Ποτέ μου δεν περίμενα ότι στις 2 Ιουνίου του 2022 θα έλεγα «αχ, αυτές τις μέρες που έδινα πανελλήνιες, πόσο θα ήθελα να τις ξαναζήσω!»
Μια μέρα, τον Δεκέμβριο του 2019 που έγραφα διαγώνισμα στην ιστορία, έπεσε ως θέμα το μόνο κεφάλαιο που δεν είχα διαβάσει. Ζήτησα αμέσως απ’ την καθηγήτρια να μου δώσει το θέμα της Β’ ομάδας κάτι το οποίο δεν δέχτηκε λέγοντας «Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για τις πανελλήνιες, δεν θα δώσεις ούτε προφορικά σήμερα;» εγώ εκνευρισμένος απάντησα όχι και της παρέδωσα το διαγώνισμα. Ένας συμμαθητής μου χειροκρότησε αφού βγήκα απ’ το τμήμα και γύρισα και τον λοξοκοίταξα. Σκέφτηκα πόσο άδικο είναι εγώ ένα άτομο με διάσπαση προσοχής και μαθησιακές ιδιαιτερότητες (είχα και παράλληλη στήριξη) να αντιμετωπίζομαι έτσι!
Στις αρχές της σχολικής χρονιάς, 2020-21 όταν ήμουν Τρίτη λυκείου, ήμουν σίγουρος πως λόγω του ASD με υπάρχον OCD θα συμπεριληφθώ στο 5% και θα γλιτώσω τις εξετάσεις. Ε, για αυτό και μέχρι τον Νοέμβριο – Δεκέμβριο δεν άνοιξα βιβλίο. Περιφρονούσα τις Πανελλήνιες και σκόπευα την νομική, όμως με κατέκλυζε ένα αίσθημα αδράνειας και εγκατάλειψης απ’ τα άτομα γύρω μου, αυτό που λέει η μάνα μου ότι μας συμβαίνει όταν «δεν μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας». Ε, να μην τα πολυλογώ στα μέσα Δεκέμβρη διαψεύστηκα πλήρως και η εισαγωγή μου σε ΑΕΙ δίχως εξετάσεις μετατράπηκε σε όνειρο.
Είχα απορρίψει εντελώς την ιδέα του να διαβάσω και να δώσω πανελλήνιες, κάτι το οποίο θεωρούσα εξοντωτικό και έτσι περίμενα να δω αν η τύχη θα μου χαμογελάσει για να επικρατήσει το «δίκιο». Η μάνα μου, χωρίς να με ρωτήσει, έκανε τον Νοέμβριου του 32 την αίτηση υποψηφίου ώστε να πάω να δώσω (Η Συγκεκριμένη γυναίκα φαίνεται πως γουστάρει τις εξετάσεις για αυτό και έγραψε 19.128 το 2019). Αφού το έμαθα τον Γενάρη του 2021 που ήμουν αφοσιωμένος στο πρώτο βιβλίο που έγραφα, κάθισα και σκέφτηκα η εξέταση μου θα έχει προοπτική. Τελικά, είπα να εξεταστώ μπας και πιάσω 9.000 μόρια και μπω στις Πολιτικές Επιστήμες του Ρεθύμνου κάνοντας αργότερα μεταγραφή.
Ενώ σε όλη μου την ζωή, δεν διάβαζα σοβαρά και μεθοδικά και απλά διάβαζα ό,τι μου έκανε εντύπωση (φανταστείτε διάβασα πρώτη φορά βιβλίο το 2019) αποφάσισα να εκμεταλλευτώ την παράλληλη στήριξη και τις κυρίες του φροντιστηρίου που είχα, να σταματήσω να τις λέω απλά τα ενδόψυχα μου και «στρώθηκα στην δουλειά». Σκέφτηκα ότι αν δεν κάνω όσα πρέπει θα μείνω Κοζάνη για πάντα και δεν θα εξελιχθώ όσον αφορά την γνώση και για αυτό άρχισα να ακολουθώ κατά λέξη ότι μου έλεγαν. Σκεφτόμουν «Πως θα γίνεις Πρωθυπουργός Γιώργο αν δεν διαβάσεις;» και έτσι ξεκίνησα (Ξέρω ότι είναι ακραίο αλλά ήταν και αυτό ένα κίνητρο).
Αρχές Φλεβάρη ναι, άρχισα με τρίωρα, μετά τον Μάρτη πήγα στα πεντάωρα και τον Απρίλη στα οκτάωρα. Εκεί που στην Αρχή μου φαινόταν «φρίκη» όσο αύξανα τις ώρες και δενόμουν πιο πολύ με το περιεχόμενο, τόσο το αγαπούσα, τόσο ήθελα παραπάνω και τα πρωινά ξυπνούσα, άκουγα chopin και διάβαζα για τον Τρικούπη και τον Δηλιγιάννη. Τους έβλεπα μέχρι και στον ύπνο μου μετά τα οκτάωρα διαβάσματα. Οι φίλοι μου ερχόντουσαν σπίτι, τους έλεγα αποστηθίζοντας το μάθημα και χαιρόντουσαν πραγματικά όταν το έλεγα σωστά, ήμουν πολύ τυχερός γιατί με στήριζε και η οικογένεια μου!
Το εντυπωσιακό είναι πως στην Κοινωνιολογία την οποία στην αρχή σνόμπαρα και αντέγραφα στα διαδικτυακά, δεν είχα κανέναν φροντιστή και μόνο απ’ τις παρατηρήσεις και την ηθική επιδοκιμασία μου όταν έκανα σοβαρή πρόοδο στο μάθημα απ’ την καθηγήτρια του τμήματος βοηθήθηκα πολύ, έβαλα πείσμα και έγραψα 98. Δεν μου έκοψε τα φτερά ποτέ, όταν δεν διάβαζα μου υπενθύμιζε με αυστηρότητα τις δυνατότητες μου και όταν της έλεγα το μάθημα χαιρόταν σαν να ήμουν παιδί της.
Έβγαινα έξω για καφέ και ήμουν κουρασμένος αλλά με την γλυκιά κούραση του «Τι ωραία που τα καταφέρνω, έκανα κάτι τόσο μεγάλο που ποτέ μου δεν θα περίμενα». Δεν είχα χρόνο και πολυτέλεια για να χαλάσω την διάθεση μου από μια φράση που δεν μου άρεσε, από κάποιον που με λοξοκοίταξε, από ένα κακό συμβάν γιατί αγαπούσα αυτό που έκανα, το είχα βάλει στόχο! Σταμάτησα να ζητάω την επιβεβαίωση απ’ όλους, ήπια τους τελευταίους μου καφέδες με τον παππού μου, του έλεγα για την μικρά Ασία και την Βιομηχανία και απολάμβανα τον κήπο του περπατώντας και διαβάζοντας για ώρες!
Το πρωί λοιπόν που έγραφα πήγα με το κεφάλι ψηλά και τα καλύτερα μου ρούχα, ήταν για μένα μια γιορτή, σαν να ένιωθα ότι θα γράψω 13.000 μόρια και θα περάσω στο τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ. Είχα διώξει το άγχος και ήμουν σίγουρος πως η δουλειά μου δεν θα πάει χαμένη, η πρώτη μου σοβαρή δουλειά! Η Ατμόσφαιρα ήταν ευχάριστη, γελούσαμε, χαμογελούσαμε με τα παιδιά, έπινα συνέχεια νερό και οι επιτηρητές μας εμψυχώνανε. Ανυπομονούσα για τις επόμενες μέρες, μπορεί να είχα άγχος σε κάποια μαθήματα όμως μετά από κάποια άλλα έφευγα ακόμα πιο χαμογελαστός. Περιττό να πω ότι εκείνες τα πρωινά των ημερών της Εξέτασης άκουγα το Ride of the Valkyries του Wagner.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τόσο τις μέρες που έδινα όσο και τις μέρες που διάβαζα, θα τις θυμάμαι με χαρά και συγκίνηση. Τον Ιούλιο του 2021 είδα στον Υπολογιστή μορίων πως έγραψα 13.100, τα μόρια που ήθελα ακριβώς και τις 27 Αυγούστου ήμουν φοιτητής στο τμήμα που ήθελα. Μπορεί ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση στην οποία έστελνα επιστολές στις αρχές του 2021 να μην με έβαλαν στο 5% όπως και όλη την κατηγορία των αυτιστικών αλλά ναι, μετά σταμάτησα να λέω «Ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση φταίνε για όλα όσα μου συμβαίνουν» γιατί στηρίχτηκα στα πόδια μου και γνώρισα έναν νέο κόσμο που με τον αγώνα κερδίζεις και οι στιγμές έχουν πιο πολύ νόημα.
Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά που δίνουν αύριο και μην ξεχνάτε! Δεν χάθηκε ο κόσμος, μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε αρκεί να το πιστέψετε.
Γιώργος Τριανταφύλλου – Φοιτητής Θεάτρου ΑΠΘ – Αρθρογράφος
Αγαπητέ Γιώργο, το να χρησιμοποιήσεις το σύνδρομο σου με την ελπίδα να μπεις στο 5% δεν σε τιμά, ισα ίσα υποτιμάς τα παιδιά με σοβαρά προβλήματα που ανήκουν στο 5% εκ γενετής . Η κατηγορία δεν δημιουργήθηκε για να σε διευκολύνει να ανοίξεις τις πόρτες των πανεπιστημίων επειδή όπως αναφέρεις ειχες «απορρίψει εντελώς την ιδέα του να διαβάςεις και να δώςεις πανελλήνιες».
Μπράβο σου που έβαλες στόχο εν τέλει και πέρασες στο πανεπιστήμιο- με προφορική εξέταση, αλλά θα ήταν καλό, εφόσον δηλώνεις κ αρθρογράφος, όταν τοποθετείσαι δημόσια να σκέφτεσαι πριν γράψεις γιατί αγγίζεις ευαίσθητα θέματα.
Αγαπητή μητέρα, το να “χρησιμοποιείς” είναι υποτιμητικό ως προς το ήθος μου. Μπορείτε να διαβσετε 3-4 προηγούμενα μου κείμενα για να το γνωρίσετε. Θα σας πρότεινα να ερευνήσετε εις βάθους τι σημαίνει ASD και OCD και μετά να σχολιάσετε ξανά. Η αλήθεια είναι πως φρόντισα να εστιάσω μόνο στα θετικά στο κείμενο αυτό, ελάτε μια μέρα να μιλήσουμε για τα αρνητικά του συνδρόμου και των ημερών εκείνων και να μου πείτε μετά ξανά ότι υποτιμώ κόσμο. Καλή συνέχεια
έτσι σκέφτονται τα παιδιά αλλά επίσης έγραψε για την προσπάθεια που έκανε και για το κίνητρο που βρήκε (πόσο πολύτιμο για κάθε παιδι)
να τα λέμε όλα.. σήμερα το κείμενο τα έσπαγε. Απο τον εφησυχασμό στην ένταση με κίνητρο και προσπάθεια χωρις να μας φταίνε αλλοι
Δεν ήθελα να εστιάσω σε αυτό. Εστιάζω σε κάτι τελείως διαφορετικό. Το ASD είναι εκ γενετής σοβαρή πάθηση και σε άλλα μου άρθρα περιγράφω τον αγώνα που έκανα για να φτάσω στο σημείο αυτό που είμαι τώρα. Θα σας παρότρυνα να διαβάσετε παλαιότερα μου κείμενα γιατί είναι εύκολο να λέτε χωρίς να γνωρίζετε. Καλή συνέχεια.
Έλεος. Γράφει ο καθένας άρθρο να πει τον πόνο του. Κι άλλοι δώσανε πανελλήνιες και με πολύ σοβαρά προβλήματα και περάσανε..
Έχετε κάποιο πρόβλημα; Εδώ και 4 χρόνια λέω τον πόνο μου και θα συνεχίσω για αλλά 14.
Πάντως οι εξετάσεις αυτό που πραγματικά κάνουν είναι να σε δοκιμάζουν ως άνθρωπο, ως χαρακτήρα και σε βάζουν στη διαδικασία αυτοαξιολογησης. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις πόσο γράφεις. Να ξέρεις ότι περιμένεις 5 κι όχι 15! Αυτό αξίζει πάνω απ όλα. Το να ξέρεις πού βρίσκεσαι. Γιατί η αποτυχία είναι κάτι που συμβαίνει στον καθένα. Το να μη ξέρουμε όμως τί γράψαμε και πόσο αξίζει είναι τραγικό. Θέλει δουλειά και αυτό το τεσταρισμα κάθε φορά σε κάθε εξέταση είναι η ουσία και η προσωπική εξέλιξη. Σ αυτό διαφέρει ο σπουδαγμενος από τον ασπουδαστο.
Γιώργο με πολύ αγάπη σου λέω το εξής:
Ζήσε, αγάπα, γέλα, κλάψε, διασκέδασε, ταξίδεψε, ρούφα τη ζωή όσο δεν πάει γιατί είναι μικρή & άσε τα άρθρα στο Κοζαν
Εγώ αυτά θέλω να γράφω. Πως θα γίνει δηλαδή;
Εγώ αυτό θέλω να κάνω!
Αγόρι μου χρυσό έχεις έπαρση απο οτι φαίνεται, η οποία είναι ο χειρότερος σύμβουλος ειδικά στη νιότη.
Όταν εκτιθέμεθα δημόσια θα ακούσουμε και θετικά & αρνητικά σχόλια.
Ευγενικά προσπάθησα να σου πω ότι τα άρθρα σου δεν έχουν νόημα και ο τρόπος που γράφεις κουράζει.
Δεν το έχεις που λέτε και στη γενιά σου.
Άρθρα δίχως νόημα κάθε φορά.
Μόνος σου αποδείξεις ότι δεν ανήκεις στην κατηγορία του 5%.
Διάβασες 4 μήνες και έγραψες 13100.
Αν διάβαζες 6 μήνες θα έγραφες 14000.
Αν διάβαζες όλη τη χρονιά θα έγραφες 15000.
Προφανώς ο άλλος δρόμος ήταν ο εύκολος. Αλλά σε βάρος αυτών που προσπαθούσαν για χρόνια στηριζόμενοι στον κόπο τους.
Μάλλον δεν ξέρετε τι θα πει διαβασμα. Διάβασμα επί 18ωρο κι όχι για μια φορά….
Ξέρετε τι θα πει 18ωρο στο 24ωρο; θα πει 5 ώρες ύπνο και 1 ώρα όλα κι όλα τα ενδιάμεσα διαλείμματα για προσωπικές ανάγκες.
Ήλιος δε μας έβλεπε κι όλα αυτά για να μπαίνουμε στο ίδιο καζάνι μ όλους και σε καριέρα και σε αποδοχές μ όλη τη διαφορά προσόντων κ μάλιστα με πολύ μικρότερες αποδοχές από πολλούς σε δεκο χωρίς κανένα προσόν, για να μην αναφερθώ στις αποδοχές πολιτικών κ στα προσόντα τους…
Προφανως θεωρεις τον εαυτο σου διαννοια και κατι ξεχωριστο γενικοτερα.Προσεχε γιατι εαν προσγειωθεις αποτομα,θα πονεσεις πολυ.Οσο για το εαν οι υπολοιποι γνωριζουν για το τι εστι 18ωρο διαβασμα και ολα τα υπολοιπα που αναφερεις,σκεψου πως δεν εισαι ο πρωτος ανθρωπος επι γης.
ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΗΛΙΘΙΟ ΚΑΙ ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΜΕΤΡΑ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΙΑΣ ΙΣΟΤΙΜΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΖΗΤΑΣ Π.Χ. ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΛΕΦΑΝΤΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΚΡΟΒΑΤΙΚΑ ΟΠΩΣ Η ΜΑΪΜΟΥ. ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ. ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΙΣΩΠΕΔΩΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ. ΕΥΤΥΧΩΣ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙΣ ΠΟΣΟ ΣΕ ΑΔΙΚΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΟΥ ΕΝΩ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΕ ΕΙΧΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ.
ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΤΙΜΙΟ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ. ΑΛΛΟΣ ΣΕ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΑΛΛΟΣ ΣΕ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ. δΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΙΑ. ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΕΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ! ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥ…
Το παιδί έχει δίκιο, ελευθερία λόγου για όλους. Όποιος δεν θέλει δεν τον διαβάζει όπως θα κάνω και εγώ από σήμερα γιατί πραγματικά Γιώργο εμένα με κούρασε ο λόγος σου και με ενοχλεί και ο τρόπος που απαντάς σε διαφορετικές απόψεις στα σχόλια πιο πάνω. Βέβαια αυτό είναι προσωπική άποψη και εννοείται ότι εσύ θα κάνεις και θα γράφεις ότι θέλεις αρκεί να μην προσβάλεις κανένα.