέλαβαν οριστικά την Καππαδοκία και άρχισε ο εξισλαμισμός (βίαιος και εθελοντικός).
Οι εναπομείναντες Χριστιανοί στην Τουρκοκρατία χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες.
α). Οι Ελληνόφωνοι στην Σινασό, περιοχή Φαράσων, περιοχή Νεάπολης που μιλούσαν ένα αρχαΐζον Ελληνικό ιδίωμα και
β) οι Καραμανλήδες που μιλούσαν ένα μεικτό ιδίωμα αρχαίων Καππαδοκικών και Τουρκικών. Όλοι παντός έγραφαν στο Ελληνικό Αλφάβητο.
Οι Μουσουλμάνοι την ίδια εποχή ήταν κρυπτοχριστιανοί και Οθωμανοί και τουρκόφωνοι άλλων εθνικών συνειδήσεων ( αφσάροι, γιουρούκοι).
Οι χριστιανοί ασχολούνταν με το εμπόριο και είχαν υποκαταστήματα στην Κωνσταντινούπολη και πόλεις του Πόντου. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1923 οι χριστιανοί Καππαδόκες ήρθαν στην Ελλάδα. Οι Σινασίτες στην Νέα Σινασό στην Εύβοια, στο Χαϊδάρι και μόνο η οικογένεια μου στην Καστοριά.
Οι Καππαδόκες πολύ καθυστερημένα οργανώθηκαν σε συλλόγους. Σήμερα υπάρχει το Ακόντισμα στην Νέα Καρβάλη στον Νομό Καβάλας. Είναι παραδοσιακός Καππαδόκικος οικισμός. Ψυχή και δημιουργός του ο Καπλάνης Ιωσηφίδης και Ιστορικός μας ο Συμεών Κοιμίσογλου.
Οι προσφυγικοί σύλλογοι πρέπει να αναδεικνύουν την ιστορία και την παράδοση της περιοχής τους.
Κύριλλος Αμύντας Παπακυρίλλου
