Με βαθιά οδύνη, συναισθανόμενοι το βάρος της μεγάλης απώλειας, στεκόμαστε με σεβασμό ενώπιον της αντιπροέδρου του Καλού Σαμαρείτη, της Κυριακής Κιοσκερίδου, της κ. Κίτσας, όπως την αποκαλούσαμε οι περισσότεροι. Τι να πρωτοπεί κανείς για την τεράστια και πολύπλευρη προσφορά της, χάρη στην οποία η φήμη της είχε ξεπεράσει τα στενά όρια της πόλης μας αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. Σπάνιος άνθρωπος! Είναι τόσο πλούσιο το έργο της που θα μπορούσε να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο. Άνθρωπος της θυσίας για τον πλησίον, δοτική, βαθιά θρησκευόμενη, ταπεινή, πάντα μέσα στους ευλογημένους κόλπους της εκκλησίας μας, υπηρετούσε το Θεό από κάθε πόστο, πρόσφερε στον συνάνθρωπο με ειλικρινή ανιδιοτέλεια, ακούραστη, αδάμαστη, μέχρι την τελευταία στιγμή.
Θα περιοριστούμε να αναφέρουμε επιγραμματικά μόνο ένα μέρος της φιλάνθρωπης δράσης της, αυτό που αφορά το έργο της στον Καλό Σαμαρείτη. Γεννήθηκε το 1926. Έφηβη κοπελίτσα ακόμα, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συλλόγου το 1942. Από την πρώτη στιγμή ανέλαβε ενεργό ρόλο ως κατηχήτρια, «οργώνοντας» την πόλη και τα γύρω χωριά, αναπαύοντας τον πλησίον με τον λόγο του Κυρίου. Μοίραζε μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του συλλόγου δωρεάν την Αγία Γραφή, δίδασκε επί 80 χρόνια στους κύκλους μελέτης το θέλημα του Θεού, πολλές φορές μάλιστα στην ποντιακή διάλεκτο. Λειτούργησε επί σειρά πολλών ετών τμήματα εκμάθησης κοπτικής-ραπτικής βοηθώντας πολλές κοπέλες να μάθουν την τέχνη και να βιοποριστούν. Υπήρξε επικεφαλής των συσσιτίων από την έναρξη της λειτουργίας τους μέχρι και σήμερα, μαγειρεύοντας για τους απόρους επί 22 συναπτά έτη. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά στο Διοικητικό Συμβούλιο το 1971 και έκτοτε υπήρξε μέλος του ΔΣ για περισσότερα από 40 χρόνια, τα 20 και πλέον από τα οποία κατέχοντας τη θέση του Αντιπροέδρου.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι στην Κυριακή, στην κ. Κίτσα, είναι ενσαρκωμένη ολόκληρη η ιστορία του Καλού Σαμαρείτη. Ταύτισε τη ζωή της με τον σύλλογο τον οποίο υπηρέτησε πιστά και αδιάλειπτα και τα 80 χρόνια της λειτουργίας του, όντας το παλαιότερο και το πιο δραστήριο μέλος του. Από σήμερα βρίσκεται μαζί με τα υπόλοιπα ιδρυτικά και ιστορικά στελέχη στον ουρανό, από όπου θα βλέπει να συνεχίζεται το έργο που άρχισε το 1942 και στήριξε με πάθος και συνέπεια ολόκληρη τη ζωή της. Με την Κυριακή Κιοσκερίδου κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο του συλλόγου, καθώς έφυγε για την άνω Ιερουσαλήμ και το τελευταίο ιδρυτικό μέλος. Αγαπημένη μας Κυριακή, αντιπρόεδρε, τώρα που είσαι στην αγκαλιά του Χριστού που τόσο αγάπησες, έχοντας τη βεβαιότητα ότι έχεις παρρησία ενώπιόν του, πρέσβευε υπέρ ημών.
Καλό Παράδεισο! Καλή Ανάσταση!
Κλίνοντας ευλαβικά το γόνυ,
Το ΔΣ του Καλού Σαμαρείτη.
Σε αγαπάμε κυρά Κίτσα, σε ευχαριστούμε για όλα.
Καλό παράδεισο να έχεις κ.Κιτσα γιατί σίγουρα μόνο εκεί ανήκεις.
Το κενό που αφήνεις δυσαναπλήρωτο για όλη την μικρή κοινωνία μας.